Maj, muaji i Marisë: meditim në ditën 23
EKSPANI N TO EGJIPT
23 DITA
Ave Maria.
Lutja e hapjes. - Maria, Nëna e mëshirës, lutu për ne!
Dhimbja e dytë:
EKSPANI N TO EGJIPT
Magët, të paralajmëruar nga Engjëlli, u kthyen në atdheun e tyre, duke mos u kthyer përsëri te Herodi. Ky i fundit, i zemëruar nga zhgënjimi dhe nga frika se Mesia i lindur një ditë do t'i merrte fronin e tij, u nis për të vrarë të gjithë fëmijët e Betlehemit dhe zonës përreth, të moshës dy e më poshtë, me shpresën budallaqe të përfshirjes së Jezusit gjithashtu në masakër.
Por Engjëlli i Zotit iu shfaq Jozefit në gjumë dhe i tha: "Çohu, merr Fëmijën dhe Nënën e tij dhe ik në Egjipt; do të qëndrosh atje derisa të të them. Në fakt, Herodi po kërkon së shpejti Fëmijën për ta vrarë atë. - Jozefi u ngrit, mori fëmijën dhe nënën e tij gjatë natës dhe shkoi në Egjipt; atje ai qëndroi deri në vdekjen e Herodit, në mënyrë që të përmbushej ajo që ishte thënë nga Zoti përmes Profetit: "Unë e thirra Birin tim nga Egjipti" (Shën Mateu, II, 13).
Në këtë episod në jetën e Jezusit ne konsiderojmë dhimbjen e ndjerë nga Zoja. Çfarë ankthi për një nënë të dijë se fëmija i saj po kërkohet për vdekje, pa ndonjë arsye, nga një burrë i fortë dhe arrogant! Ai duhet të ikë menjëherë, natën, në sezonin e dimrit, për të shkuar në Egjipt, rreth 400 milje larg! Përqafoni shqetësimet e një udhëtimi të gjatë, nëpër rrugët e pakëndshme dhe nëpër shkretëtirë! Shkoni të jetoni, pa mjete, në një vend të panjohur, pa dijeni për gjuhën dhe pa komoditetin e të afërmve!
Zoja nuk tha asnjë fjalë ankese, as kundër Herodit dhe as drejt Providencës, që hidhte gjithçka. Ai duhet të ketë kujtuar fjalën e Simeonit: Një shpatë do të të përshkojë shpirtin! -
Provshtë providenciale dhe njerëzore të vendosesh. Pas disa vitesh qëndrimi në Egjipt, Zoja, Jezusi dhe Shën Jozefi ishin ambientuar. Por Engjëlli urdhëroi të kthehej në Palestinë. Pa dhënë pretekste, Maria rifilloi udhëtimin e kthimit, duke adhuruar planet e Zotit.
Çfarë mësimi duhet të marrin adhuruesit e Marisë!
Jeta është një përzierje e pengesave dhe zhgënjimeve. Pa dritën e besimit, dekurajimi mund të mbizotërojë. Necessaryshtë e nevojshme të shikojmë ngjarjet shoqërore, familjare dhe individuale me spektakle qiellore, domethënë të shohim në gjithçka punën e Providencës, e cila disponon gjithçka për të mirën e krijesave. Planet e Zotit nuk mund të shqyrtohen me kujdes, por me kalimin e kohës, nëse reflektojmë, ne jemi të bindur për mirësinë e Zotit që ka lejuar atë kryq, atë poshtërim, atë keqkuptim, duke e parandaluar atë hap dhe në 'duke na vendosur në rrethana të paparashikuara.
Në çdo kundërshtim përpiqemi të mos e humbasim durimin dhe besimin te Zoti dhe te Maria Shumë e Shenjtë. Le të përshtatemi me vullnetin e Zotit, duke thënë me përulësi: Zot, vullneti yt u bë!
SHEMBULL
Thuhet në Kronikat Françeskane se dy fetarë të Rendit, dashamirës të Madonës, u nisën për të vizituar një vend të shenjtë. Të mbushur me besim, ata kishin bërë një rrugë të gjatë dhe më në fund hynë në një pyll të dendur. Ata shpresuan që të ishin në gjendje ta kalonin atë së shpejti, por nuk mundën, pasi kishte ardhur nata. Të zënë në frikë, ata ia rekomanduan veten Perëndisë dhe Zojës; ata e kuptuan se vullneti hyjnor e lejonte atë prapambetje.
Por Virgjëresha Shumë e Shenjtë kujdeset për fëmijët e saj të trazuar dhe vjen për t'i ndihmuar ata; Ata dy fretër që ishin në siklet e meritonin këtë ndihmë.
Të dy të humburit, ende duke ecur, arritën në një shtëpi; ata e kuptuan se ishte një vendbanim fisnik. Ata kërkuan mikpritje për natën.
Dy shërbëtorët, të cilët hapën derën, shoqëruan fretërit tek zonja. Matroni fisnik pyeti: Si jeni në këtë dru? - Ne jemi në një pelegrinazh në një faltore të Madonës; kemi humbur rastësisht.
- Meqë është kështu, ju do të kaloni natën në këtë pallat; nesër, kur të largohesh, do të të jap një letër që do të të ndihmojë. -
Të nesërmen në mëngjes, pasi morën letrën, Friarit vazhduan udhëtimin. Duke u larguar pak nga shtëpia, ata panë letrën dhe u habitën kur nuk panë adresën atje; ndërkohë, duke parë përreth, ata kuptuan se shtëpia e matronit nuk ishte më aty; epokë
u zhdukën dhe në vend të saj ishin pemët. Pasi hapën letrën, ata gjetën një fletë, të nënshkruar nga Madona. Shkrimi thoshte: Ajo që ju priti është Nëna juaj Qiellore. Unë doja të të shpërbleja për sakrificën tënde, sepse ti je nisur për hir tim. Vazhdoni të më shërbeni dhe të më doni. Unë do të të ndihmoj në jetë dhe në vdekje. -
Pas këtij fakti, mund të imagjinohet me çfarë zjarri ata dy fretër të nderuar Madonën për tërë jetën e tyre.
Zoti e lejoi atë humbje në pyll, në mënyrë që ata të dy të mund të provonin mirësinë dhe delikatesën e Madonës.
Petë. - Në kundërshtitë, frenoni padurimin, veçanërisht duke moderuar gjuhën.
Derdhje. - Zot, do të bëhet vullneti yt!