Zoja në Medjugorje foli për Islamin, shpëtimin dhe fetë

20 maj 1982
Në tokë ju jeni të ndarë, por ju jeni të gjithë fëmijët e mi. Myslimanë, ortodoksë, katolikë, të gjithë ju jeni të barabartë para djalit tim dhe mua. Ju jeni të gjithë fëmijët e mi! Kjo nuk do të thotë se të gjitha fetë janë të barabarta para Zotit, por njerëzit veprojnë kështu. Sidoqoftë, nuk është e mjaftueshme që t’i përkasin Kishës Katolike për tu shpëtuar: është e nevojshme të respektohet vullneti i Zotit.Edhe jo-katolikët janë krijesa të bëra në imazhin e Zotit dhe janë të destinuar të arrijnë shpëtimin një ditë nëse ata jetojnë duke ndjekur me zë të ndërgjegjen e tyre. Shpëtimi u ofrohet të gjithëve, pa përjashtim. Vetëm ata që e kundërshtojnë me dashje Zotin janë të mallkuar. Atij të cilit i është dhënë pak, do të kërkohet pak. Kujt i është dhënë shumë, do të kërkohet shumë. Vetëm Zoti, në drejtësinë e tij të pafund, vendos shkallën e përgjegjësisë së secilit njeri dhe bën gjykimin përfundimtar.
Disa fragmente nga Bibla që mund të na ndihmojnë të kuptojmë këtë mesazh.
Isaia 12,1-6
Do të thuash atë ditë: “Faleminderit, Zot; u zemërove me mua, por zemërimi yt u qetësua dhe ti më ngushëllove. Ja, Zoti është shpëtimi im; Unë do të kem besim, nuk do të kem frikë kurrë, sepse forca dhe kënga ime është Zoti; ai ishte shpëtimi im. Do të tërheqësh me gëzim ujin nga burimet e shpëtimit ". Në atë ditë ju do të thoni: "Lavdëroni Zotin, thirrni emrin e tij; manifestoni midis popujve mrekullitë e saj, shpallni se emri i tij është sublim. Këndojini himne Zotit, sepse ai ka bërë gjëra të mëdha, kjo dihet në të gjithë tokën. Britma të gëzuara dhe të gëzueshme, banorë të Sionit, sepse i Shenjti i Izraelit është i madh në mesin tuaj ".
Psalmi 17
Për mjeshtrin e korit. Për Davidin, shërbëtorin e Zotit, i cili iu drejtua Zotit fjalët e kësaj kënge, kur Zoti e liroi atë nga fuqia e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Kështu që ai tha:
Unë të dua, Zot, forcën time, Zot, shkëmbin tim, kështjellën time, çlirimin tim; Zoti im, shkëmbi im, ku gjej strehë; mburoja dhe plaga ime, shpëtimi im i fuqishëm. Unë thërras Zotin, i denjë për lëvdim dhe do të shpëtoj nga armiqtë e mi. Valët e vdekjes më rrethuan, dhe përrenj të vrullshëm më mposhtën; dantellat e nëntokës tashmë po më rrethonin, pritë vdekjeprurëse tashmë po mbanin mua. Në frymën time unë thirra Zotin, me ankth i thirra Perëndisë tim: nga tempulli i tij ai dëgjoi zërin tim, klithma ime erdhi në veshin e tij. Toka u trondit dhe u trondit; themelet e maleve u rrënuan, u tronditën sepse ai ishte i indinjuar. Tymi u ngrit nga flegrat e hundës së tij, një zjarr gllabërues nga goja e tij, qymyr djegie dolën prej tij. Ai uli qiellin dhe zbriti, errësirë ​​të errët nën këmbë. Ai hipi një kerubin dhe fluturoi, u ngrit mbi krahët e erës. Ai u mbyll në errësirë ​​ndërsa vello, ujërat e errëta dhe retë e trasha e mbuluan. Përpara shkëlqimit të tij retë shpërndaheshin me breshër dhe qymyr të nxehtë. Zoti gjëmoi nga parajsa, Shumë i Larti bëri që zëri i tij të dëgjohej: breshër dhe qymyr të nxehtë. Ai hodhi bubullima dhe i shpërndau, i elektrokroi me vetëtima dhe i mundi. Atëherë u shfaq fundi i detit, u zbuluan themelet e botës, për kërcënimin tuaj, Zot, për skadimin e tërbimit tuaj. Ai zgjati dorën nga lart dhe më mori, më ngriti nga ujërat e mëdha, më çliroi nga armiqtë e fuqishëm, nga ata që më urrenin dhe ishin më të fortë se unë. Ata më sulmuan ditën e dënimit, por Zoti ishte mbështetja ime; ai më nxori jashtë, më çliroi sepse më do. Zoti më trajton sipas drejtësisë time, më shpengon sipas pafajësisë së duarve të mia; sepse kam mbrojtur rrugët e Zotit, nuk e kam braktisur empirikisht Zotin tim. Gjykimet e tij janë të gjitha para meje, unë nuk e kam hedhur poshtë ligjin e tij nga unë; por e tërë kam qenë me të dhe kam ruajtur veten nga faji. Zoti më bën mua sipas drejtësisë sime, sipas pafajësisë së duarve të mia para syve të tij. Me njeriun e mirë jeni mirë me gjithë njeriun që jeni integral, me njeriun e pastër jeni të pastër, me të devotshmit jeni të mprehtë. Sepse i shpëton njerëzit e njerëzve të përulur, por ul sytë e krenarëve. Ju, Zot, jeni dritë për llambën time; Zoti im ndriçon errësirën time. Me ju do të filloj kundër radhëve, me Perëndinë tim do të ngjitem mbi mure. Rruga e Zotit është e drejtë, fjala e Zotit provohet me zjarr; ai është mburojë për ata që strehohen në të. Në të vërtetë, kush është Zoti, nëse jo Zoti? Apo kush është shkëmb, nëse jo Zoti ynë? Perëndia që më rrethoi me forcë dhe e bëri rrugën time të plotë; ajo më dha shkathtësi si nga brezet, në lartësitë që më bëri të qëndroja i fortë; ai i stërviti duart e mia për të luftuar, krahët e mi për të zgjatur harkun e bronzit. Më dhurove mburojën tënde të shpëtimit, dora jote e djathtë më mbështeti, mirësia jote më bëri të rritem. Ju keni hapur rrugën për hapat e mia, këmbët e mia nuk janë tundur. I ndoqa armiqtë e mi dhe u bashkova me ta, nuk u ktheva pa i shkatërruar ata. I godita ata dhe ata nuk u ngritën, ata ranë nën këmbët e mia. Ju më vunë veshjen për luftë, ju i vidhët kundërshtarët tuaj nën mua. Ju i treguat shpinën armiqve, ju shpërndani ata që më urrenin. Ata bërtitën dhe askush nuk i shpëtoi, Zotit, por nuk u përgjigjën. Si pluhur në erë i shpërndava, shkelur si baltë nëpër rrugë. Ti më ke shpëtuar nga njerëzit në revoltë, më ke vendosur në krye të kombeve. Më shërbeu një popull që nuk e njihja; pasi më dëgjuan, ata menjëherë më bindën, të huajt kërkuan favorin tim, burra të huaj të zbehtë dhe dridheshin nga vendet e tyre të fshehura. Rroftë Zoti dhe bekofsh shkëmbin tim, Zoti i shpëtimit tim qoftë i lartësuar. Zot, ti më jep hakmarrje dhe do t'i nënshtrohesh popujve në zgjedhën time, shpëton nga armiqtë e tërbuar, më bën të triumfosh mbi kundërshtarët e mi dhe më çliron nga njeriu i dhunshëm. Për këtë, Zot, unë do të të lëvdoj midis popujve dhe do të këndoj himne gëzimi për emrin tënd.