Përkushtim për të hënat e mëdha të Madonna dell'Arco

E hëna shënon historinë e shenjtërores së Madonna dell'Arco. Mondayshtë e hënë e Pashkëve më 6 prill 1450, kur ndodhi mrekullia e parë, nga e cila filloi nderimi popullor i figurës së shenjtë; ishte të hënën e Pashkëve 21 Prill 1590 që blasfemuesi Aurelia del Prete humbi këmbët, një episod që preku opinionin publik aq thellë sa të provokonte një fluks të tillë pelegrinësh, sa të nxiste S. Giovanni Leonardi, në 1593, të fillonte deri në themel të shenjtërores së re madhështore.

E hëna e Pashkëve është bërë kështu, që nga origjina e saj, një ditë e privilegjuar, dita e pelegrinazhit të madh popullor të Madonna dell'Arco: turma të kopeve besnike, në këtë ditë, nga të gjitha anët, me çdo mënyrë, në këmbët e Virgjëreshës për të adhurojeni atë, lutuni për hire dhe i luteni mëshirës së Zotit përmes ndërmjetësimit të saj të fuqishëm. Prandaj zakoni i kushtimit të saj të hënën, si një ditë e veçantë lutjesh dhe lutjesh në shenjtëroren.

Në vitin 1968 Etërit Dominikanë promovuan praktikën e 15 të hënave në përgatitje për ditën e Pelegrinazhit të Madh, të frymëzuar nga 15 misteret e rruzares, lutja mariane me shkëlqim dhe e lidhur ngushtë me traditën Dominikane.

Me kalimin e kohës, iniciativa u vendos dhe u rrënjos ndër adhuruesit e Madonna dell'Arco, gjithashtu si një mundësi për ungjillizim dhe thellim të besimit, me përfitime të konsiderueshme dhe të frytshme shpirtërore për besimtarët. Kjo praktikë tani po përhapet gjithnjë e më shumë në kishat ku devocioni për Madonna dell'Arco është i gjallë. Tani është bërë pjesë e traditës dhe identitetit të kësaj faltoreje mariane.

Në vitin 1998 u vendos që të bëhej një ndryshim: për të mos ndërhyrë në spiritualitetin liturgjik të festave të Krishtlindjeve, kjo praktikë fillon të hënën e parë pas Epifanisë dhe shkon me emrin e ri: Të hënat e mëdha të Madonna dell'Arco.

Novena në Madonna dell'Arco
1. Virgjëresha e Mirë, e cila dëshironte ta quante veten Hark, sikur të kujtonte zemrat e pikëlluara, shpirtrat e penduar dhe në nevojë se Ti je Harku i Paqes që njofton faljen dhe premtimet hyjnore, më shiko me mirësi që të thirr ty , ndaj meje që të lutem me pendim në zemrën time për kaq shumë mëkate të bëra, me ballin të vrarë për kaq shumë mjerime dhe mosmirënjohje. Merrni për mua nga Biri juaj hirin për të kuptuar gjendjen e shpirtit tim, për të qarë për mëkatet e mia dhe për t'i pikëlluar ato. Le të më japë ai, përmes ndërmjetësimit të nënës, një zgjidhje të vendosur, një vullnet të vazhdueshëm për të mirë. Le të jetë ky moment paqësor i kaluar në këmbët tuaja, fillimi i një jete pa mëkat dhe plot me të gjitha virtytet e krishtere. Ave Maria…

2. Virgjëresha e Shenjtë, ju keni zgjedhur Shenjtëroren e Harkut si fronin e mëshirave tuaja dhe dëshironi Imazhin tuaj të rrethuar nga çertifikatat e panumërta të mirënjohjes së besimtarëve, të përfituar dhe të ndihmuar nga ju me një mijë mrekulli, të animuar nga besimi për aq shumë dashurinë tuaj për të varfërit dhe për kaq shumë dhurata që keni shpërndarë në botë, të kapur nga dhimbja, unë jam duke u mbështetur në mbrojtjen tuaj, në mënyrë që të mund të më jepni ... (kërkoni hirin që dëshironi) Ju e merrni këtë nga Biri juaj dhe si një ditë i bëtë të lumtur bashkëshortët për të të cilit i mungonte vera duke i kërkuar Jezusit mrekullinë e parë për ta, më jep edhe mua, që pres gëzimin mbi të gjitha nga mirësia jote, të jem në gjendje të shtoj zërin tim të dobët të mirënjohjes në zërin e shumë e shumë njerëzve që ju thirrën dhe u dëgjuan. Unë nuk jam i denjë, është e vërtetë, për të marrë këtë hir: shpirti im është i dobët, lutja ime nuk gjallërohet nga fryma e mjaftueshme e besimit e nevojshme për të hapur dyert e qiellit; por Ti je i pasur me çdo hir, por je i mirë dhe do të pranosh gjithçka, të dhembshur nga ana amtare për mangësitë dhe nevojat e mia. Ave Maria…

3. Virgjëresha e Lavdishme, e cila një ditë donte të shfaqej e rrethuar nga yje të ndritshëm, të lutem të jesh ylli që drejton rrugën time në çdo kohë. Ju në stuhitë e jetës, midis mijëra rreziqeve për shpirtin dhe trupin, shkëlqeni në vështrimin tim, në mënyrë që të gjej gjithmonë rrugën që të çon në portin e jetës së përjetshme. Dhe kur, pasi të kem mbaruar ditët e ekzistencës sime të brishtë, unë do të pres Gjyqtarin e përjetshëm, Ti më ndihmo; mbështesin jetën që mungon; bëje besimin tim më të gjallë dhe të fortë; përsëris fjalët e shpresës dhe të mbrojtjes për shpirtin tënd, më jep një bamirësi më të zjarrtë.

Nga Ju Dua të paraqitem para Gjykatësit tim si adhuruesi juaj, i mjerë, por besnik dhe mirënjohës. Duhet që në atë orë t’i shfaqesh shpirtit ashtu siç je, agimi i bukur i qiellit, ku do të vij të të lavdëroj me Shenjtorët dhe Engjëjt për të gjithë shekujt. Amen