Marijana Vasilj, shikuesja pak e njohur në Medjugorje. Ja çfarë thotë ajo

“Në fillim të takimit tonë, ju përshëndes përzemërsisht të gjithë ju të mbledhur këtu dhe, siç tha Frati Ljubo, dëshiroj të ndaj me ju përvojën time të kësaj dhurate të lokucioneve të brendshme të Zojës së Bekuar. Kjo dhuratë që unë dhe shoqja ime Jelena e kemi filluar rreth një vit pasi filluan shfaqjet në famullinë tonë. Atë ditë, unë dhe shoqja ime Jelena ishim në shkollë si zakonisht dhe ajo më tha se kishte dëgjuar një zë të brendshëm që paraqitej si zëri i një engjëlli dhe po e thërriste për t'u lutur. Më pas Jelena më tha që ky zë u kthye të nesërmen dhe për disa ditë dhe më pas erdhi Zoja. Kështu ndodhi që për herë të parë më 25 dhjetor 1982, Jelena dëgjoi zërin e Gospës. Ajo, si engjëlli, e ftoi Jelenën të lutej dhe i tha që të thërriste të tjerët që të luten me të. Pas kësaj, prindërit dhe miqtë më të afërt të Jelenës luteshin me të çdo ditë. Pas tre muajsh lutje së bashku, Zoja tha se dikush tjetër i pranishëm do të merrte gjithashtu dhuratën e lokucionit të brendshëm. Zonjën e kam dëgjuar për herë të parë në vitin 1983. Që nga ajo ditë unë dhe Jelena kemi dëgjuar Gospa-n dhe i kemi pranuar mesazhet e saj së bashku.

Një nga mesazhet e para të Zojës ishte dëshira e saj që unë dhe Jelena të gjenim një grup lutjesh të rinjsh në famullinë tonë. Këtë mesazh ua sollëm priftërinjve dhe me ndihmën e tyre krijuam këtë grup lutjesh që në fillim përbëhej nga rreth 10 të rinj. Në fillim Zoja jepte çdo herë një mesazh për grupin dhe kërkonte që të mos e shpërndanim për 4 vjet, sepse në këto 4 vite Gospa donte të drejtonte grupin dhe në çdo mbledhje të grupit ajo jepte mesazhe. Në fillim Zoja kërkoi që grupi të mblidhej për t'u falur një herë në javë, pas disa kohësh ajo na kërkoi të faleshim së bashku dy herë në javë dhe më pas na kërkoi të takoheshim tre herë në javë. Pas moshës 4 vjeçare, Zoja tha se të gjithë ata që ndjenin një thirrje të brendshme mund të largoheshin nga grupi dhe të zgjidhnin rrugën e tyre. Kështu një pjesë e anëtarëve u larguan nga grupi dhe një pjesë vazhduan të faleshin së bashku. Ky grup falet edhe sot. Lutjet që na kërkoi Zoja janë: Rruzarja e Jezusit, lutje spontane, për të cilat Gospa foli në mënyrë të veçantë. Lutja spontane - thotë Zoja - është dialogu ynë me Zotin. Të lutesh nuk do të thotë vetëm t'i lutemi Atit tonë, por duhet të mësojmë të flasim me Zotin gjatë lutjes, të hapim plotësisht zemrat tona dhe t'i tregojmë Zotit gjithçka që kemi në to. zemrat: të gjitha vështirësitë, problemet, kryqet tona…. Ai do të na ndihmojë, por ne duhet të hapim zemrat tona. Zoja kërkoi që secili nga takimet tona në grup të fillonte dhe të përfundonte me lutje spontane. Zoja na kërkoi të lutemi 7 Ati ynë, 7 Ave dhe 7 Gloria dhe 5 Ati ynë për të gjithë peshkopët, priftërinjtë dhe fetarët. Gospa kërkon të lexojë Biblën për të medituar mbi të dhe për të dialoguar mbi mesazhet që ajo na ka dhënë.

Pas 4 vitesh të gjithë ata që kanë qenë në grupin e lutjes kanë konstatuar se këto vite kanë qenë për ne një shkollë lutjeje dhe dashurie me Marinë”.