Përkushtimi ndaj Marisë së Vuajtjeve: Lutja që do të bëjë që të ndihesh shumë më pranë saj

Ky është përkushtimi që dua të të kushtoj ty, Maria e Vuajtjeve, për të më mësuar mëshirë dhe për të dhënë gëzimin ndaj Zotit tonë. Unë premtoj të mos biem në tundime budallaqe dhe të mos largohem nga rruga qiellore, në mënyrë që shpirti të jetë i sigurt dhe të mbahet në krahët e tu. Kam shkruar çdo fjalë të vetme me zemrën time, unë mendoj se puna ime është të të dua dhe të të adhuroj çdo ditë të jetës sime.

O Mbretëresha e madhe e Dëshmorëve dhe më e shkreta nga të gjitha meritë! 
Dhimbja juaj është po aq e madhe sa deti, 
sepse të gjitha plagët që janë mëkatet e njerëzve
keni shtypur në trupin e shenjtë të birit tuaj hyjnor,
ato janë aq shumë shpata që të shpojnë zemrën tënde.
Ja, mëkatari më i padenjë në këmbët e tua,
sinqerisht keqardhje që keni keqtrajtuar Shëlbuesin hyjnor.
Fajet që kam bërë
ata janë më seriozë nga sa mund të vuaj për t'i fshirë ato.
Deh! Nënë e bekuar, shtypni plagët më të shenjta në zemrën time
e dashurisë suaj, në mënyrë që vetëm të dëshironi të vuani dhe të vdisni me Jezusin e kryqëzuar,
dhe skadoni shpirtin e penduar në zemrën tuaj më të pastër. 
Le të jetë ashtu. 

O Zot, ti doje që jeta e Virgjëreshës të shënohej nga misteri i dhimbjes, na dhuro, lutemi, të ecim me të në rrugën e besimit dhe t'i bashkojmë vuajtjet tona me pasionin e Krishtit në mënyrë që ato të bëhen një rast i hirit dhe një instrument i shpëtimit. Ju donit që ajo ta ndjente atë dhimbje, pikërisht ta jepte dhe të na jepte vetëdijen dhe forcën e faljes së lavdishme dhe të shenjtë.

Le të bëhet çdo lot i vetëm i derdhur nga Maria i dhembjeve një oqean dashurie dhe çdo lutje e vetme një rreze drite që na çon në rrugën e duhur. Vetëm në këtë mënyrë shpirti im mund të vazhdojë të jetojë duke shpresuar të kthehet në vendin qiellor nga vjen, pa u njollosur gjatë udhëtimit të jetës tokësore. Amen