Statuja e Madonës ka qarë 101 herë ...

Më 12 qershor 1973, Motra Agnese dëgjon një zë (fetari është plotësisht i shurdhër), dhe ndërsa lutet sheh një dritë të ndritshme që vinte nga tabernakulli, ky fenomen ndodh për disa ditë.

Më 28 qershor, një plagë në formë kryq shfaqet në dorën e saj të majtë, është shumë e dhimbshme dhe i shkakton asaj një humbje të bollshme të gjakut.

Më 6 korrik, ditën e shfaqjes së parë, ai së pari sheh engjëllin e tij kujdestar dhe më pas dëgjon një zë që vinte nga statuja e Virgjëreshës Mari. Në të njëjtën ditë, disa nga motrat e tij vërejnë gjak që del nga dora e djathtë e statujës. Gjaku rrjedh nga një plagë në formë kryqi identike me atë të Motrës Sasagawa.

Pas kësaj, Motra Agnese mori një mesazh nga Zoja jonë duke i kërkuar asaj të lutet për Papën, peshkopët dhe priftërinjtë dhe si dëmshpërblim për sëmundjet e burrave.

Në shfaqjen e dytë, më 3 gusht, Virgjëresha i tha ndër të tjera motrën Agnes: "... Në mënyrë që bota ta njohë zemërimin e Tij, Ati Qiellor po përgatitet të shkaktojë një ndëshkim të madh për tërë njerëzimin ...".

Më 13 tetor 1973, ajo merr mesazhin e fundit dhe më të rëndësishëm në të cilin Zoja jep disa indikacione të rëndësishme për natyrën dhe pasojat e ndëshkimit. Do të jetë një ndëshkim më i madh se Përmbytja (nga koha e Noeut) dhe do të bëhet me anë të zjarrit nga Parajsa që do të asgjësojë një pjesë të madhe të njerëzimit, të mirë dhe të keq, pa kursyer as fetare e as besnike. Për më tepër, Virgjëresha e Bekuar flet për përçarjet, korrupsionin dhe persekutimet që do të prekin Kishën, nga e keqja, në të ardhmen e afërt.

Engjëlli që vizitoi për herë të parë motrën Agnese vazhdoi t'i flasë asaj për 6 vitet e ardhshme.

Më 4 janar 1975 statuja prej druri nga e cila motra Agnese kishte dëgjuar zërin e Virgjërës filluan të qajnë. Statueta qau 101 herë gjatë gjashtë viteve dhe 8 muajve të ardhshëm. Një trupë televizive japoneze, ndërsa bënte një raport mbi ngjarjet e Akita, ishte në gjendje të filmonte statujën e Madonës ndërsa ajo qante.

Në disa raste, statuja e Madonës gjithashtu djersitej shumë dhe, sipas dëshmitarëve të ndryshëm, djersa lëshonte një aromë të ëmbël. Një plagë në formë kryq u shfaq nga pëllëmbja e dorës së djathtë nga e cila derdhej gjaku. Qindra njerëz kanë qenë dëshmitarë të drejtpërdrejtë të këtyre ngjarjeve madhështore.

Janë kryer disa hetime shkencore mbi gjakun dhe lotët e prodhuar nga statuja. Analizat e bëra nga profesori Sagisaka i Fakultetit të Mjekësisë Ligjore të Universitetit të Akita, konfirmuan se gjaku, lotët dhe djersa ishin të vërteta dhe me origjinë njerëzore. Ata ishin nga tre grupe gjaku: 0, B dhe AB.

Në 1981, një grua Koreane, Znj Chun, me kancer të trurit në fazën e fundit mori shërimin e menjëhershëm ndërsa lutej para statujës. Mrekullia u konfirmua nga Dr. Tong-Woo-Kim i Spitalit të Shën Palit në Seul dhe nga Don Theisen president i Gjykatës Kishtare të Argjendarisë së Seulit. Mrekullia e dytë ishte shërimi i plotë nga shurdhimi i plotë i Motrës Agnese Sasagawa.

Në prill të vitit 1984, Imzot John Shojiro Ito, peshkop i Niigata në Japoni, pas një hetimi të gjerë dhe të plotë që zgjati disa vjet, deklaroi se ngjarjet e Akita do të konsiderohen me origjinë të mbinatyrshme dhe autorizuan nderimin e Nënës së Shenjtë në të gjithë dioqezën nga Akita.

Peshkopi tha: "Mesazhi i Akitës është vazhdimi i mesazhit të Fatimes".

Në qershor 1988, Kardinal Ratzinger, prefekti i Kongregacionit për Doktrinën e Fesë në Selinë e Shenjtë, shprehu një gjykim përfundimtar për çështjen që përcakton ngjarjet e Akita që janë të besueshme dhe të denja për besim.