Zoja në Medjugorje ju fton të krijoni një lidhje besimi me të

25 maj 1994
Të dashur fëmijë, ju ftoj të gjithëve që të keni më shumë besim tek unë dhe të jetoni më thellë mesazhet e mia. Unë jam me ju dhe ndërmjetësoj për ju te Zoti, por gjithashtu pres që zemrat tuaja të hapen ndaj mesazheve të mia. Gëzohuni sepse Zoti ju do dhe ju jep çdo ditë mundësinë që të konvertoheni dhe të besoni më shumë në Zotin Krijues. Faleminderit që pranuat thirrjen time.
Disa fragmente nga Bibla që mund të na ndihmojnë të kuptojmë këtë mesazh.
Zanafilla 18,22-33
Ata u larguan dhe shkuan në Sodomë, ndërsa Abrahami qëndronte ende përpara Zotit. Abrahami iu afrua dhe i tha: “A do ta shkatërrosh vërtet të drejtin me të ligun? Ndoshta ka pesëdhjetë njerëz të drejtë në qytet: a doni vërtet t'i shtypni ata? Dhe a nuk do ta falësh atë vend për shkak të pesëdhjetë të drejtëve që janë atje? Larg qoftë të vrasësh të drejtin bashkë me të pabesin, në mënyrë që i drejti të trajtohet si i pabesi; larg nga ty! A nuk do të zbatojë drejtësi gjykatësi i gjithë tokës?”. Zoti u përgjigj: "Nëse gjej pesëdhjetë njerëz të drejtë në qytetin e Sodomës, do ta fal gjithë qytetin për hir të tyre". Abrahami vazhdoi dhe tha: “Shiko si guxoj të flas me Zotin tim, unë që jam pluhur dhe hi... Ndoshta pesëdhjetë të drejtëve u mungojnë pesë; për këta të pestë do ta shkatërrosh gjithë qytetin?" Ai u përgjigj: "Nuk do ta shkatërroj nëse gjej dyzet e pesë prej tyre". Abrahami vazhdoi t'i fliste përsëri dhe i tha: "Ndoshta do të jenë dyzet atje". Ai u përgjigj: "Unë nuk do, për shkak të konsideratës për ata dyzet." Ai vazhdoi: "Mos u zemëro, Zoti im, nëse flas përsëri: ndoshta aty do të gjenden tridhjetë". Ai u përgjigj: "Nuk do ta bëj, nëse gjej tridhjetë atje". Ai vazhdoi: “Shiko si guxoj të flas me Zotin tim! Ndoshta njëzet do të gjenden atje." Ai u përgjigj: "Unë nuk do ta shkatërroj atë për shkak të atyre erërave." Ai vazhdoi: “Mos u zemëro, Zoti im, nëse flas vetëm edhe një herë; ndoshta dhjetë do të gjenden atje.” Ai u përgjigj: "Unë nuk do ta shkatërroj atë nga konsiderata për ata dhjetë". Dhe Zoti, sapo mbaroi së foluri me Abrahamin, u largua dhe Abrahami u kthye në banesën e tij.
Numrat 11,10-29
Moisiu dëgjoi popullin që ankohej në të gjitha familjet, secili në hyrje të çadrës së tij; zemërimi i Zotit u ndez dhe kjo gjë nuk i pëlqeu edhe Moisiut. Moisiu i tha Zotit: "Pse e trajtove kaq keq shërbëtorin tënd? Pse nuk gjeta hir në sytë e tu, që ma vure barrën e gjithë këtij populli? Ndoshta e kam konceptuar gjithë këtë popull? Apo ndoshta e solla në botë që të më thuash: Mbaje në barkun tënd, ashtu si infermierja bart një fëmijë në gji, në vendin që u betove baballarëve të saj? Ku do ta gjeja mishin për t'i dhënë gjithë këtij populli? Pse ankohet pas meje duke thënë: Na jep mish të hamë! Unë nuk mund të përballoj peshën e gjithë këtij populli vetëm; është një barrë shumë e rëndë për mua. Nëse duhet të më trajtosh kështu, më lër të vdes më mirë, më lër të vdes, nëse kam gjetur hir në sytë e tu; Nuk e shoh më fatkeqësinë time!”.
Zoti i tha Moisiut: "Mblidhni për mua shtatëdhjetë burra nga pleqtë e Izraelit, të njohur për ju si pleq të popullit dhe si skribët e tij; çojini në çadrën e mbledhjes; do të prezantohen me ju. Unë do të zbres dhe do të flas në atë vend me ju; Unë do të marr frymën që është mbi ty dhe do ta vë mbi ta, që ata të mbajnë barrën e popullit me ty, dhe ti të mos e mbash më vetëm. Do t'i thuash popullit: Shenjtërohuni për nesër dhe do të hani mish, sepse keni qarë në veshët e Zotit duke thënë: Kush do të na bëjë të hamë mish? Kaluam kaq mirë në Egjipt! E pra, Zoti do t'ju japë mish dhe ju do ta hani atë. Do ta hash jo një ditë, jo dy ditë, jo pesë ditë, jo dhjetë ditë, jo njëzet ditë, por për një muaj të tërë, derisa të dalë nga vrimat e hundës dhe të të lodhë, sepse kanë hedhur poshtë Zotin është në mesin tuaj dhe ju qatë para tij, duke thënë: "Pse dolëm nga Egjipti?". Moisiu tha: “Ky popull, në mesin e të cilit jam unë, numëron gjashtëqind mijë të rritur dhe ju thoni: Unë do t'i jap mish dhe ata do ta hanë për një muaj të tërë! A mund të vriten kopetë dhe tufat për ta që të kenë mjaft? Apo do të mblidhen për ta gjithë peshqit e detit që të ngopen?”. Zoti iu përgjigj Moisiut: “A është shkurtuar ndoshta krahu i Zotit? Tani do të shihni nëse fjala që ju fola do të realizohet apo jo”. Kështu Moisiu doli dhe i tregoi popullit fjalët e Zotit; mblodhi shtatëdhjetë burra nga pleqtë e popullit dhe i vendosi rreth çadrës së mbledhjes. Atëherë Zoti zbriti në re dhe i foli: mori frymën që ishte mbi të dhe e fryu mbi të shtatëdhjetë pleqtë; kur fryma pushoi mbi ta, ata profetizuan, por më pas nuk e bënë më. Ndërkohë, dy burra, njëri me emrin Eldad dhe tjetri Medad, qëndruan në kamp dhe shpirti pushoi mbi ta; ata ishin midis anëtarëve, por nuk kishin dalë për të shkuar në tendë; filluan të profetizojnë në kamp. Një i ri vrapoi, ia tregoi Moisiut dhe tha: "Eldadi dhe Medadi po profetizojnë në kamp". Atëherë Jozueu, biri i Nunit, i cili që në fëmijëri ishte në shërbim të Moisiut, tha: "Moisi, imzot, pengoji ata!". Por Moisiu iu përgjigj: “A je xheloz për mua? Sikur të ishin të gjithë profetë midis popullit të Zotit dhe nëse Zoti do t'u jepte atyre frymën e tij!" Moisiu u tërhoq në kamp bashkë me pleqtë e Izraelit.