Përkushtimi ndaj zemrës së shenjtë: lutje për hire speciale

Jezusi e adhuroi, sot është dita solemne që kërkuat të shugurohej si një "festë speciale" për nder të Zemrës së Shenjtë. Tashmë i vdekur në kryq, Ju lejuat që shtiza e një ushtari, duke shqyer gjoksin tuaj, të hapë intimin e Zemrës Tënde Hyjnore, të konsumuar tashmë me dhimbje dhe dashuri për ne.

Nga ajo plagë e fundit ai na lindi trupin mistik, për ju të bashkuar ngushtë, në një mënyrë bashkëshortore. Gjaku dhe Uji që rrodhën nga ju, që nga atëherë simbolizojnë sakramentet, për të cilat njerëzit e Perëndisë janë ndërtuar, jeton dhe rritet.

Sot, të gjithë të shpenguarit nga bamirësia e Zemrës Tënde, fëmijë të Kishës suaj, nga të gjitha pjesët e tokës të bashkuar shpirtërisht, mblidhen pranë Teje, për të festuar atë çastin e bekuar në të cilin zemra juaj e plagosur lavdëroi shenjë e dashurisë së pafund. O Jezus, dëgjo me mëshirë çdo lutje që ngremë për t'iu përgjigjur psherëtimës së Zemrës suaj, dashurisë së shpirtrave tanë, ndaj nevojave të kohës që jetojmë!

Nga bamirësia e sinqertë e shtyrë, e bashkuar me një zë që bërtasim: Lavdi, Dashuri, Riparim në Zemrën Hyjnore të Jezusit, i cili na dha Kishën! Lavdi Atit ...

Jezusi adhuroi, Ju jetoni përgjithmonë dhe vazhdoni shërbimin tuaj të shpëtimit, në tokë, në Kishën nëna jonë; për të, edhe në vështirësitë e botës, ne gjejmë paqen e mendjes në mësimin e saj të pagabueshëm, paqen e lirisë në ligjin e saj të dashurisë, paqen e zemrës në sigurinë e jetës së përjetshme.

Prandaj të gjithë njerëzit duhet të kenë admirim dhe dashuri për Kishën; përkundrazi, në përngjasimin me Ty, ajo jeton në shenjën e kundërshtisë! Ngushëlloni atë në pasionin e saj dhe mbështesni ndërsa ajo pi gotën e saj të hidhur. Atyre që në kishë ju kryqëzojnë, falni, siç bëtë në Kryq, dhe jepni dritë dhe hir të shndërrimit; shpejtoni edhe ditën, kur e gjithë njerëzimi njeh Praninë Tënde në Kishë dhe më përjashton: kjo është nusja e Zotit që Shëlbon! O Jezus, hap zemrën tënde me ëmbëlsi të pafund, për një të dashur tënd, i cili jeton, si askush tjetër në tokë, i bashkuar ngushtë me dashurinë dhe vuajtjet e tua; Atij, kryeprift, ai i komunikon dhuratën e udhëheqjes së zemrave më të thekur drejt Teje, Jetës së Përjetshme, të Vërtetës dhe Rrugës!

Peshkopët të cilët së bashku me Papën mbajnë kryqin tuaj të shpëtimit janë të bamirësisë suaj: futni në to përkushtim të plotë për greg-ge që u keni besuar atyre.

Jepni të gjithë priftërinjve dëshirën për virtytet më të lartësuara të Zemrës Tënde dhe ndriçoni ata me ankth apostolik për shpirtrat. Për ta, dinjitoz ose Jezus, të përsërisin në këtë orë lutjen e Dhomës së Epërme: "Atë i Shenjtë, vëri në emrin tënd ata që më ke dhënë ... i shenjtëroji ata me të vërtetë" (Gjn. 17,11ss). Në pafund Zemën Tuaj Priftërore i bën priftërinjtë e shenjtë më të shenjtë, dhe aq më pak i zjarrtë fillon të përsoset: kujtoni se çfarë dashurie i keni dashur ata!

Tek ne dhe në të gjithë njerëzit e krishterë, u rrit dashuria për Kishën. Bëni të gjithë ne, me fuqinë e Frymës tuaj, mjete efektive të shpëtimit, në bindje të drejtpërdrejtë, në besnikëri dhe kurajo.

Vetëm atëherë, O Jezus, më pak i padenjë për dhuratën e Zemrës Tënde, do të përsërisim më me zhurmë: Lavdi, Dashuri, Riparim ndaj Zemrës Hyjnore të Jezusit, i cili na ka dhënë Kishën! Lavdi Atit ...

O e adhuruam Jezusin, atë gjak dhe atë ujë që u mblodh vërtet, së bashku me ju, ne i ofrojmë Atit sot në këtë festë të derdhjes misterioze!

Pranoni falënderimet tona për të na thirrur për të jetuar në njerëzit tuaj.

Ne ju kërkojmë që të ringjalleni tek ne dhe në çdo të krishterë virtytin e pagëzimit dhe këmbënguljes në besim. Pranoni ofertën tonë derisa vala e pagëzimit tërheq gjithnjë e më shumë ata që nuk besojnë, brenda Kishës Katolike.

Me një mirënjohje të jashtëzakonshme ju falënderojmë që na dhatë Eukaristinë, e cila është Zemra e Kishës, dhe për ne është forcë, të mbajmë besim te premtimet e Pagëzimit të Shenjtë.

Në këtë orë, një valë e re dhe e fuqishme e hirit derdhet nga Zemra juaj e plagosur, e cila përhapet në çdo host të shenjtëruar; Sillni dhuratën e besimit për jobesimtarët në Eukaristi dhe falje për ata që ju adhurojnë me buzët e tyre në Sakramentin e Dashurisë, por mos dëshmoni për bamirësinë tuaj në jetë. Hiri juaj i tërheq të gjithë njerëzit drejt ushqimit të përditshëm, në mënyrë që jeta juaj të afirmohet gjithnjë e më shumë në familje dhe në shoqëri.

Më në fund, krijon tek të rinjtë aftësinë për të dhënë veten e tyre, me guxim në besim, për të mirëpritur një thirrje të shenjtërimit special ose shërbesës priftërore.

O adhuruar Jezusin, dashuria jote e pandalshme, na shtyn të jemi edhe më këmbëngulës në këtë kërkesë. Në fakt, a nuk është zemra juaj të bëhet qendra më e shenjtë e tërë kishës që lufton këtu ose atë atone, apo që triumfon?

Në këtë orë solemne një goditje e mëshirës së re, të pafalshme të zemrës suaj, thirrni për lavdi të gjithë shpirtrat që psherëtijnë në Purgator. Le të bëjë që zemra juaj Hyjnore të bëjë që Bekimi, që ju lavdëron në parajsë, të ngjitet me gëzim të përjetshëm; të ngazëllimit të ri, Virgjëresha që është Mbretëresha e Kishës universale.

Kjo ditë do të jetë me të vërtetë një Festë e Zemrës tuaj, sepse një festë e bamirësisë së pafund! Dhe në tokë, në Purgatori dhe në lavdinë e Atit, kënga do të tingëllojë shumë e lartë: Lavdi, Dashuri, Riparim ndaj Zemrës Hyjnore të Jezusit, i cili na ka dhënë Kishën! Amen!