Mëshira Hyjnore: mendimi i Shën Faustinës sot 16 gusht

1. Riprodhoni mëshirën e Zotit. - Sot Zoti më tha: «Bija ime, shiko zemrën time të mëshirshme dhe riprodho mëshirën e tij në zemrën tënde, në mënyrë që ju që i shpallni mëshirën time botës, të digjeni vetë me të për shpirtrat».

2. Imazhi i Shpëtimtarit të mëshirshëm. - "Përmes këtij imazhi unë do të dhuroj hire pa numër, por është e nevojshme që ajo të shërbejë njësoj për të kujtuar nevojat praktike të mëshirës sepse besimi, madje shumë i fortë, nuk ka dobi nëse nuk ka punë".

3. E diela e Mëshirës Hyjnore. - "E diela e dytë e Pashkëve është dita e destinuar për festën që unë dua të festohet solemnisht, por atë ditë duhet të shfaqet edhe mëshira në veprimet tuaja".

4. Duhet të jepni shumë. - «Vajza ime, dëshiroj që zemra jote të modelohet në masën e zemrës sime të mëshirshme. Mëshira ime duhet të vërshojë nga ti. Meqenëse keni marrë shumë, u jepni shumë edhe të tjerëve. Mendoni me kujdes për këto fjalë të mia dhe mos i harroni kurrë ».

5. Unë e përvetësoj Zotin. - Unë dua ta identifikoj veten time me Jezusin, në mënyrë që t'i jap veten në mënyrë të përsosur shpirtrave të tjerë. Pa të, unë nuk do të guxoja as të afrohesha me shpirtra të tjerë, duke e ditur mirë se çfarë jam personalisht, por e përvetësoj Zotin, në mënyrë që të jem në gjendje t'ua jap atë të tjerëve.

6. Tri shkallët e mëshirës. - Zot, ti dëshiron që unë të praktikoj tre shkallët e mëshirës, ​​siç më mësove:
1) Puna e mëshirës, ​​e çfarëdo lloji qoftë ajo, shpirtërore ose trupore.
2) Fjala e mëshirës, ​​të cilën do ta përdor sidomos kur nuk do të jem në gjendje të veproj.
3) Lutja e mëshirës, ​​të cilën unë gjithmonë do të jem në gjendje ta përdor edhe kur e humbas rastin për punën ose për fjalën: lutja arrin gjithmonë edhe atje ku është e pamundur të arrihet në ndonjë mënyrë tjetër.

7. Ai kaloi duke bërë mirë. - Çfarëdo që bëri Jezusi, ai bëri mirë, siç është shkruar në Ungjill. Qëndrimi i tij i jashtëm ishte i mbushur me mirësi, mëshira i drejtoi hapat e tij: ai tregoi mirëkuptim për armiqtë e tij, kënaqësi dhe mirësjellje për të gjithë; ai u dha ndihmë dhe ngushëllim nevojtarëve. Unë kam propozuar të pasqyroj me besnikëri në mua këto tipare të Jezusit, edhe nëse kjo do të më kushtonte shumë: "Unë jam i kënaqur me përpjekjet e tua, bija ime!".

8. Kur falim. - Ne jemi më shumë si Zoti kur falim të afërmin tonë. Zoti është dashuri, mirësi dhe mëshirë. Jezusi më tha: «Çdo shpirt duhet të pasqyrojë mëshirën time në vetvete, veçanërisht shpirtrat e përkushtuar ndaj jetës fetare. Zemra ime është e mbushur me mirëkuptim dhe mëshirë ndaj të gjithëve. Zemra e secilit prej bashkëshortëve të mi duhet të ngjajë me timen. Mëshira duhet të rrjedhë nga zemra e saj; po të mos ishte kështu, nuk do ta njohja si nusen time ».

9. Pa mëshirë ka trishtim. - Kur isha në shtëpi për t'u kujdesur për nënën time të sëmurë, takova shumë njerëz sepse të gjithë donin të më shihnin dhe të ndalonin dhe të bisedonin me mua. I dëgjova të gjithë. Ata më treguan hallet e tyre. E kuptova që nuk ka zemër të lumtur nëse nuk e do Zotin dhe të tjerët me sinqeritet. Kështu që nuk u habita që kaq shumë nga ata njerëz, edhe pse nuk ishin të këqij, ishin të trishtuar!

10. Zëvendësimi për dashuri. - Një herë, unë pranova të vuaj tundimin e tmerrshëm nga i cili një nga studentët tanë u mundua nga: tundimi i vetëvrasjes. Vuajtja për një javë. Pas atyre shtatë ditëve, Jezusi i dha asaj hirin e tij dhe, nga ai moment e tutje, edhe unë mund të ndaloja vuajtjet. Kishte qenë një mundim i tmerrshëm. Që atëherë, unë shpesh marr përsipër vuajtjet që i mundojnë studentët tanë. Jezusi më lejon mua, dhe rrëfyesit e mi gjithashtu më lejojnë.