Meditimi i sotëm: Paracaktimi i bamirësisë

Pse në tokë, vëllezër, a nuk jemi shumë të zellshëm në kërkimin e mundësive për shpëtim të ndërsjellë dhe a nuk i japim njëri-tjetrit ndihmë të ndërsjellë atje ku e shohim më të nevojshme, duke mbajtur vëllazërisht barrat e njëri-tjetrit? Duke dashur të na kujtojë këtë, Apostulli thotë: "Mbani barrët e njëri-tjetrit, kështu që ju do të përmbushni ligjin e Krishtit" (Gal 6: 2). Dhe diku tjetër: Mbani njëri-tjetrin me dashuri (krh. Ef. 4: 2). Ky është padyshim ligji i Krishtit.
Çfarë tek vëllai im për çfarëdo arsye - ose për domosdoshmëri ose për dobësi të trupit ose për lehtësi të sjelljes - unë shoh që nuk jam në gjendje të korrigjoj, pse nuk mund ta duroj atë me durim? Pse nuk kujdesem për të me dashuri, siç është shkruar: A do të mbahen të vegjlit e tyre në krahë dhe të ledhatohen në gjunjë? (krh. Is 66, 12). Mbase sepse më mungon ajo bamirësi që vuan gjithçka, e cila është e durueshme në durim dhe e dashur në dashurinë sipas ligjit të Krishtit! Me pasionin e tij ai mori mbi vete të këqijat tona dhe me dhembshurinë e tij ai mori mbi vete dhimbjet tona (krh. Is 53: 4), duke dashur ata që solli dhe duke sjellë ata që donte. Nga ana tjetër, ai që sulmon armiqësisht vëllain e tij në nevojë, ose që ia dobëson dobësinë e tij, çfarëdo lloji, padyshim që i nënshtrohet ligjit të djallit dhe e vë atë në praktikë. Le të përdorim, pra, kuptimin dhe praktikimin e vëllazërisë, duke luftuar dobësinë dhe vetëm duke përndjekur vesin.
Sjellja më e pranueshme nga Zoti është ajo që, megjithëse ndryshon në formë dhe stil, ndjek me sinqeritet të madh dashurinë për Zotin dhe, për të, dashurinë për të afërmin.
Bamirësia është kriteri i vetëm, sipas të cilit gjithçka duhet të bëhet ose të mos bëhet, të ndryshohet ose të mos ndryshohet. Theshtë parimi që duhet të drejtojë çdo veprim dhe fundin drejt të cilit duhet të përpiqet. Duke vepruar në lidhje me të ose frymëzuar nga ajo, asgjë nuk është e papërshtatshme dhe gjithçka është mirë.
Le të denjojë ai të na dhurojë këtë bamirësi, atë që nuk mund ta pëlqejmë pa të, atë pa të cilin nuk mund të bëjmë absolutisht asgjë, që jeton dhe mbretëron, Zoti, përgjithmonë pa mbarim. Amen