Meditimi sot: Duke kërkuar mençuri

Le të marrim ushqim që nuk prishet, le të bëjmë punën e shpëtimit tonë. Ne punojmë në vreshtin e Zotit, në mënyrë që të mund t'i meritojmë paratë tona të përditshme. Le të veprojmë në dritën e mençurisë që thotë: Ai që bën punët e tij në dritën time nuk do të mëkatojë (krh. Sir 24:21). "Fusha është bota" (Mateu 13:38), thotë e Vërteta. Le të gërmojmë në të dhe ne do të gjejmë thesarin e fshehur atje. Le ta nxjerrim. Në fakt është e njëjta mençuri që nxirret nga vendi i fshehjes. Të gjithë e kërkojmë, e dëshirojmë të gjithë.
Ai thotë: "Nëse doni të pyesni, pyesni, konvertohuni, ejani!" (21shtë 12, 6). Ju më pyesni se nga të konvertoj? Largohuni nga dëshirat tuaja. Dhe nëse nuk e gjej në dëshirat e mia, ku mund ta gjej këtë mençuri? Shpirti im në fakt e dëshiron atë. Nëse e dëshironi, sigurisht që do ta gjeni. Por nuk mjafton ta gjesh. Pasi të gjendet, është e nevojshme ta derdhni në zemër në masë të mirë, të shtypur, të tronditur dhe të tejmbushur (krh. Lk 38:3). Dhe me të drejtë po. Në të vërtetë: Lum njeriu që gjen mençuri dhe ka maturi me bollëk (krh. Pro 13:10). Kërkojeni, pra, ndërsa mund ta gjeni dhe ndërsa është afër jush, thërriteni. Dëshironi të ndjeni sa afër jush është? Fjala për ju është fjala në zemrën tuaj dhe në gojën tuaj (krh. Rom 8: XNUMX), por vetëm nëse e kërkoni me një zemër të drejtë. Sepse në këtë mënyrë do të gjeni mençuri në zemrën tuaj dhe do të mbusheni me maturi në gojën tuaj; por shiko që të rrjedh te ti, jo se të del ose të refuzohet.
Me siguri ke gjetur mjaltë, nëse ke gjetur mençuri. Thjesht mos hani shumë nga ajo, kështu që nuk keni pse ta hidhni pasi të ngopeni. Hani ato në mënyrë që të jeni gjithmonë të uritur. Në të vërtetë, mençuria thotë: "Ata që ushqehen me mua do të jenë akoma të uritur" (Sir 24:20). Mos i vini re shumë ato që keni. Mos hani sa të ngopeni, në mënyrë që të mos refuzoni dhe sepse nuk ju është grisur ajo që mendoni se keni, pasi keni lënë pas dore para se të vini kohën. Në të vërtetë, nuk duhet të heqë dorë nga kërkimi ose thirrja e mençurisë, ndërsa ajo mund të gjendet ndërsa është afër. Përndryshe, sipas vetë Solomonit, ashtu si ai që ha shumë mjaltë merr dëm, ashtu edhe ai që dëshiron të shqyrtojë me kujdes madhështinë hyjnore shtypet nga lavdia e tij (krh. Pro 25:27). Ashtu si njeriu që gjen mençuri është i bekuar, po ashtu, ose edhe më i bekuar, është ai që banon në mençuri. Kjo në fakt mbase ka të bëjë me bollëkun e saj.
Sigurisht në këto tre raste ka një bollëk mençurie dhe maturie në buzët tuaja: nëse në gojën tuaj keni rrëfimin e paudhësisë suaj, nëse keni falënderime dhe këngë lavdërimi, nëse më në fund keni edhe një bisedë ndërtuese. Në realitet, "me zemër njeriu beson për të fituar drejtësi dhe me gojë bën profesionin e besimit për të pasur shpëtim" (Rom 10, 10). Si dhe: I drejti bëhet akuzuesi i tij që nga fillimi i thënies së tij (krh. Pro 18, 12), në mes ai duhet ta lartësojë Zotin dhe në një moment të tretë duhet të mbushet me mençuri në mënyrë që të ndërtojë të afërmin e tij.