Ata më pyetën "cila fe je ti?" Unë u përgjigja "Unë jam biri i Zotit"

Sot dua të ndërmarr një fjalim të bërë nga disa, një fjalim që askush nuk e mëson vetëm sepse jeta e një njeriu bazohet në besimin e tij, në fenë e tij, në vend që të kuptoj se qendra e gravitetit të jetës duhet të jetë shpirti dhe marrëdhënia e dikujt me Zotin.

Nga kjo fjali e shkruar thjesht dua të zbuloj një të vërtetë që pak e dinë.

Shumë burra e mbështesin jetën e tyre në besimet që marrin nga feja e tyre, shpesh jo edhe të zgjedhura nga ata, por nga familja ose të trashëguar. Jeta e tyre, zgjedhjet e tyre, fati i tyre janë të mjaftueshme për këtë fe. Në të vërtetë nuk ka asgjë më të gabuar se kjo. Feja ndërsa u referohej disa mjeshtrave shpirtërorë është diçka e krijuar nga burrat, e menaxhuar nga burrat dhe ligjet e tyre frymëzohen gjithashtu nga mësuesit, por të formuar nga burrat. Ne mund t'i konsiderojmë fetë si parti politike të bazuara në ligje morale, në fakt ndarjet më të mëdha dhe luftërat midis njerëzve burojnë nga feja.

A mendoni se Zoti është një krijues që dëshiron luftëra dhe përçarje? Shpesh ndodh që disa njerëz të shkojnë në rrëfim te priftërinjtë pa heqjen e mëkateve pasi sjellja e tyre është kundër parimeve të Kishës. Por, a dini disa hapa në Ungjill, ku Jezusi e dënon apo ai pranon dhe ka dhembshuri për të gjithë?

Ky është kuptimi që dua të përçoj. Lufta e muslimanëve, dënimi i katolikëve, ritmi i tërbuar i jetës së orientalëve nuk përkon me mësimet e Muhamedit, Jezusit, Budës.

Prandaj unë po ju them që të mos e shtyni mendimin tuaj në fe, por në mësimin e mjeshtrave shpirtërorë. Unë mund të jem katolik, por ndjek Ungjillin e Jezusit dhe veproj me ndërgjegje, por nuk kam nevojë të ndjek një seri rregullash që janë të vështira për t'u kuptuar dhe duhet të kërkoj një prift për një shpjegim.

Kështu që kur dikush ju pyet se cila fe jeni ju përgjigjet "Unë jam biri i Zotit dhe vëllai i të gjithëve". Zëvendësoni fenë me shpirtërore dhe veproni sipas ndërgjegjes duke ndjekur mësimet e të dërguarve të Zotit.

Për praktikat dhe lutjet bëni sipas ndërgjegjes dhe mos i dëgjoni ato që ju thonë shumë ekspertë, lutja vjen nga zemra.

Ky nuk është fjalimi im revolucionar por është për t'ju bërë të kuptoni se feja lind nga shpirti dhe jo nga mendja, pra, jo nga zgjedhjet logjike, por nga ndjenjat. Shpirti, shpirti, marrëdhënia me Perëndinë është në qendër të gjithçkaje dhe fjalime dhe ligje jo të artikuluara mirë të bëra nga njerëzit.

Mbush veten me Zotin dhe jo me fjalë.

Tani jam i bindur që në mesin e viteve të jetës sime ndërsa shumë kanë njohur histori, art, shkencë dhe zanate për mua Zoti donte të dhuronte një dhuratë tjetër, të dinte të vërtetën. Jo për meritat e mia, por për mëshirën e tij dhe unë ju transmetoj juve gjithçka që vetëdija në kontakt të ngushtë me Krijuesin më shtyn të transmetoj.

Nga Paolo Tescione