Përkushtimi praktik i ditës: Si t’i përdorni mirë sytë

Ato janë dritaret e shpirtit. Mendoni për mirësinë e Zotit duke ju dhënë pamjen me të cilën mund të shpëtoni nga njëqind rreziqe dhe me të cilën ju është dhënë të sodisni bukuritë e natyrës. Pa sytë ju do të ishit person pothuajse i padobishëm për ju, dhe një barrë për të tjerët. Dhe çfarë do të bëhej me ju nëse, si Tobias, papritmas humbni shikimin? Faleminderit Zotit për kaq shumë përfitime; por për sytë sa e keqe tashmë i ka ardhur në shpirt! Çfarë mosmirënjohjeje!

Abuzimi i syve. Mëkati i parë i Evës ishte të shikonte mollën e ndaluar. Davidi dhe Solomoni ranë në papastërti, sepse ata ia ngulën sytë në mënyrë të paligjshme, gruaja e Lotit, nga kureshtja e saj, u shndërrua në një kolonë kripe. Një vështrim vetëm tek një person, në një libër, në sende të njerëzve të tjerë, u bë për ne një rast për gabime të panumërta. Prapa syve shkon mendimi, dhe pastaj ... Sa keqardhje është e nevojshme që të mos bjerë! Reflektoni se si silleni në këtë.

Përdorimi i mirë i shikimit. Më shumë sesa në dobi të trupit ose shoqërisë, më shumë sesa thjesht shikimi, sytë na u dhanë për të mirën e shpirtit. Për ta, duke soditur natyrën, ju mund të lexoni provat e fuqisë, mençurisë, mirësisë së Zotit; për ta, duke parë Kryqëzimin, ju lexoni në një çast historinë dhe maksimat e Ungjillit; për ta, me leximin e përditshëm shpirtëror, lehtë mund të shkoni te virtyti. Duke parë Qiellin, a nuk ndriçon tek ju shpresa për ta arritur atë?

PRAKTIKA. - Parajsë, parajsë, bërtiti S. Filippo Neri. Gjithmonë bëhu modest në sy.