Lutja troket, agjërimi merr, mëshira merr

Ekzistojnë tre gjëra, tre, vëllezër, për të cilat besimi është i palëkundur, devotshmëria duron, mbetet virtyti: lutja, agjërimi, mëshira. Ajo që lutja troket, agjërimi e fiton atë, mëshirën e merr. Këto tri gjëra, lutja, agjërimi, mëshira, janë një dhe marrin jetën nga njëra-tjetra.
Agjërimi është shpirti i lutjes dhe mëshira është jeta e agjërimit. Askush nuk i ndan, sepse ata nuk mund të mos ndahen. Ai që ka vetëm një ose nuk i ka të tre së bashku, nuk ka asgjë. Prandaj kushdo që lutet, shpejt. Le të mëshirojnë ata që agjërojnë. Ata që kërkojnë të dëgjohen, pyesin ata që bëjnë pyetje. Kush dëshiron ta gjejë zemrën e Zotit të hapur për veten e tij, nuk ua mbyll zemrën atyre që i luten.
Ata që e kuptojnë shpejt se çfarë do të thotë për të tjerët të mos kenë ushqim. Ndëgjoni të uriturit, nëse ai dëshiron që Zoti ta shijojë agjërimin e tij. Kini dhembshuri, i cili shpreson për dhembshuri. Kush kërkon mëshirë, ushtro atë. Kush dëshiron t'i jepet dhuratë, hapi dorën të tjerëve. Një aplikues i keq është ai që mohon të tjerët atë që ai kërkon vetë.
O njeri, bëhu rregull i mëshirës për veten tënde. Mënyrën si dëshironi të përdoret mëshira, përdorni atë me të tjerët. Gjerësia e mëshirës që dëshironi për veten tuaj, përputheni atë për të tjerët. Ofrojuni të tjerëve të njëjtën mëshirë të shpejtë që dëshironi për veten tuaj.
Prandaj lutja, agjërimi, mëshira janë për ne një forcë e vetme ndërmjetëse me Perëndinë, për ne një mbrojtje e vetme, një lutje e vetme në tre aspekte.
Sa me përçmim kemi humbur, pushtojeni me agjërim. Le të sakrifikojmë shpirtrat tanë me agjërim sepse nuk ka asgjë më të pëlqyeshme që mund t'i ofrojmë Zotit, siç tregon profeti kur thotë: «Një frymë e prishur është sakrificë ndaj Zotit, një zemër e thyer dhe poshtëruar, ti, o Zot, mos e përbuz. "(Ps 50:19).
O njeri, ofro shpirtin tënd përpara Zotit dhe ofroje falje të agjërimit, në mënyrë që ushtria të jetë e pastër, flijimi i shenjtë, viktima që jeton, që të mbetesh dhe Zoti të jepet. Kushdo që nuk ia jep këtë Perëndisë, nuk do të shfajësohet, sepse nuk mund të dojë ta ofrojë vetveten. Por që e gjithë kjo të pranohet, të shoqërohet me mëshirë. Agjërimi nuk mbin, përveç nëse ujitet me mëshirë. Agjërimi thahet, nëse mëshira thahet. Ajo që është shi për tokën, është mëshirë për agjërimin. Megjithëse ai zbut zemrën, pastron mishin, vulos veset, mbjell virtytet, aq më shpejt nuk jep fryt nëse nuk bën që rrjedhin lumenj të mëshirës.
O ju që agjëroni, e dini se fusha juaj do të agjërojë nëse mëshira mbetet e shpejtë. Përkundrazi, ajo që keni dhënë në mëshirë do të kthehet me bollëk në hambarin tuaj. Prandaj, o njeri, sepse nuk ke pse të humbësh duke dashur të mbash për veten tënde, jepja të tjerëve dhe pastaj do të mbledhësh. Jepini vetes, duke i dhënë të varfërve, sepse ato që keni trashëguar nga një tjetër, nuk do ta keni.