Devotshmëria e ditës: dhënia e lëmoshës

Artshtë arti më fitimprurës: Kështu e përcakton Gojarti lëmoshën. Jepi të varfërve dhe do të të jepet një masë e plotë, e bollshme, thotë Jezusi. Kushdo që u jep të varfërve nuk do të bjerë në mjerim, thotë Fryma e Shenjtë. Mbylle lëmoshën në barkun e të varfërve; do t'ju nxjerrë nga çdo fatkeqësi dhe do t'ju mbrojë më mirë se një shpatë trim; ashtu bëri edhe Kishtari. Lum ai që jep lëmoshë, thotë Davidi, Zoti do ta çlirojë në ditë të këqija, në jetë dhe në vdekje. Cfare thua ti A nuk është arti më fitimprurës?

Isshtë urdhër i Zotit. Nuk është vetëm këshillë: Jezusi tha se do të gjykojë dhe dënojë mizorët të cilët, në personin e të varfërve, nuk e veshën të zhveshur, nuk e ushqyen të uritur, nuk e shuanën etjen: e ke fjalën? Ai dënoi Zhytjet e pasura në Ferr sepse e harroi Llazarin si lypës te porta. O zemër këmbëngulës, që mbyll dorën dhe mohon lëmoshën e substancës tënde, de! e tepërt, kujto se është shkruar: "Kush nuk do të tregojë mëshirë nuk do ta gjejë atë me Zotin"!

Lëmoshë shpirtërore. Kush mbjell pak, do të korrë pak; por kush mbjell me bollëk do të korrë me fajde, thotë Shën Pali. Kushdo që u jep bamirësi të varfërve, i jep interes vetë Zotit që do t'i japë shpërblimin. Lëmosha fiton jetën e përjetshme, thotë Tobias. Pas premtimeve të tilla, kush nuk bie në dashuri me lëmoshën? Dhe ti, njeri i varfër, bëje të paktën shpirtërore, me këshilla, me lutje, jep ndonjë ndihmë; ofroni vullnetin tënd Zotit dhe do të kesh meritën.

PRAKTIKA. - Jepni lëmoshë sot, ose propozoni ta jepni atë me bollëk në rastin e parë.