Kisha në kohën e Covidit: si komunikon?

Një nga format më të rëndësishme brenda komunikimit ështëdëgjuarit. Cilat janë metodat e komunikimit të miratuara nga Kishë ne kete kohe pandemike? Miliarda njerëz në të gjithë botën janë mbyllur ose janë të kufizuar nga lëvizja për shkak të pandemisë. Çfarë do të thotë kjo distancë për Kishën?

Në një kohë shumë të shkurtër u ndjemë të humbur dhe duhej të rimendonim gjithçka që bënim ose merrnim si të mirëqena. Kisha që është mësues e takimit dhe vëmendjes ndaj tjetrit, ajo papritmas e gjeti veten të privuar nga elementi i saj themelor: i saji comunità. Të mos jesh në gjendje së bashku shkaktoi një ndjenjë të disorientation dhe kjo vlen edhe për shkollën, për familjen. Kur dimë të distancohemi nga ajo që bëjmë, kemi më shumë perspektivë, kuptojmë se çfarë po shkon dhe çfarë jo. Largësia dhe mungesa nxjerrin kuptimin e marrëdhënies. Nëse nuk e ndjeni mungesën e asaj që keni bërë ose të dikujt do të thotë se nuk ishte thelbësore për jetën tuaj. Pra, është koha për të të kuptosh nëse ajo që ishte bërë ishte jetike apo rutinë.

Burri kërkon që Kisha të shërohet cammino përkrah njerëzve dhe sidomos më të varfërve. Në këtë moment çdo ditë ka njerëz që janë të lartë Eukaristia për të tjerët duke bërë mirë punën e tyre dhe duke e vënë veten në shërbim të së mirës së përgjithshme. Ne po admirojmë përpjekjen e mjekëve, infermierëve, zbatimit të ligjit dhe vullnetarëve, por edhe prindërve që vendosin veten e tyre shërbim njëri-tjetrin për ta bërë këtë kohë të jetueshme për fëmijët e tyre. Prandaj, nëse i krishteri nuk mund të marrë kungimin nuk do të thotë se ai nuk mund të jetojë Eukaristinë. Sipërmarrësi i cili po përgatit me kujdes të gjitha format e paraprake që punonjësit e tij të kthehen në punë në mënyrë që ata të mund të punojnë në mënyrë të sigurt, po gjeneron jetë bashkësi. Kështu që Eukaristia nuk është thjesht bashkësi, por po bëhet kungim, bukë e thyer për tjetrin kushdo që të jetë.

Distanca që përmendëm më parë duhet të na bëjë të kuptojmë nëse mënyra jonë e komunikimit është e përshtatshme. Kisha nuk mund të jetë naive, duhet ta ketë njohuri e vetëdija të realitetit dhe teknologjive të komunikimit duke ditur t'i përdorin ato, por gjithashtu duke e mbajtur mend atë Jezu në çdo shenjë të turmës që e duartrokit, ai strehohet në vetmi për t'u lutur. Ne nuk e përdorim komunikim për të manipuluar dhe skllavëruar, por për të falas. Ushtrimi i lirisë është para së gjithash ushtrimi i responsabilità. Fjala e Jezusit është rrënjësisht e pakëndshme, nëse nuk do të kishte qenë kështu ai nuk do të ishte dënuar dhe dënuar me vdekje në kryq.