Akti i dashurisë për Zotin, një përkushtim që kursen

Një veprim i dashurisë ndaj Zotit është veprimi më i madh dhe më i çmuar që mund të ndodhë në Parajsë dhe në tokë; është mjeti më i fuqishëm dhe efektiv për të arritur shpejt dhe lehtë në bashkimin më intim me Zotin dhe për paqen më të madhe të shpirtit.

Një akt i dashurisë së përsosur të Zotit menjëherë plotëson misterin e bashkimit të shpirtit me Zotin.Ky shpirt, edhe nëse është fajtor për gabimet më të mëdha dhe më të shumta, me këtë akt menjëherë fiton hirin e Zotit, me kushtin e Rrëfimi i Shenjtë, pasues, që do të bëhet sa më shpejt të jetë e mundur.

Ky akt i dashurisë pastron shpirtin e mëkateve venale, pasi jep falje faji dhe qetëson dhimbjet e tij; gjithashtu rikthen meritat e humbura nga pakujdesia bruto. Ata që kanë frikë nga një Purgator i gjatë, shpesh bëjnë aktin e dashurisë së Zotit, në mënyrë që të mund të anulojnë ose minimizojnë Purgazhin e tyre.

Akti i dashurisë është një mjet shumë efektiv për të shndërruar mëkatarët, për të shpëtuar vdekjen, për të çliruar shpirtrat nga Purgatori, për të qenë i dobishëm për tërë Kishën; është veprimi më i thjeshtë, më i lehtë dhe më i shkurtër që mund të bëni. Thuaj vetëm me besim dhe thjeshtësi:

Zoti im, të dua!

Akti i dashurisë nuk është një akt ndjenjash, por dëshirë.

Në dhimbje, i vuajtur me paqe dhe durim, shpirti shpreh aktin e tij të dashurisë kështu:

«Zoti im, sepse të dua, vuaj gjithçka për ty! ».

Në punën dhe shqetësimet e jashtme, në përmbushjen e detyrës ditore, shprehet kështu:

Zoti im, të dua dhe punoj me ty dhe për ty!

Në vetmi, izolim, poshtërim dhe shkretim shprehet kështu:

Zoti im, faleminderit për gjithçka! Unë jam i ngjashëm me vuajtjen Jezusi!

Në të metat ai thotë:

Zoti im, jam i dobët; më fal! Unë strehoj tek ju, sepse ju dua!

Në orët e gëzimit ai bërtet:

Zoti im, faleminderit për këtë dhuratë!

Kur ora e vdekjes të afrohet, shprehet si vijon:

Zoti im, të kam dashur në tokë. Mezi pres të të dua përgjithmonë në Parajsë!

Akti i dashurisë mund të realizohet me tre shkallë përsosmërie:

1) Të kesh vullnet të vuaj çdo dhimbje, madje vdekje, në vend se ta fyesh rëndë Zotin: Zoti im, vdekje, por jo mëkate!

2) Të kesh vullnet të vuaj çdo dhimbje, sesa të pranosh një mëkat venoz.

3) Gjithmonë zgjidhni atë që është më i pëlqyeshëm për Zotin e mirë.

Punimet njerëzore, të konsideruara në vetvete, nuk janë asgjë para syve të Zotit, nëse nuk zbukurohen me dashuri hyjnore.

Fëmijët kanë një lodër, të quajtur kaleidoskop; në të duken shumë modele të admiruara me ngjyra, të cilat gjithnjë ndryshojnë, sa herë që e lëvizin atë. Pavarësisht se sa lëvizje pëson instrumenti i vogël, modelet janë gjithmonë të rregullta dhe të bukura. Sidoqoftë, ato formohen vetëm nga copa leshi ose letre ose qelqi me ngjyra të ndryshme. Por brenda tubit ka tre pasqyra.

Këtu është një imazh i mrekullueshëm i asaj që ndodh në lidhje me veprimet e vogla, kur ato kryhen për dashurinë e Zotit!

Trinia e Shenjtë, e përshkruar në tre pasqyrat, parashikon rrezet e tilla mbi to që këto veprime formojnë forma të ndryshme dhe të mrekullueshme.

Për sa kohë që dashuria e Zotit mbretëron në një zemër, gjithçka është mirë; Zoti, duke parë shpirtin sikur përmes vetvetes, i gjen thekët e njeriut, domethënë, veprimet tona të këqija, madje minimale, gjithnjë të bukura në sytë e tij.