Përkushtimi ndaj Jezusit përçmoi

1. Pamja poshtëruese e Jezusit.Mbasi udhëhequr Shëlbuesin, me shenjën e kurorëzimit, përpara Pilatit, ai ndjeu një shtrydhje të dhembshur dhe, duke besuar se po lëvizte njerëzit me keqardhje duke i paraqitur atij, ai e bëri Jezusin të ngrihej në një shtëpizë, sikur të pyeste bamirësi për turmat ... Ai që kishte treguar aq shumë ndaj tyre, a do ta gjejë tani? Ai gjithashtu e thërret atë për ju nga Kryqi, dhe a i vjen keq? Ti e dashuron ate?

2. Këtu është Njeriu. Fjalë të shkurtra i tha Pilati, duke ia lënë pjesën e mbetur shqisave. Këtu është Njeriu, i frikësuar nga ju! Nëse ai ishte një kriminel, ai u dënua; në qoftë se një mistifikues, ju fshikulluat; nëse mbret, shiko kurorën e saj të gëzimit; cili vrasës u ul ndonjëherë më keq se ai? ... Dhe ti, o i krishterë, e njeh këtë njeri? Ai është krijuesi, ai është Zoti juaj, në duart e të cilit është e gjithë fuqia, ai është Bukuria Sovran, Mirësia në thelb ... Adhurojeni atë dhe kini frikë prej tij, megjithëse përçmuar, por përçmuar për hir tuaj!

3. Jezusi përçmoi. Të gjithë qeshnin me Jezusin! Nuk ishte një që, me një nxitje të keqardhjeje, u përpoq ta mbronte; ishte si një krimb ose një leckë e hedhur larg. Ai e mbajti këtë dënim për shkak të të qeshurës suaj ndaj të tjerëve, të bisedës suaj kundër fqinjit tuaj ose kundër virtytit engjëllor, për të mos bërë përshtypje të keqe, për të mos u besuar pak ose naive. Sa përçmim për Jezusin! Thirrni para tij: dashurojeni atë: premtoji atij besnikëri,

Praktikë. - Fiksoni kryqëzatën, duke thënë: Këtu është një Zot, që keqtrajtohet për dashurinë time. Bën një hipotekim

Lutja për Jezusin e Kryqëzuar

Zoti Jezus, (Ne ju adhurojmë)
na lejoni të sodisim anën tuaj të shpuar;
na ndihmoni të kapim lumin e butësisë, dhembshurisë, dashurisë
që nga Kryqi ju derdhni botën.

Na dhuroni për të mbledhur UJI dhe UJ
që rrjedhin nga ana juaj
për të marrë pjesë në Pasionin tuaj të Pafund të dashurisë dhe dhimbjes
që na prish egoizmin,
mbylljet tona, ftohtësia jonë.

Na jep të mendojmë
në këtë Trupi juaj
shenjat e Besëlidhjes së Përjetshme dhe të Padukshme,
të sodiste në çdo plagë
sigurinë
se kjo Aleancë nuk do të dështojë kurrë,
ajo do të jetë shoqëruesja jonë në vuajtje, vetmi dhe agoni.

Ju shëroi të sëmurë dhe lebrozë,
por tani ju nuk bëni një mrekulli për Ju:
qëndroni në agoni me krahët tuaj të hapur për Atin dhe botën.

Dhe ju thoni: Ju jeni gjithashtu në përqafimin e Besëlidhjes,
edhe ju jeni në përqafimin e Mëshirës
që kapërcen frikën dhe fajin tënd,
ju jeni në përqafimin e kësaj dashurie falas,
në të cilën gjithçka dashurohet, kuptohet, falet.