Meditimi i sotëm: Zëri i atij që qan në shkretëtirë

Zëri i atij që qan në shkretëtirë: "Përgatitni rrugën për Zotin, pastrojeni rrugën Zotit tonë në stepë" (Is 40: 3).
Ai haptazi deklaron se gjërat e raportuara në profeci, domethënë ardhja e lavdisë së Zotit dhe shfaqja e shpëtimit të Zotit për tërë njerëzimin, do të ndodhin jo në Jeruzalem, por në shkretëtirë. Dhe kjo u realizua historikisht dhe fjalë për fjalë, kur Gjon Pagëzori predikoi ardhjen e përshëndetjes së Zotit në shkretëtirën e Jordanit, ku u manifestua saktësisht shpëtimi i Zotit.Në fakt, Krishti dhe lavdia e tij iu shfaqën qartë të gjithëve kur, pas pagëzimit të tij, ata hapën qiejt dhe Fryma e Shenjtë, duke zbritur në formën e një pëllumbi, u mbështetën mbi të dhe zëri i Atit dukej, duke i dhënë dëshmi Birit: «Ky është Biri im i dashur, për të cilin unë jam i kënaqur. Dëgjoje atë »(Mt 17, 5).
Por e gjithë kjo duhet të kuptohet edhe në një kuptim alegorik. Zoti ishte gati të vinte në atë shkretëtirë, gjithnjë i padurueshëm dhe i paarritshëm, që ishte njerëzimi. Kjo ishte në të vërtetë një shkretëtirë plotësisht e mbyllur për njohjen e Zotit dhe ndaluar për çdo të drejtë dhe profet. Ai zë, megjithatë, kërkon që ne të hapim një rrugë drejt tij drejt Fjalës së Perëndisë; ai urdhëron për të zbutur terrenin e ashpër dhe të pjerrët që të çon në të, në mënyrë që duke ardhur ai të hyjë: Përgatitni rrugën e Zotit (krh. Ml 3, 1).
Përgatitja është ungjillizimi i botës, është hiri ngushëllues. Ata komunikojnë njerëzimit njohuri për shpëtimin e Zotit.
«Ju ngjiteni në një mal të lartë, ju që sjellni lajme të mira në Sion; ngre zërin tënd me forcë, ti që sjell lajme të mira në Jeruzalem "(Is 40: 9).
Më parë kishte folur për zërin që tingëllonte në shkretëtirë, tani, me këto shprehje, aludimi bëhet, në një mënyrë mjaft piktoresk, për lajmëtarët më të menjëhershëm të ardhjes së Zotit dhe ardhjes së tij. Në fakt, së pari flasim për profecinë e Gjon Pagëzorit dhe më pas për ungjillëzuesit.
Por cili është Sioni, të cilit i referohen ato fjalë? Sigurisht ajo që më parë quhej Jeruzalem. Në fakt, ajo ishte gjithashtu një mal, siç thotë Shkrimi kur thotë: "Mali i Sionit, ku keni marrë vendbanimin" (Ps 73, 2); dhe Apostulli: "Ju keni afruar malin Sion" (Heb 12, 22). Por në një kuptim më të lartë Sioni, që bën të njohur ardhjen e Krishtit, është kori i apostujve, i zgjedhur nga njerëzit e rrethprerjes.
Po, ky, në të vërtetë, është Sioni dhe Jeruzalemi që mirëpritën shpëtimin e Zotit dhe që është vendosur në malin e Perëndisë, ajo është themeluar, domethënë në Fjalën e vetme të lindur të Atit. Ajo e urdhëron që të ngjitet së pari në një mal sublim, dhe pastaj të njoftojë shpëtimin e Zotit.
Në fakt, kush është figura që sjell një lajm të lumtur nëse jo radhët e ungjillëzuesve? Dhe çfarë do të thotë të ungjillizosh nëse jo të sjellësh për të gjithë njerëzit dhe mbi të gjitha në qytetet e Judës, lajmin e mirë për ardhjen e Krishtit në tokë?

i Eusèbio, peshkop i Cesarèa