E vërteta e Papës Gjon Pali II për Medjugorje

Nuk është sekret: Papa Gjon Pali II e donte Medjugorje, megjithëse ai kurrë nuk ishte në gjendje ta vizitonte atë sepse adhurimi i tij nuk ishte i autorizuar. Në vitin 1989 ai shqiptoi këto fjalë: "Bota e sotme ka humbur sensin e mbinatyrshme, por shumë e kërkojnë atë dhe i gjejnë në Medjugorje, falë lutjes, pendesës dhe agjërimit". Dashuria e tij për Medjugorje dëshmohet edhe nga marrëdhëniet e shpeshta që ai pati me vizionarët, priftërinjtë dhe peshkopët e zonës.

Thuhet se një ditë, gjatë bekimeve të tij të zakonshme në turmë, ai pa bekuar bekoi Mirjana Dravicevic Soldo. E informuar nga një prift se ishte vizionare nga Medjugorje, ajo u kthye përsëri, e bekoi përsëri dhe e ftoi në Castelgandolfo. Ai gjithashtu u takua me Vickën personalisht, duke i lëshuar asaj një bekim zyrtar. Dhe madje Jozo ishte në gjendje të kornizonte bekimin e shkruar të Papës.

Duke takuar një grup besimtarësh kroatë, Papa Wojtyla menjëherë njohu dhe u argëtua me Jelena dhe Marijana, dy vizionarë të rinj dhe shumë më pak të njohur sepse ata morën vetëm vendndodhje të brendshme. Ai i njohu ata nga fotot që kishte parë, dëshmi për faktin se Papa ishte shumë mirë i informuar për ngjarjet e Medjugorje.

Ipeshkvijve që kërkuan mendimin e tij për ndonjë pelegrinazh në Medjugorje, Papa u përgjigjej gjithnjë me shumë entuziazëm, duke theksuar shpesh se Medjugorje është "qendra shpirtërore e botës", se mesazhet e Zojës së Medjugorje nuk ishin në kontrast me Ungjillin, dhe se sasia e konvertimeve që ndodhën atje mund të ishte vetëm një faktor pozitiv.