Përkushtimi ndaj Zojës së Lourdes: lutja e sotme 13 shkurt

Zoja e Lourdes, lutuni për ne.

Lajmi për burimin e ujit u kishte dhënë të gjithëve përsëri besim dhe entuziazëm. Më shumë se tetëqind njerëz, sipas raportit të policisë, janë para shpellës të Premten më 26. Arrin Bernadette dhe si zakonisht fillon të lutet. Por shpella mbetet bosh. Zonja nuk po vjen. Pastaj ajo fillon të qajë dhe vazhdimisht e pyet veten: “Pse? Havefarë i kam bërë asaj? "

Dita është e gjatë dhe nata është e qetë. Por të Shtunën në mëngjes, 27 shkurt, këtu është përsëri vizioni. Bernadette ende puth tokën sepse Zonja i thotë asaj: "Shko dhe puth tokën si një shenjë pendimi për mëkatarët".

Turma e pranishme e imiton atë dhe shumë e puthin tokën, megjithëse akoma nuk e kuptojnë kuptimin e saj. Bernadette më pas tha: "Zonja më pyeti nëse ecja në gjunjë nuk më lodhte shumë dhe nëse puthja me tokën nuk do të ishte shumë e neveritshme për mua. Unë thashë jo dhe ajo më tha të puth tokën për mëkatarët ". Në këtë aparat Zonja i jep asaj gjithashtu një mesazh: "Shko thuaji priftërinjtë se ata kanë një kishëz të ndërtuar këtu".

Në Lourdes ka katër priftërinj: prifti i famullisë Abbot Peyramale dhe tre kurbet të cilëve prifti i famullisë i kishte ndaluar të shkonin në shpellë. Bernadette e njeh natyrën e papritur të priftit të saj të famullisë, por nuk heziton të kandidojë tek ai për të raportuar kërkesën për "Aquerò". Por abati dëshiron të dijë emrin e atij që madje kërkon një kishëz! Bernadette nuk e di? Pastaj pyesni atë dhe pastaj ne do të shohim! Në të vërtetë, nëse ajo Zonjë mendon se ajo ka të drejtë në një kapelë që e provon atë "duke e bërë që lulja e trëndafilit të lulëzojë menjëherë nën kamare". Bernadette dëgjon me vëmendje, merr një hark përshëndetës dhe thotë që ajo me siguri do të raportojë. Pastaj, pasi ka bërë punën e tij, ai shkon në shtëpi i qetë.

Të Dielën 28, ditën e festimit, njerëzit dynden në shpellën Massabielle edhe më të shumta. Për të arritur në vendin e saj, Bernadette ka nevojë për ndihmën e rojes së vendit Callet i cili bën rrugën e saj përmes turmës duke e elbuar atë. Janë gati dy mijë njerëz që presin zonjën e bardhë. Bernadette, në ekstazë, raporton dëshirën e abatit. Zonja nuk thotë asgjë, vetëm buzëqesh. Shikuesi puth tokën dhe madje të pranishmit e bëjnë atë. Po krijohet një mirëkuptim midis atyre njerëzve të thjeshtë dhe të varfër dhe Zonjës që flet pak, por buzëqesh dhe me praninë e saj misterioze ajo inkurajon dhe jep forcë. Bernadette ndjehet rehat me të. Ai e ndjen atë të ngushtë, mik dhe ndjen se me të vërtetë e do shumë!

- Angazhim: Akoma disa heqje dorë, disa pendim, edhe nëse kjo fjalë duket se ka rënë në shpërdorim: ne ofrojmë diçka që na kushton për ata që nuk e dinë më se kanë një Atë dhe një Nënë.

- Shën Bernardetta, lutuni për ne.