Shenjtori i shkaqeve të pamundura: gjembi, trëndafili dhe peticioni
Shenjtor i shkaqeve të pamundura: Dhurata e gjembit
Santa i Shkaqeve të Pamundshme: Në moshën tridhjetë e gjashtë vjet Rita është e përkushtuar të ndjekë sundimin antik të Shën Augustinit. Për dyzet vitet e ardhshme ai iu përkushtua me gjithë zemër lutjes dhe punëve të bamirësisë, duke u përpjekur mbi të gjitha për të ruajtur paqen dhe harmoninë midis qytetarëve të Cascia. Me një dashuri të pastër ajo dëshironte gjithnjë e më shumë të bashkohej ngushtë me vuajtjet shpenguese të Jezusi, dhe kjo dëshirë e tij u përmbush në një mënyrë të jashtëzakonshme. Një ditë, kur ajo ishte rreth gjashtëdhjetë, ajo po meditonte para një imazhi të Krishtit të kryqëzuar, siç ishte mësuar të bënte për ca kohë.
Befas iu shfaq një plagë e vogël në ballë, si një gjemb i kurorës koka e Krishtit përreth ishte shkrirë dhe depërtuar në mishin e tij. Për pesëmbëdhjetë vitet e ardhshme ai mbajti këtë shenjë të jashtme të stigmatizimit dhe bashkimit me Zotin. Megjithë dhimbjen që ndjente vazhdimisht, ai i ofroi vetes me guxim për mirëqenien fizike dhe shpirtërore të të tjerëve.
Shën Rita mori gjembin e kurorës së Jezusit ndërsa po lutej pranë Kryqëzimit
Për katër vitet e fundit të jetës së saj, Rita ishte e lidhur me shtratin. Ajo ishte në gjendje të hante aq pak sa që u mbështet praktikisht vetëm nga Eukaristia. Sidoqoftë, ajo ishte një frymëzim për motrat e saj fetare dhe për të gjithë ata që vinin për ta parë atë, për durimin dhe prirjen e saj të lumtur pavarësisht vuajtjeve të saj të mëdha.
Shenjtor i shkaqeve të pamundura: Trëndafili
Një prej atyre që e vizituan atë disa muaj para vdekjes së saj - një i afërm i qytetit të saj të lindjes, Roccaporena - kishte privilegjin të dëshmonte nga afër gjërat e jashtëzakonshme të krijuara nga kërkesat e Ritës. Kur u pyet nëse ajo kishte ndonjë dëshirë të veçantë. Rita ajo vetëm kërkoi që asaj t’i sillnin një trëndafil nga kopshti i shtëpisë së prindërve të saj. Ishte një favor i vogël për të kërkuar, por e pamundur të jepet në janar!
Sidoqoftë, kur u kthye në shtëpi, gruaja zbuloi, për habinë e saj, një lule të vetme me ngjyra të ndezura në kaçubë ku murgeshja kishte thënë se do të ishte. Duke e marrë atë, ajo menjëherë u kthye në manastir dhe ia paraqiti Ritës e cila falënderoi Zotin për këtë shenjë dashurie.
Kështu, shenjtorja e gjembit u bë shenjtorja e trëndafilit dhe ajo, kërkesat e pamundura të së cilës i ishin dhënë, u bë avokate. Nga të gjithë ata, kërkesat e të cilëve gjithashtu dukeshin të pamundura. Ndërsa merrte frymën e fundit, fjalët e fundit të Ritës për motrat që ishin mbledhur. Rreth saj ishin: “Qëndro në shenjt dashuria për Jezusin. Qëndroni në bindje ndaj Kishës së shenjtë Romake. Qëndroni në paqe dhe bamirësi vëllazërore ".