Përkushtimi ndaj Marisë: porosia dhe përgjërimi i Zojës së lotëve
FJALT E JOHN PAUL II
Më 6 nëntor 1994, Gjon Pali II, në një vizitë baritore në qytetin e Sirakuzës, gjatë përkëdheljes për përkushtimin e Shenjtërores në Madonna delle Lacrime, tha:
«Lotët e Marisë i përkasin renditjes së shenjave: ato dëshmojnë për praninë e Nënës në Kishë dhe në botë. Një nënë qan, kur sheh fëmijët e saj të kërcënuar nga ndonjë e keqe, shpirtërore ose fizike. Sanctuary of Madonna delle Lacrime, ju u ngrit për të kujtuar Kishën për britmën e Nënës. Këtu, brenda këtyre mureve mikpritës, vijnë ata që janë të shtypur nga vetëdija për mëkatin dhe këtu përjetojnë pasurinë e mëshirës së Zotit dhe faljen e tij! Këtu lotët e Nënës i drejtojnë.
Ata janë lotë dhimbjeje për ata që hedhin poshtë dashurinë e Zotit, për familjet e copëtuara ose në vështirësi, për rininë e kërcënuar nga civilizimi i konsumatorit dhe shpesh të çorientuar, për dhunën që ende rrjedh kaq shumë gjak, për keqkuptimet dhe urrejtjet që ata gërmojnë gropa të thella midis njerëzve dhe popujve. Ato janë lot lutje: lutja e Nënës që i jep forcë çdo lutje tjetër, dhe gjithashtu lyp për ata që nuk falin namaz sepse shpërqendrohen nga një mijë interesa të tjera, ose sepse janë të mbyllur pa dyshim në thirrjen e Zotit. Ato janë lot shprese, që shpërndajnë ngurtësinë zemrat dhe hapi ato për takimin me Krishtin Shëlbues, burim drite dhe paqeje për individët, familjet, tërë shoqërinë ».
MESAZHI
"A do ta kuptojnë burrat gjuhën arkaike të këtyre lotëve?", Pyeti Papa Pius XII në Mesazhin në Radio të vitit 1954. Maria në Sirakuzë nuk foli si për Katerina Labouré në Paris (1830), si për Maximin dhe Melania në La Salette ( 1846), si në Bernadette në Lourdes (1858), ashtu si në Francesco, Jacinta dhe Lucia në Fatima (1917), si në Mariette në Banneux (1933). Lotët janë fjala e fundit, kur nuk ka më fjalë. Lotët e Marisë janë shenjë e dashurisë amtare dhe e pjesëmarrjes së Nënës në ngjarjet e fëmijëve të saj. Ata që e duan pjesën. Lotët janë një shprehje e ndjenjave të Zotit ndaj nesh: një mesazh nga Zoti për njerëzimin. Ftesa e ngutshme për kthimin e zemrës dhe lutjes, drejtuar nesh nga Maria në shfaqjet e saj, është ripohuar edhe një herë përmes gjuhës së heshtur, por elokuente të lotëve të derdhur në Sirakuse. Maria thirri nga një pikturë e përulur suva; në zemër të qytetit të Sirakuzës; në një shtëpi afër një kishë ungjillore të krishterë; në një shtëpi shumë modeste të banuar nga një familje e re; në lidhje me një nënë që pret fëmijën e saj të parë me toksikozë gravidike. Për ne, sot, e gjithë kjo nuk mund të jetë e pakuptimtë ... Nga zgjedhjet e bëra nga Maria për të manifestuar lotët e saj, mesazhi i tenderit i mbështetjes dhe inkurajimit nga Nëna është i dukshëm: Ajo vuan dhe lufton së bashku me ata që vuajnë dhe luftojnë për të mbrojtur vlera familjare, paprekshmëria e jetës, kultura e thelbësisë, ndjenja e Transcendentit përballë materializmit mbizotërues, vlera e unitetit. Maria me lotët e saj na paralajmëron, na udhëzon, na inkurajon, na ngushëllon
lutje
Zoja e Lotëve, ne kemi nevojë për ju: drita që rrezaton nga sytë tuaj, rehatia që buron nga zemra juaj, paqja e së cilës jeni Mbretëresha. Vetëbesim ne ju besojmë nevojave tona: dhimbjet tona sepse ju i qetësoni ata, trupat tanë sepse i shëroni ato, zemrat tona sepse i ktheni ato, shpirtrat tanë sepse i udhëzoni në siguri. Hyjnizo, o nënë e mirë, për të bashkuar lotët e tu në tonat, në mënyrë që Biri yt hyjnor të na japë hirin ... (të shprehesh) që të kërkojmë me një aromë të tillë. O Nënë e Dashurisë, e dhembjes dhe e Mëshirës,
ki mëshirë për ne.