"Engjëjt vetëm me një krah" nga Don Tonino Bello

"Engjëjt vetëm me një krah"

+ Don Tonino Bello

Unë dua të të falënderoj, Zot, për dhuratën e jetës.
Kam lexuar diku se njerëzit janë engjëj me vetëm një krah: ata mund të fluturojnë vetëm duke u përqafuar.
Ndonjëherë në momente besimi guxoj të mendoj, Zot, se edhe ti ke vetëm një krah, e mban të fshehur tjetrën… mbase për të më bërë të kuptoj se Ti nuk dëshiron të fluturosh pa mua.
Kjo është arsyeja pse ti më dhurove jetën, që të jem shoqëruesi yt i fluturimit.
Më mëso atëherë të rri pezull me Ty sepse të jetosh nuk do të thotë ta tërheqësh jetën, nuk është ta grishësh, nuk është ta gërvishësh: të jetosh do të thotë të braktisësh veten si një pulëbardhë në drithërimën e erës; të jetosh është të shijosh aventurën e lirisë, të jetosh do të thotë të hapësh krahun, krahu i vetëm me besimin e atyre që e dinë se kanë një partner aq të madh sa ti në fluturim.
Por nuk mjafton të dish të fluturosh me Ty, Zot: Ti më ke dhënë detyrën të përqafoj edhe vëllanë tim dhe ta ndihmoj atë të fluturojë. Kërkoj faljen tuaj, për të gjitha krahët që nuk kam ndihmuar të hapen: mos më lini të kaloj indiferent para vëllait që ka mbetur me krahun, krahun e vetëm, të ngatërruar në mënyrë të pashmangshme në rrjetën e mjerimit dhe vetmisë dhe tani i bindur se nuk jam më i denjë të fluturoj me Ty: mbi të gjitha për këtë vëlla fatkeq më jep, o Zot, një krah rezervë. ️