Përkushtimi ndaj Zemrës së Shenjtë çdo ditë: lutja e 1 Marsit

Pater Noster.

Lutja e hapjes. - Zemra e Jezusit, viktimë e mëkatarëve, ki mëshirë për ne!

Synimi. - Riparoni mëkatet e qytetit tuaj.

JEZUSI I MESHTUESHM
Në Litatet e Zemrës së Shenjtë ka këtë thirrje: Zemra e Jezusit, e duruar dhe me shumë mëshirë, ki mëshirë për ne!

Zoti i ka të gjitha përsosjet dhe në shkallë të pafundme. Kush mund të matë gjithëfuqinë, mençurinë, bukurinë, drejtësinë dhe mirësinë hyjnore?

Atributi më i bukur dhe më ngushëllues, ai që i përshtatet më së miri Hyjnisë dhe që Biri i Perëndisë, duke e bërë veten njeri, donte të bënte më shumë shkëlqim, është atributi i mirësisë dhe mëshirës.

Zoti është i mirë në vetvete, jashtëzakonisht i mirë, dhe ai manifeston mirësinë e tij duke dashur shpirtrat mëkatarë, duke i mëshiruar ata, duke falur gjithçka dhe duke persekutuar mashtruar me dashurinë e tij, për t'i tërhequr ata drejt vetvetes dhe t'i bëjë ata përjetësisht të lumtur. E gjithë jeta e Jezusit ishte një shfaqje e vazhdueshme e dashurisë dhe mëshirës. Zoti ka gjithë përjetësinë për të zbatuar drejtësinë e tij; ai ka vetëm kohë që ata në botë të përdorin mëshirën; dhe dëshiron të përdorë mëshirën.

Profeti Isaia thotë se dënimi është një vepër e huaj nga prirja e Zotit (Isaia, 28-21). Kur Zoti ndëshkon në këtë jetë, ai ndëshkon të përdorë mëshirën në tjetrën. Ai e tregon veten të zemëruar, në mënyrë që mëkatarët të pendohen, të neveriten mëkatet dhe të çlirohen nga dënimi i përjetshëm.

Zemra e Shenjtë tregon mëshirën e saj të pamasë duke pritur me durim në pendim për shpirtrat e gabuar.

Një person, i etur për kënaqësi, i bashkangjitur vetëm mallrave të kësaj bote, harron detyrat që i lidhin asaj Krijuesit, bën shumë mëkate serioze çdo ditë. Jezusi mund ta bënte të vdiste dhe megjithatë ajo jo; ai preferon të presë; përkundrazi, duke e mbajtur atë gjallë, ajo i siguron ato që janë të nevojshme; ajo pretendon të mos i shohë mëkatet e saj, me shpresën se një ditë ose një tjetër do të pendohet dhe mund ta falë dhe ta shpëtojë.

Por pse Jezui ka kaq shumë durim me ata që e ofendojnë? Në mirësinë e tij të pafund, ai nuk dëshiron vdekjen e mëkatarit, por që ai duhet të shndërrohet dhe të jetojë.

Siç thotë S. Alfonso, duket se mëkatarët po konkurrojnë të fyejnë Zotin dhe Zotin të jenë të durueshëm, të përfitojnë dhe të ftojnë falje. Shën Augustini shkruan në librin e Rrëfimeve: Zot, unë të ofendova dhe ti më mbrojti! -

Ndërsa Jezusi i pret të pabesët në pendim, ai vazhdimisht u jep atyre përrallat e mëshirës së tij, duke i thirrur ata tani me frymëzime të forta dhe me pendim të ndërgjegjes, tani me predikime dhe lexime të mira dhe tani me shtrëngime për sëmundje ose zjarr.

Shpirtra mëkatarë, mos u bëni shurdhër ndaj zërit të Jezusit! Reflektoni se Ai që ju thërret ju do një ditë të jetë gjykatësi juaj. Konvertohuni dhe hapni derën e zemrës suaj në zemrën e Jezusit të mëshirshëm! Ju, ose Jezusi, jeni pafund; ne, krijesat e tua, jemi krimba të tokës. Pse na do kaq shumë, edhe kur rebelohemi kundër teje? Farë është njeriu, me të cilin zemra juaj kujdeset kaq shumë? Goodshtë mirësia jote e pafund, që të bën të kërkosh delet e humbura, ta përqafosh dhe ta përkëdhelësh.

SHEMBULL
Shkoni në paqe!
E gjithë Ungjilli është një himn për mirësinë dhe mëshirën e Jezusit, Le të meditojmë për një episod.

Një farisen e ftoi Jezusin të darkonte; dhe ai hyri në shtëpinë e tij dhe zuri një vend në tryezë. Dhe ja, një grua (Maria Magdalena), e njohur në qytet si mëkatare, pasi mësoi se ishte në tryezën e shtëpisë së farisenjve, solli një kavanoz alabastër, plot me vaj të parfumuar; dhe, mbasi qëndronte prapa saj, me lotët e saj, ajo filloi të lagte këmbët, i thau me flokët e kokës dhe puthi këmbët, duke i vajosur me parfum.

Fariseni që e kishte ftuar Jezusin i tha vetes: Nëse ai ishte Profet, ai do ta dinte kush është kjo grua që e prek dhe kush është mëkatar. - Jezusi mori fjalën dhe tha: Simon, unë kam diçka për të të thënë. - Dhe ai: Mjeshtër, fol! - Një kreditor kishte dy debitorë; njëri i detyrohej pesëqind denarë dhe tjetri pesëdhjetë. Duke mos i paguar ata, ai ia fali borxhin të dyve. Cilin nga të dy do ta duan më shumë?

Simoni u përgjigj: Unë mendoj se ai është ai të cilit i është falur më së shumti. -

Dhe Jezusi vazhdoi: Ju keni gjykuar mirë! Pastaj iu drejtua gruas dhe i tha Simonit: A e shihni këtë grua? Unë hyra në shtëpinë tënde dhe ti nuk më ofrove ujë për këmbët e mia; në vend të kësaj ajo i lagu këmbët me lotët e saj dhe i thau me flokët e saj. Ju nuk më pritët me një puthje; ndërsa ajo, që kur erdhi, nuk ka pushuar së puthuri këmbët e mia. Ti nuk ke vajosur kokën time me vaj; por më vajosi këmbët me parfum. Kjo është arsyeja pse unë ju them se shumë mëkateve të saj i janë falur, sepse ajo e donte shumë. Por ai të cilit pak i është falur, pak e do. - Dhe duke parë gruan, ajo tha: Mëkatet e tua të janë falur ... Besimi yt të ka shpëtuar. Shkoni në paqe! - (Lluka, VII 36).

Mirësia e pafund e zemrës më të dashur të Jezusit! Ajo qëndron para Magdalenës, një mëkatare skandaloze, nuk e refuzon atë, nuk e qorton atë, e mbron atë, e fal dhe e mbush me çdo bekim, derisa të dëshirojë që ajo në rrëzë të Kryqit, të shfaqet së pari, sapo të jetë ngritur dhe ta bëjë atë një të shkëlqyeshme Santa!

Petë. Gjatë gjithë ditës, puthni imazhin e Jezusit me besim dhe dashuri.

Derdhje. Jezus i mëshirshëm, kam besim te ti!