Meditimi i 16 majit "Urdhërimi i ri"

Zoti Jezus pohon se ai u jep një urdhërim të ri dishepujve të tij, domethënë që ata e duan njëri-tjetrin: "Unë po ju jap një urdhërim të ri: ta doni njëri-tjetrin" (Gjn 13:34).
Por a nuk ekzistonte kjo urdhërim tashmë në ligjin e lashtë të Zotit, i cili përshkruan: "Do ta duash të afërmin tënd si veten tënde"? (Lv 19, 18) Pse atëherë Zoti thotë një urdhërim të ri që duket të jetë kaq i lashtë? A është një urdhërim i ri sepse na heq nga plaku për të veshur të riun? Sigurisht Ai bën të ri kush e dëgjon ose më saktë kush tregon veten të bindur ndaj tij. Por dashuria që rigjenerohet nuk është ajo thjesht njerëzore. Kjo është ajo që Zoti e dallon dhe e cilëson me fjalët: "Ashtu siç ju kam dashur" (Gjn 13:34).
Kjo është dashuria që na rinovon, në mënyrë që të bëhemi burra të rinj, trashëgimtarë të besëlidhjes së re, këngëtarë të një kënge të re. Kjo dashuri, vëllezër të dashur, përtëriu të drejtët e lashtë, patriarkët dhe profetët, siç rinovoi më vonë apostujt. Kjo dashuri tani rinovon gjithashtu të gjithë popujt, dhe e gjithë racës njerëzore, të shpërndarë në tokë, formon një popull të ri, trupin e Nuses së re të Birit të vetëm të lindur të Zotit, për të cilin flasim në Këngën e Këngëve: Kush është ajo që ngrihet e ndritshme nga bardhësia? (krh. Ct 8: 5). Sigurisht që shkëlqen me bardhësi sepse rinovohet. Nga kush nëse jo nga urdhërimi i ri?
Për këtë anëtarët janë të vëmendshëm ndaj njëri-tjetrit; dhe nëse një anëtar vuan, të gjithë vuajnë me të dhe nëse dikush nderohet, të gjithë gëzohen me të (krh. 1 Kor 12, 25-26). Ata dëgjojnë dhe vënë në praktikë atë që Zoti mëson: "Unë po ju jap një urdhërim të ri: ta doni njëri-tjetrin" (Gjn 13:34), por jo si i doni ata që joshin, as si i doni burrat për tabanin fakti që ata janë burra. Por sa i duan ata që janë perëndi dhe fëmijë të Më të Lartit, për të qenë vëllezër të Birit të tij të vetëm. Duke dashur njëri-tjetrin me atë dashuri me të cilën ai vetë i donte burrat, vëllezërit e tij, në mënyrë që t'i udhëzonte ata ku dëshira do të kënaqej me mallra (krh. Ps 102: 5).
Dëshira do të plotësohet plotësisht kur Zoti është gjithçka në të gjitha (krh. 1 Kor 15:28).
Kjo është dashuria që na jep ai që na rekomandoi: "Ashtu si unë ju kam dashur ju, kështu edhe ju e doni njëri-tjetrin" (Gjn 13:34). Për këtë qëllim, pra, ai na deshi, sepse edhe ne e duam njëri-tjetrin. Ai na donte dhe prandaj donte që ne të lidheshim me dashuri të ndërsjellë, në mënyrë që të ishim Trupi i Kokës supreme dhe gjymtyrët të shtrënguara nga një lidhje kaq e ëmbël.