Përkushtim i Zemrës së Shenjtë: meditim i 23 Qershorit

23 DITA

THUGHTI I PARADISE

23 DITA

Pater Noster.

Lutja e hapjes. - Zemra e Jezusit, viktimë e mëkatarëve, ki mëshirë për ne!

Synimi. - Lutuni për Papën, për Peshkopët dhe për Priftërinjtë.

THUGHTI I PARADISE
Jezusi na thotë të mbajmë zemrat tona të fiksuara atje, ku janë gaudi i vërtetë. Ai na nxit të qëndrojmë të shkëputur nga bota, të mendojmë shpesh për Parajsën, të thesarizojmë jetën tjetër. Ne jemi në këtë tokë, jo për të qëndruar gjithmonë atje, por për një kohë më të shkurtër ose më të gjatë; në çdo moment, mund të jetë ora e fundit për ne. Ne duhet të jetojmë dhe kemi nevojë për gjërat e botës; por është e nevojshme të përdorni këto gjëra, pa sulmuar shumë zemrën tuaj.

Jeta duhet krahasuar me një udhëtim. Duke qenë në tren, sa gjëra mund të shihen! Por do të ishte çmenduri që një udhëtar që duke parë një vilë të bukur, e ndërpreu udhëtimin dhe u ndal aty, duke harruar qytetin e tij dhe familjen e tij. Ata janë gjithashtu të çmendur, duke folur moralisht, ata që i bashkëngjiten shumë kësaj bote dhe nuk mendojnë pak a shumë për fundin e jetës, për përjetësinë e bekuar, për të cilën duhet të aspirojmë të gjithë.

Zemrat tona, pra, janë të fiksuara në Parajsë. Për të rregulluar një gjë është që ta shikoni me kujdes dhe për një kohë të gjatë dhe jo vetëm për të marrë një shikim të qetë. Jezusi thotë të mbajmë zemrat tona të fiksuara, domethënë të zbatohen në gëzimin e përjetshëm; prandaj ata që rrallë mendojnë dhe shpëtojnë nga Parajsa e bukur do të mashtrohen.

Fatkeqësisht shqetësimet e jetës janë po aq gjemba që mbytin aspiratat drejt Parajsës. Për çfarë po mendoni vazhdimisht në këtë botë? Cfare te doni? Goodsfarë malli po kërkoni? ... Kënaqësitë trupore, kënaqësitë e fytit, kënaqësia e zemrës, paratë, shtesat e kota, dëfrimet, shfaqjet ... E gjithë kjo nuk është e vërtetë mirë, sepse nuk e kënaq plotësisht zemrën e njeriut dhe nuk po zgjat. Jezusi na nxit të kërkojmë të mirat e vërteta, të mirat e përjetshme, të cilat hajdutët nuk mund të na rrëmbejnë dhe se ndryshku nuk mund të korruptohet. Të mirat e vërteta janë vepra të mira, të bëra në hirin e Zotit dhe me qëllim të duhur.

Përkushtuesit e Zemrës së Shenjtë nuk duhet të imitojnë botën, të cilët mund ta krahasojnë veten me kafshët e papastra, të cilët preferojnë baltën dhe nuk kërkojnë lart; përkundrazi, imitoni zogjtë, të cilët prekin tokën thjesht mezi, nga nevoja, për të kërkuar një farë zogjsh dhe menjëherë fluturojnë lart.

Oh, sa e këndshme është toka, kur njeriu shikon në Parajsë!

Ne hyjmë në pikëpamjet e Jezusit dhe nuk e sulmojmë me shumë zemër as shtëpinë tonë, të cilën do të na duhet të lëmë një ditë, ose te pronat, të cilat më pas do të kalojnë tek trashëgimtarët, ose te trupi, i cili do të kalbet.

Ne nuk i kemi zili ata që kanë shumë pasuri, sepse ata jetojnë me më shumë shqetësim, ata do të vdesin me më shumë pendim dhe do t'i japin Zotit ngushtë llogari për përdorimin që kanë bërë prej tij.

Përkundrazi, u sjellim zili të shenjtë atyre shpirtrave bujarë, të cilët pasurohen çdo ditë me gjëra të përjetshme me shumë vepra të mira dhe ushtrime devotshmërie dhe imitojnë jetën e tyre.

Le të mendojmë për Parajsën në vuajtje, duke mbajtur mend fjalët e Jezusit: Trishtimi yt do të ndryshohet në gëzim! (Gjoni, XVI, 20).

Në gëzimet e vogla dhe të çastit të jetës ne ngremë shikimin drejt Qiellit, duke menduar: Ajo që shijohet këtu më poshtë nuk është asgjë, krahasuar me gëzimin e Parajsës.

Le të mos lejojmë që të kalojë një ditë e vetme, pa menduar për Atdheun Qiellor; dhe në fund të ditës ne gjithmonë pyesim veten: didfarë fitova për Parajsën sot?

Ndërsa gjilpëra magnetike e busullës kthehet vazhdimisht në polin e veriut, kështu që zemra jonë është kthyer në Qiell: Zemra jonë është fikse atje, ku është gëzimi i vërtetë!

SHEMBULL
Një artist
Eva Lavallièrs, jetime e babait dhe nënës, e talentuar me shumë inteligjencë dhe shpirt të zjarrtë, u tërhoq me forcë për të mirat e kësaj bote dhe shkoi në kërkim të lavdisë dhe kënaqësive. Teatrot e Parisit ishin fusha e rinisë së tij. Sa duartrokitje! Sa gazeta e lartësuan atë! Por sa gabime dhe sa skandale! ...

Në heshtjen e natës, duke u kthyer te vetja, ajo qau; zemra e tij nuk ishte e kënaqur; aspiruan për gjëra më të mëdha.

Artisti i famshëm ishte pensionuar në një fshat të vogël, për të pushuar pak dhe për t'u përgatitur për një cikël shfaqjesh. Jeta e heshtur e çoi atë në meditim. Hiri i Zotit e preku zemrën e saj dhe Eva Lavallièrs, pas një beteje të madhe të brendshme, vendosi të mos jetë më një artist, të mos aspirojë më për të mirat tokësore dhe të synojë vetëm Parajsën. Nuk mund të nxitet nga kërkesat e ngutshme të të interesuarve; ai këmbënguli në qëllimin e tij të mirë dhe përqafoi bujarisht jetën e krishterë, me shpeshtësinë e sakramenteve, me vepra të mira, por mbi të gjitha duke dashur me një kryq të madh, i cili ishte për ta sjellë atë në varr. Sjellja e tij redaktuese ishte një dëmshpërblim i duhur për skandalet e dhëna.

Një gazetë në Paris kishte propozuar një pyetësor për lexuesit e tij, me qëllim njohjen e shijeve të ndryshme, veçanërisht të zonjave të reja. Sa përgjigje të kota për atë pyetësor! Ish artisti gjithashtu dëshironte të përgjigjet, por në parashtrimin e mëposhtëm:

«Cila është lulja juaj e preferuar? »- Gjembat e kurorës së Jezusit.

«Sporti më i preferuar? »- Genuflection.

«Vendi që ju pëlqen më shumë? »- Monte Calvario.

«Cili është xhevahiri më i shtrenjtë? »- Kurora e Rruzares.

«Cila është prona juaj? "- Varri.

«A mund të thoni çfarë jeni? »- Një krimb i papastër.

«Kush formon gëzimin tuaj? »- Jezusi. Kështu u përgjigj Eva Lavallièrs, pasi vlerësoi të mirat shpirtërore dhe fiksoi shikimin e saj në Zemrën e Shenjtë.

Petë. Nëse ka ndonjë dashuri të çrregulluar, prejeni menjëherë, në mënyrë që të mos rrezikoni veten në humbjen e Parajsës.

Derdhje. Jezus, Jozef dhe Mari, unë ju jap zemrën dhe shpirtin tim!

(Marrë nga broshura "Zemra e Shenjtë - Muaji në Zemrën e Shenjtë të Jezusit" nga Salesiani Don Giuseppe Tomaselli)

POLITA E DITS

Nëse ka ndonjë dashuri të çrregullt, ndërpriteni menjëherë, në mënyrë që të mos e rrezikoni veten të humbni Parajsën