Meditimi i sotëm: Njihni dinjitetin e natyrës tuaj

Zoti ynë Jezu Krisht, duke lindur një njeri i vërtetë, pa pushuar kurrë së qeni Zot i vërtetë, filloi në vetvete, një krijim të ri dhe, me këtë lindje, ai i komunikoi njerëzimit një parim shpirtëror. Cila mendje mund ta kuptojë këtë mister, ose cila gjuhë mund ta shprehë këtë hir? Njerëzimi mëkatar rimerr pafajësinë, njerëzimi i plakur në të keqe rifiton një jetë të re; të huajt marrin birësim dhe të huajt zotërojnë trashëgiminë.
Zgjohu, o njeri, dhe njohu dinjitetin e natyrës tënde! Mos harroni se ju u krijuat në shëmbëlltyrën e Zotit; që, nëse kjo shëmbëllim ishte deformuar në Adam, ajo megjithatë u rivendos në Krishtin. Për krijesat e dukshme, shërbejeni vetes në një mënyrë të përshtatshme, pasi përdorni tokën, detin, qiellin, ajrin, burimet, lumenjtë. Sa e bukur dhe e mrekullueshme gjen në to, drejtoje atë drejt lavdërimit dhe lavdisë së Krijuesit.
Me shqisën trupore të shikimit ju gjithashtu e mirëpritni dritën materiale, por në të njëjtën kohë përqafoni, me gjithë zjarrin e zemrës suaj, atë dritë të vërtetë që ndriçon çdo njeri që vjen në këtë botë (krh. Gjn 1: 9). Për këtë dritë profeti thotë: "Shikojeni dhe do të shkëlqeni, fytyrat tuaja nuk do të ngatërrohen" (Ps 33, 6). Në fakt, nëse ne jemi tempulli i Zotit dhe Shpirti i Zotit banon në ne, ajo që çdo besimtar mbart në zemrën e tij vlen shumë më tepër sesa ajo që mund të admirojë në parajsë.
Ne nuk duam që me këtë, miq të dashur, t'ju nxisim ose t'ju bindim të përçmoni veprat e Zotit ose të shihni diçka në kundërshtim me besimin tuaj në gjërat që Zoti i mirësisë ka krijuar të mirë, por ne duam vetëm t'ju nxisim, në mënyrë që të dini të përdorni çdo krijesë dhe gjithë bukurinë e kësaj bote në një mënyrë të mençur dhe të ekuilibruar. Në fakt, siç thotë Apostulli: "Gjërat e dukshme janë të një çasti, ato të padukshmet janë të përjetshme" (2 Kor 4:18).
Prandaj, meqenëse kemi lindur për jetën e tanishme, por pastaj rilindim për atë të ardhmen, të gjithë nuk duhet t'i përkushtohemi të mirave materiale, por të përpiqemi për të mirat e përjetshme. Në të vërtetë, për të soditur më nga afër atë që shpresojmë, le të reflektojmë për atë që hiri hyjnor i ka dhuruar natyrës sonë. Le ta dëgjojmë Apostullin, i cili na thotë: «Ju në të vërtetë keni vdekur dhe jeta juaj tani është e fshehur me Krishtin në Zot! Kur Krishti, jeta juaj, do të shfaqet, atëherë edhe ju do të shfaqeni me të në lavdi "(Kol 3, 34) i cili jeton dhe mbretëron me Atin dhe Shpirtin e Shenjtë në shekuj të shekujve. Amen