Përkushtimi praktik i ditës: përdorimi i mirë i fjalës

Na u dha të lutemi. Jo vetëm zemra dhe shpirti duhet ta adhurojnë Zotin, por edhe trupi duhet të bashkohet për t'i dhënë lavdi Zotit të tij. Gjuha është instrumenti për ngritjen e himnit të dashurisë dhe besimit te Zoti. Prandaj lutja me zë e shoqëruar nga vëmendja e zemrës është nyja e bashkimit të shpirtit dhe trupit për të adhuruar, bekuar dhe falënderuar Zotin, krijuesin e të dyve. Mendoni për këtë: gjuha nuk ju është dhënë vetëm për të folur, jo për të mëkatuar, por për t'u lutur ... Çfarë po bëni?

Nuk na u dha për të dëmtuar të tjerët. Gjuha flet ashtu siç e dikton zemra; me të ne duhet të shfaqim virtytet e shpirtit dhe mund t'i tërheqim të tjerët për mirë. Prandaj, mos përdorni gjuhë për të mashtruar të tjerët me gënjeshtra, ose për t'i skandalizuar me fjalë të pahijshme, me tërheqje, me murmuritje, ose për t'i ofenduar me fyerje, me fjalë të ashpra ose therëse, ose për t'i irrituar me fjalë të ashpra, është abuzim, jo ​​përdorim i mirë i gjuhës. Megjithatë, kush nuk është fajtor për këtë?

Na u dha për përfitimet tona dhe të të tjerëve. Me gjuhë duhet të akuzojmë mëkatet tona, të kërkojmë këshilla, të kërkojmë udhëzime shpirtërore për shpëtimin e shpirtit. Për të mirën e të tjerëve, shumica e punëve të bamirësisë shpirtërore kryhen me gjuhë; me të mund të korrigjojmë ata që bëjnë gabime dhe të nxisim të tjerët të bëjnë mirë. Megjithatë, sa herë ai punon për të shkatërruar ne dhe të tjerët! Çfarë ju thotë ndërgjegjja juaj?

PRAKTIKA. - Shmangni fjalët e panevojshme; sot bëj mirë me fjalën tënde