Përkushtimi për Zonjën tonë të supozuar në Parajsë dhe lutje për t'u thënë sot 15 gusht

O Virgjëreshë e papërlyer, nënë e Zotit dhe nënë e njerëzve, ne besojmë me gjithë zellin e besimit tonë në supozimin tuaj triumfal në trup dhe shpirt në parajsë, ku ju jeni mbretëresha e shpallur nga të gjitha koret e engjëjve dhe nga të gjitha radhët e shenjtorëve; dhe ne bashkohemi me ta për të lavdëruar dhe bekuar Zotin, i cili ju ka lartësuar mbi të gjitha krijesat e tjera, dhe t'ju ofrojmë dëshirën e devotshmërisë dhe dashurisë sonë.

Ne e dimë se shikimi juaj, i cili përkëdhelte në mënyrë njerëzore njerëzimin e përulur dhe të vuajtur të Jezusit në tokë, është i kënaqur në parajsë në sytë e njerëzimit të lavdishëm të Urtësisë së papjekur, dhe se gëzimi i shpirtit tuaj në soditjen e fytyrës për të përballuar të adhurueshëm Triniteti bën që zemra juaj të kërcejë me butësi mirënjohëse; dhe ne mëkatarë të varfër, ju lutemi t'ju pastroni shqisat tona, në mënyrë që të mësojmë, që nga këtu poshtë, ta shijojmë Zotin, vetëm Zotin, në magjinë e krijesave.

Ne kemi besim se shikimi juaj i mëshirshëm do të ulet mbi fatkeqësitë tona dhe vuajtjet tona, në luftimet tona dhe në dobësitë tona: që buzët të buzëqeshin në gëzimet dhe fitoret tona, që ju të dëgjoni zërin e Jezusit t'ju tregojë për secilin prej nesh, sa i përket dishepullit të tij të dashur: "Ja djali juaj"; dhe ne, që ju thërrasim si nëna jonë, ju marrim, si Gjoni, si udhëzuesin, forcën dhe ngushëllimin e jetës sonë.

Ne kemi sigurinë e gjallë se sytë tuaj, të cilët qanë në tokë të ujitur nga gjaku i Jezusit, përsëri kthehen drejt kësaj pre e botës drejt luftërave, persekutimeve, shtypjes së të drejtëve dhe të dobëtëve; dhe ne, në errësirën e kësaj lugine lotësh, presim nga drita juaj qiellore dhe nga lehtësimi juaj i ëmbël për dhembjen nga dhimbjet e zemrave tona, nga sprovat e Kishës dhe të vendit tonë.

Më në fund, besojmë se në lavdi, atje ku mbretëroni të veshur me diell dhe të kurorëzoheni me yje, ju jeni, pas Jezuit, gëzimi dhe kënaqësia e të gjithë engjëjve dhe të gjithë shenjtorëve; dhe ne, nga kjo tokë, ku kalojmë haxhilerë, të ngushëlluar me besim në ringjalljen e ardhshme, shikojmë drejt teje, jetën tonë, ëmbëlsinë tonë, shpresën tonë: na tërheq me ëmbëlsinë e zërit tënd, për të na treguar një ditë, pas mërgimit tonë, Jezus, fryti i bekuar i barkut tënd, o i mëshirshëm, o i devotshëm, o Virgjër Mari e ëmbël.

O Maria, e marrë në qiell me trup e shpirt, lutu për ne, që ju drejtohen.