A i njihni udhëzimet e Kishës për djegies?

Një shënim interesant për këtë janë zakonet tona në varreza. Së pari, siç e kam thënë tashmë, le të themi se personi është "varrosur". Kjo gjuhë vjen nga besimi se vdekja është e përkohshme. Secili trup është në "gjumin e vdekjes" dhe pret ringjalljen përfundimtare. Në varrezat katolike madje kemi zakon të varrosim një person përballë Lindjes. Arsyeja për këtë është se "Lindja" thuhet se është vendi nga ku do të kthehet Jezusi. Ndoshta është thjesht simbolikë. Ne me të vërtetë nuk kemi asnjë mënyrë të dimë, fjalë për fjalë, se si do të ndodhë kjo Ardhje e Dytë. Por si një akt besimi, ne e njohim këtë kthim nga Lindja duke varrosur të dashurit tanë në një pozitë të tillë që kur të ngrihen, ata do të përballen me Lindjen. Disa mund të intrigohen nga ata që ishin djegur ose që vdiqën në një zjarr ose ndonjë mënyrë tjetër që rezultoi në shkatërrimin e trupit. Kjo është e lehtë. Nëse Zoti mund ta krijojë Universin nga asgjëja, atëherë ai me siguri mund të bashkojë çdo mbetje tokësore, pa marrë parasysh se ku dhe në çfarë forme gjenden këto mbetje. Por ngre një pikë të mirë për t'u adresuar në lidhje me djegien.

Cremation po bëhet gjithnjë e më e zakonshme sot. Kisha lejon djegien por shton disa udhëzime specifike për djegien. Qëllimi i udhëzimeve është të ruajmë besimin tonë në ringjalljen e trupit. Përfundimi është se për sa kohë që qëllimi i kremimit nuk bie ndesh në asnjë mënyrë me besimin në ringjalljen e trupit, djegia është e lejueshme. Me fjalë të tjera, ajo që bëjmë me mbetjet tona tokësore pas vdekjes, ose ato të njerëzve tanë të dashur, zbulon atë që besojmë. Pra, ajo që bëjmë duhet të pasqyrojë qartë bindjet tona. Unë jap një shembull për ta ilustruar. Nëse dikush do të digjej dhe do që hiri i tyre të spërkatet në Wrigley Field sepse ata ishin tifozë të guximshëm të Cubs dhe donin të ishin me Cubs gjatë gjithë kohës, kjo do të ishte një çështje besimi. Pse Sepse hiri i spërkatur ashtu nuk e bën një person një me Cubs. Për më tepër, duke bërë diçka si kjo shpërfill faktin se ata duhet të varrosen me shpresë dhe besim në ringjalljen e tyre të ardhshme. Por ka disa arsye praktike për djegien që e bëjnë atë të pranueshme herë pas here. Mund të jetë më pak e kushtueshme dhe, për këtë arsye, disa familje duhet të marrin në konsideratë duke pasur parasysh kostot e larta të një funerali, mund të lejojë çiftet të varrosen së bashku në të njëjtin varr, mund të lejojë familjen të transportojë më lehtë eshtrat e të dashurit të tyre në një pjesë tjetër të vendit ku do të bëhet varrimi përfundimtar (p.sh. në qytetin e lindjes). Në këto raste arsyeja e djegies është më praktike sesa të mos kesh lidhje me besimin. Një pikë kryesore e fundit për të përmendur është se mbetjet e djegura duhet të varrosen. Kjo është pjesë e të gjithë ritualit katolik dhe pasqyron vdekjen, varrosjen dhe ringjalljen e Jezusit.Pra, edhe varrosja është çështje besimi.