Katër gjërat që Satani i urren më shumë

Babai Pellegrino Maria Ernetti, i cili vdiq disa vjet më parë, ishte një murg Benediktinë nga Abbey i San Giorgio Maggiore në Venecia, ku ai mori qindra njerëz në javë për tu ekzorcuar. Ai ishte i njohur për studimet e tij biblike dhe teologjike. Njohuritë e tij në shkencat e ndryshme ishin të njohura dhe të tilla që ato përbënin pika referimi të sigurta për besimtarët që i erdhën atij jo vetëm nga e gjithë Italia, por edhe nga jashtë, sepse ai ishte ekzorcisti më i përgatitur i kohës sonë.

Në një intervistë për gazetarin Vincenzo Speziale, Atë Pellegrino Ernetti tha: ... sot e keqja (dhe të gjithë ne ankohemi për të) po zgjerohet gjithnjë e më shumë në të gjithë botën dhe në manifestimet më të larmishme dhe më të rafinuara.

Kush reagon? Kush po lufton? Kush merr armë besimi? Ne nuk mund të pretendojmë të mbjellim farën e mirë dhe atëherë ajo mund të rrënjë dhe të prodhojë fruta nëse nuk e kemi lëruar më parë këtë tokë nga ferrat dhe brambles e djallit. Ministrydo shërbesë baritore që nuk e kuptonte këtë taktikë të punës shpirtërore do të ishte e kotë, sepse të zgjedhurit janë ata që kanë fituar dragoin në Gjakun e Qengjit. Pastorja fillon këtu dhe nuk konsiston në ndërtimin e ndërtesave të mëdha, oratorëve, punimeve famullitare, etj., Kur atëherë prifti nuk është më në rrëfim, sepse sot, me justifikime të ndryshme, priftërinjtë nuk janë më në dispozicion të shpirtrave, ata nuk rrëfejnë më shumë, ata e konsiderojnë Rrëfimin si gjënë e fundit ...! Kjo është e gabuar sepse është sakramenti i madh që ekziston, sepse lufton kundër djallit duke larë shpirtrat në Gjakun e Jezusit.Rrëfimi jo vetëm që largon mëkatin nga shpirti, por na jep një armaturë me të cilën mund të luftojmë kundër djallit. Kam një përvojë të tmerrshme!

Kështu që ne shpesh e përdorim këtë sakrament të shkëlqyeshëm. Kush na pastron nga mëkatet tona? Gjaku i Krishtit! Kush na shenjtëron? Gjaku i Krishtit! Kush na jep forcën për të luftuar kundër armiqve tanë frymorë? Gjaku i Krishtit! Po kush e administron gjakun e Krishtit nëse nuk ka priftërinj të disponueshëm në rrëfimtarë? Ata mendojnë për makina, ata mendojnë për drejtimin majtas dhe djathtas, për të mos përmendur gjëra të tjera mëkatare.

Në këtë pikë reporteri i shtron atij këtë pyetje:

Doesfarë i pëlqen djalli, çfarë nuk i pëlqen djalli?

Babai Pellegrino u përgjigj: Tani ki kujdes. Exorcistët nuk kanë menduar për atë që jam përpjekur të bëj, sepse nëse do ta kishin bërë të gjithë këtë orë ne mund të kishim vëllime në atë që djalli dëshiron ose nuk dëshiron. Pasi kam ekzorcuar një person austriak, fillova të regjistroja gjithçka nga bashkëpunëtorët e mi dhe kështu gradualisht një katekezi e djallit doli nga shumë ekzorcizma. Ju lutemi publikojini të gjitha, sepse ndoshta do të jetë kulmi i të gjitha pyetjeve të tjera.

Intervista është shumë e gjatë dhe në këtë pikë renditim katër gjërat që Satani i urren më shumë duke shpresuar se të gjithë njerëzit që lexojnë këtë artikull mund t'i praktikojnë me besim:

A) Rrëfim .., çfarë shpikje marrëzie ... Sa më dhemb ... më bën të vuaj ... Gjaku i Zotit tënd të rremë ... që Gjaku ndërsa më shtyp ... më shkatërron ... më lanë shpirtrat dhe më bën të ik (britma të tmerrshme të lotëve) !) ... Ai gjak, ai Gjak ... është dhimbja ime më e egër ... Por unë gjeta ata priftërinj që nuk besojnë më në rrëfim dhe i dërgojnë të krishterët ta marrin atë Zot të rremë në mëkat ... Epo, mirë, shumë mirë ... sa sakrifica bëj ...

B) Vakti ku hani mishin dhe gjakun e atij kryqëzimi që kam vrarë ... Dhe këtu që humbas betejat e mia .., këtu e gjej veten të paarmatosur ... Nuk kam më forcë të luftoj .., ata që ata ushqehen me këtë mish dhe pinë këtë gjak ata bëhen shumë të fortë kundër meje, bëhen të pathyeshëm nga joshjet dhe tundimet e mia të mprehta, ato duken ndryshe nga të tjerët, duket se kanë një dritë të veçantë dhe një inteligjencë shumë të shpejtë ... ata menjëherë më refuzojnë dhe ata më lënë mua dhe mua ata largohen sikur unë të isha qen ... çfarë trishtimi, çfarë dhimbje të merresh me këta MUNDSIT ... ... Por unë i ndjek ata me egërsi ... dhe shumë shkojnë ta hanë atë pritës në mëkat ... hahaha ... çfarë lumturie ... çfarë të lumtur .., çfarë gëzimi ... ata e urrejnë zotin e tyre dhe e hanë atë hahahaha! Fitorja ime ... fitorja .., ah ... urrah ... Sa të pamend janë ata që humbasin orë e orë të ditës dhe natën, në gjunjë DUHET NJ P PIJE E PARA të fshehur në një kuti në altarin e atij Zoti të rremë. Sa inat këta njerëz më bëjnë! Të gjitha veprat që marr nga kaq shumë sakrilej të krishterë, priftërinj, murgesha dhe peshkopët më shkatërrojnë ... Sa sakrifica i korr vazhdimisht, është një fitore e vazhdueshme e imja ... Sa dhimbje ... Sa inat këto adhurime të paarsyeshme ...!

C) E urrej trëndafilin .., atë mjet të vdekur dhe të kalbur të asaj gruaje ka për mua si një çekiç që më këput kokën ... ouch!

Dhe shpikja e të krishterëve të rremë që nuk më binden, kjo është arsyeja pse ata ndjekin atë grua të vogël! Ata janë të rremë, të rremë ... në vend që të më dëgjojnë mua që mbretëron në botë, këta të krishterë të rremë shkojnë t’i luten asaj vajze të keqe, armikut tim të parë, me atë mjet ... oh sa keq më lënduan ...

D) E keqja më e madhe e kësaj kohe për mua janë PRESENCAT e vazhdueshme, P APRBARJET e kësaj gruaje të vogël në të gjithë botën; në të gjitha kombet ai shfaqet dhe më përndjek duke më shqyer kaq shumë shpirtra nga duart e mia ... mijëra e mijëra ... për të dëgjuar mesazhet e tij të rreme ... Për fat të mirë peshkopët dhe priftërinjtë që nuk besojnë në atë grua të pakuptimtë më mbrojnë ... mos besoni dhe kështu sillni shkatërrim ... , mirë këto apostujt e mi të herezisë ... haha ​​...