Roli i të kënduarit në Budizëm

Kur shkoni në një tempull Budist, mund të takoni njerëz që këndojnë. Të gjitha shkollat ​​e Budizmit kanë kënduar disa liturgji, megjithëse përmbajtja e këngëve ndryshon shumë. Praktika mund t'i bëjë të pabindurit të pakëndshëm. Mund të vinim nga një traditë fetare ku një tekst standard recitohet ose këndohet gjatë një shërbese adhurimi, por shpesh nuk këndojmë. Për më tepër, në Perëndim shumë prej nesh kanë menduar të liturgjinë si një jelek të padobishëm të një kohe të mëparshme, më supersticioze.

Nëse vëzhgoni një shërbim të këndimit Budist, mund të shihni njerëz që përkulen ose luajnë gong dhe bateri. Priftërinjtë mund të bëjnë blatime të temjanit, ushqimit dhe luleve në një figurë në një altar. Këndimi mund të jetë në një gjuhë të huaj, edhe kur të gjithë të pranishmit flasin anglisht. Kjo mund të duket shumë e çuditshme nëse jeni të vetëdijshëm se Budizmi është një praktikë fetare jo teiste. Një shërbim i këndimit mund të duket po aq teistic sa një masë katolike, përveç nëse e kuptoni praktikën.

Këngët dhe ndriçimi
Sidoqoftë, pasi të kuptoni se çfarë po ndodh, ejani dhe shihni se liturgjitë budiste nuk kanë për qëllim të adhurojnë një perëndi, por të na ndihmojnë të arrijmë iluminizëm. Në Budizëm, iluminizmi (bodhi) përkufizohet si zgjim nga mashtrimet e dikujt, posaçërisht mashtrimet e egos dhe vetvetes së veçantë. Kjo zgjim nuk është intelektuale, por më tepër një ndryshim në mënyrën se si ne përjetojmë dhe perceptojmë.

Këndimi është një metodë për të kultivuar vetëdijen, një mjet për t'ju ndihmuar të zgjoheni.

Llojet e thirrjeve Budiste
Ekzistojnë disa lloje tekstesh të kënduara si pjesë e liturgjive Budiste. Këtu janë disa:

Akuzat mund të jenë të gjitha ose pjesë e një sutre (e quajtur edhe sutta). Një sutër është një predikim nga Buda ose një nga dishepujt e Budës. Sidoqoftë, një numër i madh i sutras nga Budizmi Mahayana u krijuan pas jetës së Budës. (Shih gjithashtu "Shkrimet Budiste: një përmbledhje" për shpjegime të mëtejshme.)
Të këndosh mund të jetë një mantër, një sekuencë e shkurtër e fjalëve ose rrokjeve, që këndohen shpesh, që besohet se kanë fuqi transformuese. Një shembull i një mantra është om mani padme hum, e lidhur me Budizmin Tibet. Të kënduarit e një mantra me vetëdije mund të jetë një formë e meditimit.
Një dharani është diçka si mantra, megjithëse zakonisht është më e gjatë. Dharani thuhet se përmbajnë thelbin e një mësimdhënie, dhe fjalimi i përsëritur i një Dharani mund të ngjall një fuqi të dobishme, siç është mbrojtja ose shërimi. Të kënduarit e një dharani ndikon në mënyrë delikate edhe në mendjen e këngëtares. Dharans zakonisht këndohen në sanskrite (ose në ndonjë përafrim të mënyrës se si tingëllon Sanskrit). Ndonjëherë rrokjet nuk kanë një kuptim të caktuar; është tingulli që numëron.

Një gatha është një varg i shkurtër për të kënduar, kënduar ose recituar. Në Perëndim, gathas shpesh janë përkthyer në gjuhën e këngëtarëve. Për dallim nga mantras dhe dharans, ato që thonë gathas janë më të rëndësishme se sa duken.
Disa këngë janë ekskluzive për shkolla të veçanta të Budizmit. Nianfo (Kinezisht) ose Nembutsu (Japoneze) është praktika e të kënduarit të emrit të Budit Amitabha, një praktikë që gjendet vetëm në format e ndryshme të Budizmit të Tokës së Pastër. Budizmi i Nichiren shoqërohet me Daimoku, Nam Myoho Renge Kyo, e cila është një shprehje besimi në Lotus Sutra. Budistët Nichiren këndojnë gjithashtu Gongyo, të përbërë nga pasazhe nga Lotus Sutra, si pjesë e liturgjisë së tyre zyrtare të përditshme.

Si të këndoj
Nëse nuk e njihni Budizmin, këshilla më e mirë është të dëgjoni me kujdes atë që të gjithë të tjerët po bëjnë dhe ta bëjnë atë. Vendosni zërin tuaj në unison me shumicën e këngëtarëve të tjerë (asnjë grup nuk është plotësisht në unison), kopjoni vëllimin e njerëzve përreth jush dhe filloni të këndoni.

Të kënduarit si pjesë e një shërbimi në grup është diçka që po bëni të gjithë së bashku, kështu që mos dëgjoni vetëm të këndoni vetveten. Dëgjojini të gjithë njëherësh. Jini pjesë e një zëri të madh.

Ju me siguri do t'ju jepet teksti i shkruar i liturgjisë thirrëse, me fjalë të huaja në transliterimin anglez. (Nëse jo, dëgjoni derisa të vini re.) Trajtoni librin tuaj të këngës me respekt. Kushtojini vëmendje mënyrës sesi të tjerët i mbajnë librat e tyre të këndimit dhe përpiquni t'i kopjoni ato.

Përkthim apo gjuhë origjinale?
Ndërsa Budizmi lëviz drejt perëndimit, disa nga liturgjitë tradicionale këndohen në anglisht ose gjuhë të tjera evropiane. Por mund të zbuloni se një sasi e konsiderueshme liturgjie këndohet ende në një gjuhë aziatike, madje edhe nga perëndimorët jo-etnikë aziatikë që nuk flasin gjuhën aziatike. Sepse?

Për mantras dhe dharans, tingulli i të kënduarit është po aq i rëndësishëm, ndonjëherë edhe më i rëndësishëm se kuptimet. Në disa gojëdhëna, tingujt thuhet se janë shfaqje të natyrës së vërtetë të realitetit. Nëse brohoriten me shumë vëmendje dhe vetëdije, mantras dhe dharans mund të bëhen një meditim i fuqishëm në grup.

Sutras janë një pyetje tjetër, dhe ndonjëherë pyetja nëse duhet të këndosh një përkthim apo jo shkakton ndonjë grindje. Të kënduarit e një sutre në gjuhën tonë na ndihmon të integrojmë mësimin e tij në atë mënyrë që leximi i thjeshtë të mos jetë i mundur. Por disa grupe preferojnë të përdorin gjuhët aziatike, pjesërisht për efektin e tingullit dhe pjesërisht për ruajtjen e një lidhje me vëllezërit dhe motrat Dharma në të gjithë botën.

Nëse këndimi ju duket i parëndësishëm në fillim, mbani një mendje të hapur drejt dyerve që mund të hapen. Shumë studentë dhe mësues të moshuar thonë se gjëja që ata e gjetën më të mërzitshme dhe pa kuptim kur filluan të praktikojnë ishte vetë gjëja që shkaktoi përvojën e tyre të parë të zgjimit.