Komenti mbi Ungjillin e sotëm 20 Janar 2021 nga Don Luigi Maria Epicoco

Skena e rrëfyer në Ungjillin e sotëm është vërtet domethënëse. Jezusi hyn në sinagogë. Përballja e diskutueshme me shkrimtarët dhe farisenjtë është tani e dukshme. Sidoqoftë, kësaj here, diatriba nuk ka të bëjë me ligjërime apo interpretime teologjike, por vuajtjet konkrete të një personi:

“Ishte një burrë që kishte një dorë të tharë dhe ata e shikuan atë për ta parë nëse e shëroi të shtunën dhe më pas e akuzuan. Ai i tha njeriut që kishte një dorë të tharë: "Hyr në mes!"

Vetëm Jezusi duket se i merr seriozisht vuajtjet e këtij njeriu. Të tjerët janë të shqetësuar vetëm për të qenë të drejtë. Pak sikur na ndodh gjithashtu që të humbasim nga sytë se çfarë ka rëndësi për shkak të dëshirës për të qenë të drejtë. Jezusi përcakton se pika e fillimit duhet të jetë gjithnjë konkretësia e fytyrës së tjetrit. Ekziston diçka më e madhe se çdo Ligj dhe është njeriu. Nëse e harroni këtë, rrezikoni të bëheni fundamentalistë fetarë. Fundamentalizmi nuk është i dëmshëm vetëm kur ka të bëjë me fetë e tjera, por është gjithashtu i rrezikshëm kur ka të bëjë me tonën. Dhe ne bëhemi një fondamentalist kur humbasim nga vëmendja jetën konkrete të njerëzve, vuajtjet e tyre konkrete, ekzistencën e tyre konkrete në një histori specifike dhe në një gjendje specifike. Jezusi i vë njerëzit në qendër dhe në Ungjillin e sotëm ai nuk kufizohet vetëm duke bërë kështu por duke marrë në pyetje të tjerët duke filluar nga ky gjest:

“Pastaj i pyeti ata: 'A është e lejueshme të Shtunën të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta heqësh?' Por ata heshtën. Dhe duke parë rreth tyre me indinjatë, i pikëlluar nga ngurtësia e zemrave të tyre, ai i tha atij njeriu: "Shtrije dorën!" Ai e zgjati dhe dora e tij u shërua. Farisenjtë dolën menjëherë me Herodianët dhe u mblodhën kundër tij për ta vrarë.

Do të ishte mirë të mendonim se ku jemi në këtë histori. A arsyetojmë si Jezusi apo si skribët dhe farisenjtë? Dhe mbi të gjitha ne e kuptojmë që Jezusi i bën të gjitha këto sepse njeriu me dorën e tharë nuk është i huaj, por jam unë, apo jo?