Maj, muaji i Marisë: meditim në ditën e pesëmbëdhjetë

DOMAIN N ON TRUP

15 DITA
Ave Maria.

Lutja e hapjes. - Maria, Nëna e mëshirës, ​​lutu për ne!

DOMAIN N ON TRUP
Armiku i dytë shpirtëror është mishi, domethënë trupi ynë dhe është i frikësuar sepse është gjithmonë me ne dhe mund të na tundojë ditën dhe natën. Kush nuk e ndjen rebelimin e trupit kundër shpirtit? Kjo luftë filloi pas mëkatit origjinal, por nuk ishte e tillë më parë.
Shqisat e trupit janë si shumë qen të uritur, të pangopur; ata gjithmonë pyesin; sa më shumë që u jepni atyre, aq më shumë ata kërkojnë. Kush dëshiron të shpëtojë shpirtin duhet të ruajë sundimin mbi trupin, domethënë me forcën e vullnetit, ai duhet të përmbajë dëshirat e këqija, të rregullojë gjithçka me arsye të drejtë, duke i dhënë shqisave vetëm atë që është e nevojshme dhe duke mohuar të tepërtën, veçanërisht atë e cila është e paligjshme. Mjerë ata që e lejojnë veten të dominohet nga trupi dhe të bëhet skllav i pasioneve!
Madonna, për privilegjin njëjës, kishte një trup të virgjër, pasi ishte e lirë nga faji origjinal dhe gjithmonë mbante harmoni të përsosur me shpirtin e saj.
Adhuruesit e Virgjëreshës, nëse duan të jenë të tillë, duhet të përpiqen ta mbajnë trupin të papërlyer; për të qenë fitimtarë në luftën e përditshme të shqisave, le të kërkojnë ndihmën e Nënës së mëshirës. Kjo fitore nuk është e mundur vetëm me forcën njerëzore.
Ashtu si pelëja e shqetësuar ka nevojë për qerpikun dhe kërcitjen, ashtu edhe trupi ynë ka nevojë për shufrën e mjerimit. Mortifikimi do të thotë të mohosh shqisat jo vetëm atë që Zoti ndalon, por edhe gjëra të caktuara të ligjshme, të panevojshme. Çdo keqvlerësim ose heqje dorë nga pak kontribuon në përsosjen tonë shpirtërore, na paralajmëron kundër rënieve të turpshme morale dhe është një akt respekti ndaj Mbretëreshës së Qiellit, adhuruese e pastërtisë së trupit tonë.
Fryma e heqjes dorë u takon besimtarëve të Marisë.
Në praktikë, le të përpiqemi të kultivojmë përmbajtjen, duke shmangur ekzagjerimin në të ngrënë dhe të pirë, duke mohuar fytin aq shumë rafinime dhe duke privuar veten nga diçka. Sa adhurues të Zojës agjërojnë të Shtunave, domethënë abstenojnë nga ngrënia e frutave ose ëmbëlsirave të freskëta, ose kufizohen në pirjen e tyre! Këto heqje të vogla i ofrohen Marisë si lule aromatik.
Ruajtja e syve dhe gjithashtu e dëgjimit dhe nuhatjes është një tregues i sundimit mbi trupin tonë. Më shumë se gjithçka, keqardhja e prekjes është e nevojshme, duke shmangur çdo liri me veten dhe me të tjerët. Sa veshin thasë ose zinxhirë dhe madje disiplinojnë veten e tyre!
Mortifikimet nuk janë të dëmshme për shëndetin, përkundrazi e ruajnë atë. Veset dhe mosdurimi janë shkaqet e shumicës së sëmundjeve. Shenjtorët më të penduar jetuan deri në moshë të thyer; që të bindesh për këtë, mjafton të lexosh jetën e Shën Antonit Abatit dhe Shën Palit, vetmitari i parë.
Si përfundim, ndërsa e konsiderojmë trupin tonë si një armik shpirtëror, duhet ta respektojmë atë si një anije të shenjtë, të bindur se meriton më shumë respekt për Chalice of Mass, sepse si kjo, jo vetëm që ruan gjakun dhe trupin e Jezusit, por ushqehet me të me Shenjtin Kungimi.
Në trupin tonë ka gjithmonë imazhin e Medresesë, medaljes apo veshjes, e cila është një kujtesë e vazhdueshme e birësisë sonë për Marinë.
Ne përpiqemi të jemi vetëm me veten, domethënë të kujdesemi më shumë për shpirtin tonë sesa për trupin tonë. Sa kujdeset për këtë mish, i cili duhet të bëhet kullota e krimbave në varr!

SHEMBULL

At Ségneri, në librin e tij "I krishteri i shkolluar", raporton se një djalë i ri, i ngarkuar me mëkate kundër pastërtisë, shkoi të rrëfehej te At Zucchi në Romë. Rrëfyesi i tha se vetëm përkushtimi ndaj Zojës mund ta lirojë atë nga zakoni i keq; e dha për pendim: në mëngjes dhe në mbrëmje, ndërsa ai u çua dhe shkoi në shtrat, ai lexoi me kujdes një Virgjëreshës Mari, duke i ofruar asaj sytë, duart dhe tërë trupin e tij, me një lutje për ta mbajtur atë si sendin e tij, dhe pastaj puthi tre herë në tokë.
I riu me këtë praktikë filloi të korrigjohej. Pas disa vitesh, pasi kishte qenë në të gjithë botën, ai donte të takohej në Romë me Rrëfyesin e tij të lashtë dhe i besoi se për vite me radhë ai nuk kishte rënë më në mëkat kundër pastërtisë, pasi Madona me atë përkushtim të vogël i kishte fituar hir.
At Zucchi në një predikim tregoi faktin. Një kapiten e dëgjoi, i cili për shumë vite kishte praktikuar keq; ai gjithashtu propozoi të ndiqte atë përkushtim, për t'u çliruar nga zinxhiri i tmerrshëm i mëkatit. Ai arriti të korrigjohej dhe ndryshoi jetën e tij. Por pas gjashtë muajsh ai, duke besuar marrëzisht në forcën e tij, donte të shkonte dhe të vizitonte shtëpinë e lashtë të rrezikshme, duke propozuar të mos mëkatonte.
Ndërsa iu afrua derës së shtëpisë ku rrezikonte të ofendonte Zotin, ai ndjeu veten të shtyrë nga një forcë e padukshme dhe u gjend aq larg nga shtëpia sa ishte ajo rrugë dhe, pa ditur se si, u gjend afër shtëpisë së tij.
Kapiteni njohu mbrojtjen e dukshme të Madonës.

Petë. - Respektoni trupin e vet dhe trupin e të tjerëve, si një enë e shenjtë dhe Tempulli i Shpirtit të Shenjtë.

Derdhje. - O Maria, unë ju shenjtëroj trupin dhe shpirtin tim!