Ivan i Medjugorje: gjithçka që Zonja jonë po planifikon për botën

Gjithçka që Zoja planifikon, ajo do të arrijë - Bisedë me Ivan Dragiçeviç, 26 qershor 2005 në Medjugorje

Më 25 qershor 2005, në Medjugorje, gjatë shfaqjes, u kryen teste mjekësore te vizionari Ivan Dragicevic dhe te vizionarja Marija Pavlovic Lunetti nga një komision mjekësor francez i kryesuar nga Prof. Henri Joyeux. Ne shohim Ivan Dragiçeviçin të lidhur me pajisje të ndryshme mjekësore. Tashmë në vitin 1984 Prof. Henri Joyeux me ekipin e tij kishte kryer ekzaminime mjekësore mbi shikuesit e Medjugorjes së bashku me mariologun e famshëm Prof. Rene Laurentin.

Ivan, ju u kthyet nga Amerika në maj për të qenë i pranishëm këtu në Medjugorje për pelegrinët. Si ka qenë përvjetori për ju?

Çdo përvjetor është një kujtim i ri i viteve që janë pas nesh. Nuk jemi vetëm ne që kujtojmë, por vetë Zoja na kthen në ato ditë të hershme dhe në vitet që kanë kaluar. Zgjidhni disa momente që ishin veçanërisht të rëndësishme. Tani jam ende nën ndikimin e gjithçkaje që ka ndodhur këtu në ditët e fundit. Ndjesitë që përjetova në ato ditë janë ende shumë të gjalla në mua. Kur kthej kokën pas 24 viteve të kaluara, shoh se ka pasur shumë të mira, por edhe të këqija nga pushteti komunist. Por nëse shikojmë turmat e njerëzve që vijnë nga e gjithë bota, sot mund t'i jemi vërtet mirënjohës Zojës për këtë ripërtëritje shpirtërore që ajo sjell në Kishë dhe përmes së cilës ajo lind një botë të re. Kjo për mua është shenja më e madhe e dukshme. Të gjithë këta njerëz bëhen dëshmitarë të një ripërtëritjeje shpirtërore të Kishës. Nëse shikojmë përreth kishës së Medjugorjes, shohim pelegrinët që kanë etje për një besim të gjallë, për rrëfim dhe për Eukaristinë. Kjo është ajo që Zoja jonë e arriti me përulësinë e saj.

Në ditën e përvjetorit ju jeni dëshmitar i shfaqjes. Mund të përshkruani përvojën tuaj personale?

Është një moment i veçantë kur ajo vjen dhe është e lumtur dhe e qetë. Kësaj radhe, kur erdhi, pa mjetet që më kishin aplikuar. Mendoj se përvjetori nuk duhet të jetë domosdoshmërisht koha e ekzaminimeve shkencore, por ne ramë dakord. Për mua, përvjetori do të thotë gëzim dhe natyrshmëri, të cilat megjithatë këtë herë nuk ishin të plota sepse duhej të bëja kujdes të gjunjëzohesha që të mos shkëputesha aparatet që më kishin aplikuar. Personalisht mendoj se deri tani mund të ndalemi me provimet dhe dyshimet, prandaj them se nëse ke besim, nuk ka nevojë të vazhdueshme për prova të reja shkencore, pasi mund të dallosh nga jashtë, nga frytet, çfarë është në të vërtetë. ndodh këtu.

Ivan, gjatë shfaqjes patë Atin e Shenjtë Gjon Pali II. Mund të na tregoni se çfarë ndodhi?

Më 2 prill 2005, unë kisha vozitur për tre orë në rrugën për në New Hampshire, një shtet afër Bostonit, kur gruaja ime më telefonoi për të më thënë se Papa kishte vdekur. Vazhduam të vozisim dhe arritëm në një kishë ku ishin mbledhur mbi një mijë njerëz. Rruzarja filloi në orën 18:18.40 dhe shfaqja ishte në orën XNUMX:XNUMX. Zoja erdhi shumë e gëzuar dhe si gjithmonë u lut për të gjithë dhe bekoi të gjithë ata që ishin në kishë. Pasi ju rekomandova të pranishmit, Ati i Shenjtë u shfaq në të majtën tuaj.

Ai dukej si një person në të 60-at, por dukej më i ri; ai ishte përballë Madonës dhe buzëqeshte. Kur shikoja Atin e Shenjtë, Atë po e shikonte edhe Zoja. Pas ca kohësh, Zoja më shikoi përsëri dhe më tha këto fjalë: “I dashur bir! Shiko, biri im, ai është me mua."

Momenti kur pashë Atin e Shenjtë zgjati rreth 45 sekonda. Nëse do të më duhej të përshkruaja momentin në të cilin pashë Atin e Shenjtë pranë Madonës, do të thosha se ai ishte sikur të ishte i mbështjellë në një përqafim intim të Nënës Qiellore. Asnjëherë nuk kam pasur mundësi ta takoj Atin e Shenjtë kur ai ishte gjallë, edhe nëse vizionarët e tjerë e takuan personalisht disa herë. Për këtë arsye sot i jam veçanërisht mirënjohës Zojës që pata mundësinë të shoh Atin e Shenjtë me të në Qiell.

Çfarë tjetër mund të na thoni në përfundim?

Ajo që Zoja filloi këtu në Medjugorje më 24 qershor 1981, ajo që filloi në botë, nuk ndalet, por vazhdon. Me të vërtetë do të doja t'u thoja të gjithë atyre që do t'i lexojnë këto fjalë, se të gjithë së bashku duhet të pranojmë atë që Zoja dëshiron nga ne kaq intensivisht.

Është bukur të përshkruash Madonën dhe të gjitha gjërat e tjera të jashtme që ndodhin, por fokusi është te mesazhet. Këto duhen mirëpritur, jetuar dhe dëshmuar. Gjithçka që ka planifikuar Zoja, do ta arrijë, edhe pa mua, Ivanin, apo pa famullitarin At Branko, edhe pa peshkopin Periq. Sepse i gjithë ky udhëtim është në planet e Zotit dhe Ai është më i lartë se ne burrat.

Burimi: Medjugorje - Një ezan për lutje