Marija e Medjugorje: Unë ju them atë që Zonja jonë kërkon të bëjë

Livio: Tashmë është hera e tretë me radhë që Zoja na fton fuqimisht të recitojmë Rruzaren. A do të thotë kjo ndonjë gjë e veçantë?

Marija: Nuk e di, por shoh në këtë mesazh një gjë të bukur: Zoja jonë dëshiron që Rruzari të bëhet pjesë e jetës sonë. Ai thotë: "... edhe ti kalon gëzimet dhe dhembjet e tua në jetën tënde", siç ishte për Pjetrin, i cili, me siguri i ndihmuar nga Fryma e Shenjtë, e ndryshoi jetën e tij me një zemër të re. Zonja jonë dëshiron të na ndryshojë edhe ne, zemrat tona, ajo dëshiron që ne të përjetojmë besimin dhe dashurinë e Zotit përmes pranisë së saj.

P. Livio: Po, mua më bëri shumë përshtypje kjo ftesë nga Zoja për të shndërruar misteret e Rruzares në jetën tonë, pikërisht sepse Rruzari na tregon misteret e jetës së Jezusit, është manifestimi i misionit të saj, i punës së saj të shpëtimit. Pra, ne në Rruzar e mbështesim disi jetën e Jezusit në jetën tonë.

Marija: Po kështu. Unë mendoj se Zoja jonë po na çon të kuptojmë se jeta jonë është në Zot.Nëse jemi me Perëndinë, jeta jonë ka kuptim. Pa Zot nuk ka kuptim sepse do të ishim si një gjethe e shkëputur nga bima.

P. Livio: Zoja jonë gjithmonë na ka ftuar të recitojmë Rruzaren, por kësaj radhe ajo thekson se duhet të meditojmë mbi misteret. Ndërsa recitojmë dhjetë, a duhet të meditojmë për misterin?

Marija: Zoja thotë: me dashuri dhe me zemër. Zonja jonë dëshiron që Rruzari të bëhet jeta jonë: jo për të recituar, por për të jetuar ... Më goditi që ai tha "si Pjetri". Kur provojmë dashurinë e Zotit, ne ndjekim gjënë më të rëndësishme. Ai la varkën e tij, punën e tij si një peshkatar, ai la shtëpinë e tij, familjen e tij për të ndjekur Jezusin. Ndoshta Zoja jonë nuk kërkon nga ne të lëmë gjithçka, por ajo me siguri na kërkon që të japim më shumë dëshmi. Sot ne të krishterët jemi të vakët. Zonja jonë dëshiron që ne të bëhemi më radikalë, më të vendosur.

P. Livio: Unë u godita shumë nga shprehja "jeta juaj është një mister deri sa ta vendosni atë në duart e Zotit". Kjo do të thotë, pa besim jeta jonë është e pashpjegueshme, është plot me pyetje të cilave nuk mund t'u përgjigjemi. Përkundrazi falë besimit e kuptojmë pse jemi në botë, që vijmë nga Zoti dhe kthehemi te Zoti.

Marija: Pikërisht, sepse me Zotin kemi kuptimin e jetës sonë, të kalimit tonë në këtë tokë. Jeta jonë e përditshme, sakrificat, gëzimet, dhimbjet, kanë kuptim nëse i kombinojmë ato me jetën e Jezusit, me dhimbjet e tij. Kush nuk beson, unë mendoj se ai ka një jetë të dëshpëruar dhe të dobët.

P. Livio: isshtë hera e parë që Madona në mesazhet e saj emërton Pjetrin. Duke folur për përvojën e besimit si Pjetri, ndoshta aludon në momentin kur Jezusi i quajti këta peshkatarë duke i bërë ata peshkatarë njerëzish ose në momentin kur Pjetri e bëri profesionin e tij të besimit duke thënë: "Ju jeni Krishti, Biri i Perëndisë gjallë "?

Marija: Nuk e di. Padyshim që fjala e Jezusit preku menjëherë zemrën e tij. Ndërsa kemi përvojën e pranisë së Medinës që na bën të jetojmë gjëra të jashtëzakonshme. Gjithashtu në këto ditë ka mbërritur një familje, burrë e grua. Ata më thanë që një pemë 300 kg ra mbi kokën e tij, e cila zbuloi plotësisht kafkën e tij, të shtypur plotësisht. Ai ishte i vdekur, nuk kishte asgjë për të bërë. Por ata u lutën dhe kërkuan një mrekulli nga Mbretëresha e Paqes. Tani ai ka ardhur në Medjugorje me familjen e tij për të falënderuar Zonjën tonë. Shtë një mrekulli e gjallë! Një pemë i ka ardhur në kokë, të tjerëve konvertimi i vjen në zemër. Ata thonë: "Si ka qenë jeta ime deri më tani? Por sot kam mundësinë që, falë pranisë së Medinës, të mund të filloj një jetë të re në shenjtëri, në dashurinë e Zotit, në dashurinë ndaj Madonës dhe të gjithë shenjtorëve dhe me shpresën e Parajsës ". Zonja jonë tha: "Pa Zot nuk keni as të ardhme dhe as jetë të përjetshme".

P. Livio: Unë u mahnit nga fakti që Zoja thotë në praktikë se aparatet e saj të përditshme nuk janë vetëm ardhja e tij mes nesh, ato nuk janë vetëm prania e saj; ai thotë: "Zoti ju mbështjell me praninë time". Shtë një shprehje e bukur! Zonja jonë rrezaton këtë prani të dritës me dashurinë e saj amtare në të gjithë tokën, në të gjitha zemrat, mbi gjithë njerëzimin. Shtë shumë më tepër sesa të thuash që Madona shfaqet.

Marija: Po, është një shprehje e re dhe e bukur. Duke lexuar mesazhin, u ndjeva si një fëmijë në krahët e Medresesë, me sigurinë që një fëmijë ndihet në krahët e nënës. Unë mendoj se nuk ka asgjë më të bukur sesa të ndjehesh i dashur, të ndjehesh i përqafuar dhe i mbështjellur nga dashuria për Medonën. Ashtu si kur një person në dashuri ndihet i sigurt sepse ekziston dikush që i mbron. Kështu që ne, kur e dimë se Zoja është me ne dhe na mbron nën mantelin e saj me dashurinë e saj, ne mund të gëzohemi vetëm me krenari.

P. Livio: Në mesazh ka fjalën besim dy herë: "Kështu që ju do të keni përvojën e besimit si Pjetri" dhe në fund "... jini të hapur dhe lutuni me zemër në besim". Zonja jonë na kërkon të dëshmojmë sot dritën e besimit në një kohë në të cilën ka shumë mosbesim dhe shumë jetojnë pa Zotin, pa shpresë, pa dritën që ndriçon jetën.

Marija: Kjo është arsyeja pse Zoja jonë dëshiron të na ndihmojë. Ne kemi përvojë të kësaj dritë dhe gëzimi të jetës falë pranisë së saj dhe duhet ta transmetojmë atë te të tjerët. Shumë njerëz që mbërrijnë në Medjugorje edhe për herë të parë, ndjehen në një mënyrë të veçantë të quajtur, të zgjedhur dhe të preferuar. Zonja jonë po përgatit me ta një botë të re që e do Zotin, i cili e do lutjen, i cili do të jetojë me besim. Ai gjithashtu pëlqen të dëshmojë, sepse kushdo që zbuloi dashurinë, atëherë bëhet dëshmitar. Zonja jonë na bën thirrje për këtë.

P. Livio: mustfarë duhet të bëjmë për të "vënë jetën në duart e Zotit" siç na kërkon Zoja?

Marija: Zoja thotë të lutet, të hap zemrën. Kurdo që të vendosim për lutje dhe të biem në gjunjë, ne bëjmë një akt besimi…. Kështu jetojmë Urdhërimet e Zotit dhe shkojmë në adhurim ... Kur jemi përpara Sakramentit të Bekuar, ndiejmë se me praninë e tij Zoti rrezaton atë pozitivitet, atë gëzim, atë parfum përjetësie.

P. Livio: Tani që po vjen muaji tetor, unë ju kërkoj të na kujtoni sa herë Zonja jonë rekomandoi Rruzaren për ne në familje.

Marija: Shumë herë. Që në fillim ai na tha që grupi i parë i lutjeve duhet të jetë familja. Atëherë famulli. Zonja jonë na kërkon të dëshmojmë, por nëse nuk kemi përvojë lutjeje, nuk mund të dëshmojmë; por nëse vendosim, do ta kemi këtë përvojë ... Sa njerëz në momentin e dhimbjes i janë afruar besimit! Jeta e tyre ka ndryshuar. Si ne kur u shfaq Madona, ne nuk dinim se çfarë të bënim. Ne iu lutëm Rruzares të ju falënderojmë. Shtë një lutje e thjeshtë, e bukur, njëkohësisht e thellë, e lashtë, por gjithnjë moderne ... ashtë një lutje konkrete, ku ne soditim jetën e Jezusit.Unë them se një i krishterë nëse është Marian është një i krishterë i ndjeshëm, që e do, pozitiv, kush nuk është acid. Ai ka Madonën përkrah tij. Ai e ka Zonjën në zemër, ai ka butësinë dhe dashurinë e tij ... Zoja ka filluar të udhëheqë famullinë e Medjugorje; pastaj për të dhënë mesazhet që vazhduan t'u jepnin atyre sepse njerëzit iu përgjigjën me shumë entuziazëm, gëzim dhe besim. Në fakt, Zoja tha që ajo ishte shfaqur këtu sepse kishte gjetur besimin akoma gjallë ...

P. Livio: Me gjithçka që ndodh në botë, Zonja jonë është gjithmonë e qetë apo ndonjëherë është serioze? Një herë e pe duke qarë.

Marija: Jo një herë, por disa herë. Ndonjëherë ajo shqetësohet dhe na thotë të lutemi për qëllimet e saj për të na ndihmuar. Sonte ishte e qartë.

P. Livio: Më 17/9 Zonja jonë i dha Ivanit një mesazh të ngjashëm me atë që morët më 25/10/2008. Ekziston një ndryshim: ajo që ai ju dha juve thotë se Satani e vendos veten në vendin e Zotit; në atë që ajo i dha Ivanit në 17/9 ajo thotë se në planin e satanit është njerëzimi që e vendos veten në vendin e Zotit.Zonja jonë nuk i kishte dhënë kurrë Ivan mesazhe të këtij lloji. A e dini pse?

Marija: Unë mendoj se ishte sepse ai ishte në Itali ... Disa thonë që mesazhet janë të njëjta, se ato janë të përsëritura. Zoja është një nënë që inkurajon, siç bën nëna me fëmijën e saj: "shkoni përpara, shkoni, ecni"

… Javën e kaluar unë isha në Katedralen e Shën Stefanit në Vjenë duke u lutur nga ora 16 pasdite deri në ora 23 pasdite me Kardinal Schönborn. Askush nuk doli. Whatfarë gëzimi! Gëzimi për të qenë bashkë, të gjithë të bukur, të gjithë pozitivë, me Jezusin në mesin tonë. Kardinalja me Sakramentin e Bekuar shkoi nga një cep në cep i katedrales së madhe, i mbushur me një përmbytje njerëzish. Falënderoj Zotin për këtë Kardinal që përqafoi me dashuri mesazhin e Zojës sonë ...