Përkushtimi i sotëm: Rëndësia e mençurisë së krishterë dhe lumturitë

Zoti thotë: "Lum ata që janë të uritur dhe të etur për drejtësi, sepse ata do të ngopen" (Mt 5:6). Kjo uri nuk ka të bëjë me urinë trupore dhe kjo etje nuk kërkon një pije tokësore, por dëshiron të ketë kënaqësinë e saj në të mirën e drejtësisë. Ajo dëshiron të futet në sekretin e të gjitha të mirave të fshehura dhe dëshiron të mbushet me të njëjtin Zot.
Lum shpirti që ka mall për këtë ushqim dhe digjet nga dëshira për këtë pije. Sigurisht që nuk do ta dëshironte nëse nuk do ta kishte shijuar fare ëmbëlsinë e saj. Ai e dëgjoi Zotin duke thënë: "Shijoni dhe shikoni sa i mirë është Zoti" (Ps 33:9). Ai mori një copë ëmbëlsie qiellore. Ajo ndihej e djegur nga dashuria e epshit të dëlirë, deri në atë masë sa, duke përçmuar të gjitha gjërat e përkohshme, ajo u ndez plotësisht nga dëshira për të ngrënë e për të pirë drejtësi. Ai mësoi të vërtetën e urdhërimit të parë që thotë: "Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë forcën tënde" (Dt 6, 5; krh. Mt 22, 37; Mk 12, 30; Lk 10, 27). Në fakt, të duash Perëndinë nuk është gjë tjetër veçse të duash drejtësinë. Por ashtu si shqetësimi për të afërmin lidhet me dashurinë për Zotin, ashtu edhe dëshira për drejtësi lidhet me virtytin e mëshirës. Prandaj Zoti thotë: "Lum ata që janë të mëshirshëm, sepse ata do të gjejnë mëshirë" (Mt 5:7).
O i krishterë, njohe madhështinë e urtësisë sate dhe kupto me çfarë doktrinash dhe metodash arrin tek ajo dhe çfarë shpërblimesh quhesh! Ai që është mëshirë dëshiron që ju të jeni të mëshirshëm, dhe ai që është i drejtë dëshiron që ju të jeni të drejtë, në mënyrë që Krijuesi të shkëlqejë në krijesën e tij dhe shëmbëlltyra e Zotit të shkëlqejë, siç pasqyrohet në pasqyrën e zemrës së njeriut, e brumosur sipas forma e modelit. Besimi i atyre që e praktikojnë me të vërtetë nuk i frikësohen rreziqeve. Nëse e bëni këtë, dëshirat tuaja do të përmbushen dhe ju do të zotëroni përgjithmonë ato pasuri që doni.
Dhe duke qenë se çdo gjë do të bëhet e pastër për ju, falë lëmoshës, do të arrini edhe atë lumturi që premtohet menjëherë nga Zoti me këto fjalë: "Lum ata që janë të pastër nga zemra, sepse ata do ta shohin Perëndinë" (Mt 5:8). ).
E madhe, vëllezër, është lumturia e atij për të cilin është përgatitur një çmim kaq i jashtëzakonshëm. Pra, çfarë do të thotë të kesh një zemër të pastër, nëse jo të kujdesesh për arritjen e atyre virtyteve të përmendura më lart? Cila mendje mund të kapte, cila gjuhë mund të shprehte lumturinë e pamasë për të parë Perëndinë?
E megjithatë natyra jonë njerëzore do ta arrijë këtë qëllim kur të transformohet: domethënë, do të shohë hyjninë në vetvete, jo më "si në pasqyrë, as në mënyrë të hutuar, por ballë për ballë" (1 Kor 13:12 ), si dhe asnjë njeri nuk ka mundur të shohë ndonjëherë. Ajo do të arrijë në gëzimin e pashprehur të soditjes së përjetshme "ato gjëra që syri nuk i ka parë, veshi nuk i ka dëgjuar dhe nuk kanë hyrë kurrë në zemrën e njeriut" (1 Kor 2, 9).