Përkushtimi ndaj Zemrës së Shenjtë në Qershor: dita 27

27 qershor

Ati ynë, që je në parajsë, mund të shenjtërohet emri yt, të vijë mbretëria jote, vullneti yt të bëhet, si në parajsë ashtu edhe në tokë. Na jep bukën tonë të përditshme sot, na fal borxhet ndërsa falim debitorët tanë dhe mos na ço në tundim, por na çliro nga e keqja. Amen.

Lutja e hapjes. - Zemra e Jezusit, viktimë e mëkatarëve, ki mëshirë për ne!

Qëllimi. - Lutuni që Misionarët të konvertojnë pabesët.

Ngrohja

Në librin e Zbulesës (III - 15) ne lexojmë turpin që Jezusi i bëri Peshkopit të Laodice, i cili ishte ngadalësuar në shërbimin hyjnor: - Unë i njoh punët tuaja dhe e di që nuk jeni as të ftohtë; as e nxehte. Ose keni qenë të ftohtë ose të nxehtë! Por meqenëse je i vakët, as i ftohtë, as i nxehtë, unë do të filloj të të vjell nga goja ime ... Bëni pendim. Ja, unë qëndroj te dera dhe trokas; nëse ndokush dëgjon zërin tim dhe më hap derën, unë do të hyj tek ai. -

Ndërsa Jezusi qortoi vakëtinë e këtij Peshkopi, kështu ai e qortoi atë tek ata që e vunë veten në shërbimin e tij me pak dashuri. Vakëtia, ose përtacia shpirtërore, e bën Perëndinë të sëmurë, deri në shkaktimin e tij për të vjellë, duke folur në gjuhën njerëzore. Shpesh një zemër e ftohtë preferohet nga një e vakët, sepse i ftohti mund të nxehet, ndërsa i vakët do të mbetet gjithmonë i tillë.

Ndër premtimet e Zemrës së Shenjtë kemi këtë: E vakët do të bëhet e zjarrtë.

Meqenëse Jezusi donte të bënte një premtim të qartë, kjo do të thotë se ai dëshiron që adhuruesit e Zemrës së tij Hyjnore të jenë të gjithë të zjarrtë, plot entuziazëm për të bërë mirë, të interesuar për jetën shpirtërore, të kujdesshëm dhe të butë me të.

Le të shqyrtojmë se çfarë është vakëtia dhe cilat janë mjetet shëruese për ringjalljen e saj.

Vakëtia është një mërzi e caktuar për të bërë mirë dhe për të ikur nga e keqja; rrjedhimisht i vakët neglizhon shumë lehtë detyrat e jetës së krishterë, ose i kryen ato keq, nga pakujdesia. Shembuj të vakëtësisë janë: lënia jashtë e lutjes nga përtacia; të lutesh pa kujdes, pa u munduar të mblidhesh; të shtyhet një rezolutë e mirë nga një ditë në tjetrën, pa e zbatuar më pas atë; për të mos vënë në praktikë frymëzimet e mira, që Jezusi i bën të ndjehen me këmbëngulje të dashur; neglizhoni shumë veprime të virtytit në mënyrë që të mos impononi sakrifica; duke menduar pak për përparimin shpirtëror; më shumë se gjithçka, për të kryer shumë gabime të vogla veniale, vullnetarisht, pa pendim dhe pa dëshirën për të korrigjuar veten.

Vakëtia, e cila në vetvete nuk është një gabim i rëndë, mund të çojë në mëkat vdekjeprurës, sepse e bën vullnetin të dobët, të paaftë t'i rezistojë një tundimi të fortë. Duke mos i kushtuar vëmendje mëkateve të lehta ose veniale, shpirti i vakët vendos veten në një shpat të rrezikshëm dhe mund të bie në mëkat të rëndë. Zoti e thotë atë: Kush i përbuz gjërat e vogla gradualisht do të bjerë në gjëra të mëdha (Ekl., XIX, 1).

Vakëtia nuk duhet ngatërruar me tharjen e shpirtit, e cila është një gjendje e veçantë në të cilën edhe shpirtrat më të shenjtë mund të gjenden.

Shpirti i thatë nuk përjeton gëzime shpirtërore, përkundrazi shpesh ka mërzi dhe shpërblim për të bërë mirë; megjithatë ai nuk e lë jashtë. Mundohuni ta kënaqni Jezusin në gjithçka, duke shmangur dështimet e vogla vullnetare. Gjendja e thatësirës, ​​duke mos qenë vullnetare dhe madje as fajtore, nuk i pëlqen Jezusit, përkundrazi i jep lavdi dhe e sjell shpirtin në një shkallë të lartë të përsosjes, duke e shkëputur atë nga shijet e ndjeshme.

Ajo që duhet luftuar është vakëtia; përkushtimi ndaj Zemrës së Shenjtë është ilaçi më efektiv, pasi Jezusi bëri premtimin zyrtar "I vakët do të bëhet i zjarrtë".

Prandaj, nuk është adhurues i vërtetë i Zemrës së Jezusit, nëse nuk jeton me zjarr. Të ketë sukses:

1. - Kini kujdes që të mos bëni lehtësisht gabime të vogla, vullnetarisht, me sy të hapur. Kur keni dobësinë për të bërë njërën prej tyre, ajo menjëherë ndreqet duke i kërkuar Jezusit falje dhe duke bërë një ose dy punë të mira në dëmshpërblim.

2. - Lutuni, lutuni shpesh, lutuni me vëmendje dhe mos lini pas dore asnjë ushtrim të devotshëm nga mërzia. Ata që meditojnë mirë çdo ditë, qoftë edhe për një kohë të shkurtër, me siguri do ta kapërcejnë vakëtinë.

3. - Mos lejoni që të kalojë një ditë pa i ofruar Jezusit disa keqvlerësime ose sakrifica të vogla. Ushtrimi i sakrificave shpirtërore rikthen nxehtësinë.

Mësimet e entuziazmit

Një indian me emrin Cipra, i cili u kthye nga paganizmi në besimin katolik, ishte bërë një adhurues i zjarrtë i Zemrës së Shenjtë.

Në një dëmtim pune ai pësoi një dëmtim të dorës. Ai u largua nga Shkëmbinjtë, ku ishte Misioni Katolik, dhe shkoi shumë në kërkim të mjekut. Ky i fundit, duke pasur parasysh ashpërsinë e plagës, i tha indianit të qëndronte me të për ca kohë, për të shëruar plagën mirë.

- Nuk mund të ndalem këtu, u përgjigj Cipra; nesër do të jetë e premtja e parë e muajit dhe unë do të duhet të jem në misionin për të marrë kungimin e shenjtë. Do të kthehem më vonë. - Por më vonë, shtoi mjeku, infeksioni mund të zhvillohet dhe mbase do të duhet të të pres dorën! - Durim, ti do të më presësh dorën, por Cipra nuk do ta lërë kurrë Kungimin ditën e Zemrës së Shenjtë! -

Ai u kthye në Mision, me besnikët e tjerë të nderuar Zemrën e Jezusit dhe më pas bëri udhëtimin e gjatë për t'u paraqitur te mjeku.

Duke vëzhguar plagën, mjeku i zemëruar bërtiti: Të thashë! Gangrena ka filluar; tani më duhet të pres tre gishta!

- Priti! ... Shko të gjithë për dashurinë e Zemrës së Shenjtë! - Me një zemër të fortë ai pësoi amputimin, i lumtur që e bleu mirë atë Kungimin e Parë.

Çfarë mësimi me entuziazëm u jep një besimtar kaq i vakët!

Petë. Bëni disa hipotekime grykësie, për hir të Zemrës së Shenjtë.

Gjaculator. Zemra eukaristike e Jezusit, unë ju adhuroj për ata që nuk ju adhurojnë!