Përkushtimi praktik i ditës: momenti i fundit i jetës suaj

1. Kur do të jetë. Djali i ri me flokëverdhë, me fytyrë të freskët dhe rozë, më thuaj, sa do të jetosh? Numëroni gjithashtu vitet tuaja në dhjetëra; por nëse vitet ju mashtrojnë, por nëse nesër vdes, çfarë do të bëhet prej jush? O burrë apo grua, ju prisni që pleqëria të kthehet në Zot; por bashkëmoshatarët tuaj, miku juaj i fortë dhe i fuqishëm, u zhdukën brenda një kohe të shkurtër dhe a jeni aq të sigurt për ditën tuaj? Sot e filloni atë: a do ta përfundoni? Duhet shumë pak për të na vrarë! Dhe kur do të vdes? Thoughtfarë mendimi të tmerrshëm!

2. Ku do të jetë. Në shtëpinë time, në shtratin tim, të rrethuar nga të dashurit e mi? Ose më saktë në një vend të huaj, vetëm. pa ndihmë për çfarë? A do të kem kohë, në një sëmundje të gjatë apo të shkurtër, për t'u përgatitur? A do të mjaftojë koha dhe forca që unë të kem sakramentet e fundit? A do të qëndrojë rrëfimi pranë meje për të ngushëlluar agonitë e mia, apo është një vdekje e papritur pas meje në mes të një rruge? E injoroj; megjithatë nuk kujdesem për veten time!

3. itfarë do të jetë. A do ta prek vdekjen e Judës ose pasazhin e ëmbël të Shën Jozefit? A do të më mundojë zemërimi i pendimit, agjitacioni i të dëshpëruarit, zemërimi i qortimit, apo a do të më ngushëllojë paqja e të drejtit, qetësia e shpirtit të pastër, buzëqeshja e shenjtorit? A do t'i shoh portat e Parajsës apo ato të Xhehennemit të hapura në fytyrën time? Mendoni për këtë: jeta juaj po përgatitet për vdekjen tuaj; ndërsa jetoni kështu do të vdisni. Por nëse sot, nëse në këtë orë do të vdisja, cili do të ishte kalimi juaj? Kush dëshiron të jetojë si pagan, nuk do të vdesë si i krishterë!

Praktikë. - Mendoni pak seriozisht kur vdisni; reciton tre Pater te S. Giuseppe.