Le t'i tregojmë njëri-tjetrit dashurinë e Zotit

Njihni origjinën e ekzistencës tuaj, të frymëmarrjes, të inteligjencës, të mençurisë dhe, më e rëndësishmja, të njohjes së Zotit, të shpresës së Mbretërisë së Qiellit, të nderit që ndani me engjëjt, të soditjes së lavdisë, tani sigurisht si në një pasqyrë dhe në një mënyrë të hutuar, por në atë kohë në një mënyrë më të plotë dhe të pastër. Ju gjithashtu e pranoni që jeni bërë një bir i Zotit, një bashkë-trashëgimtar me Krishtin dhe për të përdorur një imazh të guximshëm, ju jeni vetë Zoti!
Nga dhe nga kush ju vijnë kaq shumë prerogativa të tilla? Dhe nëse duam të flasim për dhurata më të përulura dhe të zakonshme, i cili ju lejon të shihni bukurinë e qiellit, rrjedhën e diellit, ciklet e dritës, moritë e yjeve dhe atë harmoni dhe rregull që gjithmonë rinovohen për mrekulli në kozmos, duke e bërë krijim i gëzueshëm si tingulli i lirës?
Kush ju jep shi, pjellorinë e fushave, ushqimin, gëzimin e artit, vendin e banimit tuaj, ligjet, shtetin dhe, le të shtojmë, jetën e përditshme, miqësinë dhe kënaqësinë e farefisit tuaj ?
Pse disa kafshë zbuten dhe ju nënshtrohen, të tjerëve ju jepen si ushqim?
Kush ju bëri zot dhe mbret të gjithçkaje në tokë?
Dhe, për t'u ndalur vetëm në gjërat më të rëndësishme, përsëri pyes: Kush ju dha ato karakteristikat tuaja që ju sigurojnë sovranitetin e plotë mbi çdo qenie të gjallë? Ishte Zoti. Epo, çfarë kërkon ai nga ju në këmbim të gjithë kësaj? Dashuria. Ai vazhdimisht kërkon nga ju së pari dhe më së shumti dashuri për të dhe për të afërmin tuaj.
Dashuri për të tjerët ai e kërkon atë si e para. A do të hezitojmë t'i ofrojmë këtë dhuratë Zotit pas shumë përfitimeve që ai jep dhe atyre të premtuara prej tij? A do të guxojmë të jemi kaq të pafytyrë? Ai, që është Zot dhe Zot, e quan veten Ati ynë dhe ne do të dëshironim të mohonim vëllezërit tanë?
Le të kemi kujdes, miq të dashur, që të mos bëhemi administratorë të këqij të asaj që na është bërë dhuratë. Atëherë do të meritonim këshillën e Pjetrit: Turp për ju, ju që frenoni gjërat e të tjerëve, përkundrazi imitoni mirësinë hyjnore dhe kështu askush nuk do të jetë i varfër.
Le të mos lodhemi me akumulimin dhe ruajtjen e pasurive, ndërsa të tjerët vuajnë nga uria, në mënyrë që të mos meritojnë qortimet e ashpra dhe prerëse të bëra tashmë nga profeti Amos, kur ai tha: Ju thoni: Kur të kalojë hëna e re dhe e shtuna, në mënyrë që gruri dhe gruri tregtar, duke zvogëluar masat dhe duke përdorur peshore të rreme? (krh. Am 8, 5)
Ne veprojmë sipas atij ligji suprem dhe të parë të Zotit që bën që shiu të bjerë mbi të drejtët dhe mbi mëkatarët, bën që dielli të rritet në mënyrë të barabartë për të gjithë, u ofron të gjitha kafshëve të tokës fshatin e hapur, burimet, lumenjtë, pyjet; u jep ajër zogjve dhe ujë kafshëve ujore; ai i jep të gjitha të mirat e jetës me shumë lirshmëri, pa kufizime, pa kushte, pa asnjë kufizim; për të gjithë ai vë me bollëk mjetet e jetesës dhe lirinë e plotë të lëvizjes. Ai nuk bëri diskriminim, nuk ishte koprrac me askënd. Ai e proporcionoi me mençuri dhuratën e tij me nevojat e secilës qenie dhe i shfaqi dashurinë e tij të gjithëve.