Leonardo di Noblac, Shenjtori i 6 Nëntorit, historia dhe lutja

Nesër, e shtunë 6 nëntor, Kisha Katolike përkujton Leonardo i Noblacit.

Ai është një nga shenjtorët më të njohur në të gjithë Evropën Qendrore, deri në pikën që i janë kushtuar jo më pak se 600 kisha dhe kisha, përfshirë atë të Inchenhofen, në Suabinë bavareze, e cila, në mesjetë, ishte edhe destinacioni i katërt i pelegrinazheve në botë pas Jeruzalemit, Romës dhe Santiago de Compostela.

Emri i këtij abati francez është i lidhur pazgjidhshmërisht me fatin e të dënuarve. Në fakt, pasi mori nga mbreti fuqinë për të liruar të burgosurit, Leonardo nxiton në të gjitha vendet ku mëson se ata ndodhen.

Për më tepër, shumë të burgosur që kanë parë zinxhirët e tyre të thyhen vetëm me thirrjen e emrit të tij, kërkojnë strehim në manastirin e tij, ku u ofrohet të jenë në gjendje të punojnë në pyll në vend që të vazhdojnë të grabitin për jetesën e tyre. Leonardo vdiq në 559 pranë Limoges. Përveç grave në punë dhe të burgosurve, ai konsiderohet edhe si mbrojtës i dhëndërve, fshatarëve, kovaçëve, tregtarëve të frutave dhe minatorëve.

Sipas disa burimeve, Leonardo ishte një oborrtar i sinqertë që ishte konvertuar nga Shën Remigius: refuzoi ofertën e një karrige nga kumbari i tij, Mbreti Clovis I, dhe u bë murg në Micy.

Ai jetoi si një vetmitar në Limoges dhe u shpërblye nga mbreti me të gjithë tokën që mund të hipte mbi një gomar brenda një dite për lutjet e tij. Ai themeloi manastirin e Noblacit në tokën që iu dha kështu dhe u rrit në qytetin e Saint-Leonard. Ai qëndroi atje për të ungjillizuar zonën përreth deri në vdekjen e tij.

LUTJE PËR SHENJTIN LEONARDO TË NOBLACIT

O Ati i Mirë Shën Leonard, të kam zgjedhur ty si mbrojtësin tim dhe ndërmjetësuesin tim te Zoti. Ktheje vështrimin tënd të mëshirshëm drejt meje, shërbëtorit tënd të përulur dhe ngre shpirtin tim drejt të mirave të përjetshme të Qiellit. Më mbro nga çdo e keqe, nga rreziqet e botës dhe tundimet e djallit. Më frymëzo dashurinë e vërtetë dhe përkushtimin e vërtetë për Jezu Krishtin, në mënyrë që mëkatet e mia të falen dhe, në sajë të ndërmjetësimit tënd të shenjtë, të jem të forcuar në besim, të gjallëruar në shpresë dhe të zjarrtë në dashuri.

Sot dhe veçanërisht në orën e vdekjes sime, unë e rekomandoj veten në ndërmjetësimin tuaj të shenjtë, kur para oborrit të Perëndisë do të më duhet të jap llogari për të gjitha mendimet, fjalët dhe veprat e mia; që, pas këtij pelegrinazhi të shkurtër tokësor, të më priten në çadrat e përjetshme dhe që së bashku me ju të lëvdoj, nderoj dhe lavdëroj Zotin e Plotfuqishëm, në përjetësi. Amen.