Coronavirus: Zoti na korrigjon si një At të mirë

I dashur mik, sot së bashku bëjmë një meditim të shkurtër mbi fatkeqësitë që ndonjëherë shkojmë t’i përjetojmë. Ne gjithashtu mund të marrim si shembull periudhën që jetojmë tani, ku këtë muaj Mars 2020, në Itali, ne përjetojmë vështirësi në lidhje me përhapjen e epidemisë. Dënim nga Zoti? Një rast i thjeshtë natyror? Pa ndjenja e njeriut? Jo, mik i dashur, asgjë nga këto. Kur ndodhin këto gjëra, ato janë "korrigjime të Zotit" për secilin prej nesh. Ati ynë Qiellor si një baba i mirë ndonjëherë na jep një rrahje të vogël për të na bërë të reflektojmë për gjërat për të cilat shpesh nuk mendojmë më.

I dashur mik siç ju thashë më parë ne mund ta marrim momentin e tanishëm si një shembull për të kuptuar Zotin se si Ai na korrigjon dhe si Ai na do. Nëse e shihni virusin tani për të shmangur infektimin e tij të lartë, ai na jep kufizime të tilla si qëndrimi në shtëpi dhe shmangia e vendeve të mbushura me njerëz dhe në masat e fundit paraprake të marra nga qeveria italiane gjithashtu për të shmangur vendin e punës.

Çfarë na mëson koronavirusi shkurtimisht? Pse e lejoi Zoti këtë dhe çfarë dëshiron të na thotë?

Koronavirusi na jep kohë për të qëndruar në shtëpi dhe për të mos bërë asgjë. Kjo na jep kohë për të qenë së bashku në familje dhe për të jetuar larg biznesit tonë, biznesit ose situatave tërheqëse. Ai na kursen nga shoqërimi në klubet e natës, por si burra të mirë ai na bën të shkojmë për të fjetur herët. Kjo na lejon të jetojmë dhe të jemi të kënaqur vetëm me gjërat kryesore siç janë ushqimi dhe ilaçet, që pothuajse mendojmë se këto gjëra na ndikojnë me të drejtë dhe nuk janë një e mirë dhe një dhuratë. Na lejon të kuptojmë se jemi të brishtë dhe jo të gjithëfuqishëm, se duhet të jetojmë në vëllazëri, në të mirën e tanishme dhe të jemi altruist dhe të dashur. Zoti sot na vë përpara shembullin e mjekëve dhe infermierëve që po japin jetën e tyre për kujdesin e të sëmurëve. Kjo na lejon të kuptojmë vlerën e Meshes së Shenjtë që sot dhe për një periudhë të gjatë nuk mund të shkojmë, por ndonjëherë kur e kishim në dispozicion për të fjetur edhe disa orë ose për disa udhëtime e shmanguam atë. Sot kërkojmë meshë por nuk e kemi. Na lejon të mendojmë për shëndetin e prindërve tanë, gjyshërve të moshuar të cilët ndonjëherë madje harrojnë që i kemi.
Ky virus na bën të jetojmë në familje, pa shumë punë, argëtim, na lejon të dialogojmë dhe të kënaqemi edhe me një copë bukë të thjeshtë ose me një dhomë të ngrohtë.

I dashur mik, siç mund ta shihni mbase Zoti dëshiron të na komunikojë diçka, mbase Zoti dëshiron të na korrigjojë në një formë që ne njerëzit kemi braktisur, por që ka një rëndësi të konsiderueshme në vlerat e jetës.

Kur gjithçka mbaron dhe burrat shërohen nga ky virus. Të gjithë do të shërohen dhe do të kthehen në normalitet. Le të mos harrojmë se çfarë na detyroi natyra të bëjmë, çfarë na imponoi për të na mbrojtur nga sëmundjet.

Mbase Zoti e dëshiron këtë. Mbase Zoti dëshiron që ne të kujtojmë gjërat e thjeshta të së kaluarës që njeriu i përparimit dhe teknologjisë tani i ka harruar.

Nga Paolo Tescione