Besimi që Zoja e Medjugorje dëshiron që ne ta mësojmë

At Slavko: Besimi që Zoja dëshiron që ne të mësojmë është një braktisje për Zotin

Kemi dëgjuar nga dr. Frigerio i ekipit mjekësor të Milanit i cili ku përfundon teknika, shkenca, mjekësia, psikologjia dhe psikiatria duhet të vazhdojnë besimin ...

E vërtetë, tha Dr. Frigerio, si dr. Joyeux: «Ne kemi gjetur kufijtë tanë, mund të themi se nuk është një sëmundje, një patologji. Ata janë të shëndetshëm në trup dhe shpirt ”. Këto ftesa pozitive ekzistojnë dhe tani, për atë që beson, çfarë mbetet? Ose hedhin gjithçka larg dhe thuaj se nuk ka rëndësi ose bëj një kërcim në besim. Dhe kjo është pika ku ndodh gjithçka. Kur vizionarët flasin për këtë fenomen flasin shumë thjeshtë: «Ne fillojmë të lutemi, vjen një shenjë e dritës, ne gjunjëzohemi, fillojmë të flasim, marrim mesazhe, prekim Madonën, e dëgjojmë atë, e shohim atë, ajo na tregon Parajsën, l 'Ferr, Purgatorik ... ".

Ajo që ata thonë është shumë e thjeshtë.

Këto takime mbushin me gëzim dhe paqe. Kur fillojmë të shpjegojmë me mjetet tona ka shumë fjalë që ne nuk i kuptojmë se çfarë kuptimi kanë: shumë pajisje, shumë specialistë thonë një çelës, të tjerët një tjetër çelës. Por një mijë të dhëna nuk bëjnë argument. Shikoni: ose hidhni gjithçka larg ose pranoni ato që thonë vizionarët.

Dhe jemi të detyruar moralisht, të detyruar të besojmë një njeri që flet të vërtetën, derisa të kemi zbuluar se ekziston një gënjeshtër. Atëherë në këtë pikë mund të them: "Jam i detyruar dhe besoj atë që thonë vizionarët". Unë e di se kjo thjeshtësi e argumenteve të tyre është dhënë për shkak të besimit tonë. Zoti nuk dëshiron që përmes këtyre fenomeneve t'u tregojë mjekëve që ata nuk dinë ende shumë gjëra. Jo, ai dëshiron të na tregojë: shikoni tema të dukshme për të cilat mund të besoni, më besoni mua dhe lërini veten të udhëzoheni. Përmes këtyre fakteve të thjeshta të pashpjegueshme, Zoja jonë dëshiron që ne, që jetojmë në një botë racionaliste, të jemi në gjendje të hapemi përsëri për realitetin e jetës së mëvonshme.

Kur fola për Don Gobbi për herë të parë, ai më pyeti se çfarë kërkon Madona nga Priftërinjtë. Unë i thashë që nuk ka asnjë mesazh të veçantë. Vetëm një herë ai tha që priftërinjtë duhet të jenë besnikë dhe të mbajnë besimin e njerëzve.

Kjo është pika ku Fatima vazhdon.

Përvoja ime më e thellë është kjo: të gjithë jemi shumë sipërfaqësorë në besim.

Besimi që Zoja jonë dëshiron që ne të mësojmë është një braktisje ndaj Zotit, duke e lënë veten të jemi të udhëhequr nga Zoja, e cila vjen akoma çdo mbrëmje. Në këtë pikë së pari ai e pyeti Kredinë: "të jap zemër", t'i besojë vetvetes. Ju mund t'i jepni zemrën tuaj dikujt që e doni, të cilit i besoni. Ai pyet, për shembull, që çdo javë të meditojmë mbi tekstin e fragmentit të Ungjillit nga Mateu 6, 24-34, ku thuhet se nuk mund të shërbehen dy zotërinj. Pastaj vendimi.

Dhe pastaj ai thotë: pse shqetësimet, ankthet? Babai di gjithçka. Kërkoni së pari Mbretërinë e Qiellit. Ky është edhe mesazhi i besimit. Agjërimi është gjithashtu shumë i dobishëm për besimin: zëri i Zotit dëgjohet më lehtë dhe fqinji i dikujt shihet më lehtë. Atëherë një besim që do të thotë braktisje në minierë ose në jetën tuaj.

Kështu që çdo ankth, çdo situatë e pikëlluar, çdo frikë, çdo konflikt është një shenjë që zemra jonë ende nuk e njeh Atin, nuk e njeh ende Nënën.

Nuk është e mjaftueshme që një fëmijë i cili qan, të thotë se babai ekziston, se nëna ekziston: ai qetësohet, gjen paqen kur është në krahët e babait, të nënës.

Kështu edhe në besim. Ju mund ta lejoni veten të udhëzohet nëse filloni të luteni, nëse filloni të agjëroni.

Do të gjeni justifikime çdo ditë për të thënë se nuk keni kohë, derisa të keni zbuluar vlerën e lutjes. Kur ta zbuloni, do të keni shumë kohë për lutje.

Do situatë do të jetë një situatë e re edhe për lutjen. Dhe unë po ju them se jemi bërë specialistë për të gjetur justifikime kur bëhet fjalë për lutjen dhe agjërimin, por Zoja jonë nuk dëshiron më t'i pranojë këto justifikime.