Nëntori, muaji i të vdekurve: misteri i Purgatorit

«Hyrja në Parajsë e një Shpirti të varfër nga Purgatori është diçka e pashprehur bukur! Aq e bukur sa nuk mund të mendohet pa lot. «Sa më shumë që një Shpirt bëhet i varfër, aq më shumë i afrohet dritës hyjnore. Kur zarfi i tij prishet, atëherë Shpirti është sikur gëlltitet nga drita e Zotit: ai vetë bëhet si një dritë e vogël në dritën hyjnore, një shkëndijë e vogël në dritën hyjnore. “Dhe jeta e vogël bëhet tërësisht jeta e saj, drita e vogël bëhet krejtësisht drita e saj. Në këtë dritë të përjetshme, në këtë paqe të përjetshme, atëherë prezantohet Shpirti i vogël. «Dhe përqafimi i një dashurie pafundësisht të butë, një festë e mrekullueshme e pajtimit dhe çlirimit. Oh, falënderimet e Shpirtit Çlirimtarit të tij, falënderimet për Pasionin dhe Vdekjen e tij dhe për Gjakun e tij të çmuar, sa prekëse është! “Shpëtimtari dhe Shpirti, të dy kaq të bekuar, tani që posedojnë plotësisht njëri-tjetrin! Qielli është aq i mrekullueshëm sa që edhe ata që janë të pastër nuk janë aq të pastër sa të hyjnë në të ... «Ky atdhe i bekuar është aq i pastër dhe i bukur, saqë duhet të ketë vërtet një pastrim të veçantë, që Shpirti të bëhet i aftë për madhështinë e tij. "Nëse do të mund të depërtonim në Parajsë me zarfin tonë të dashurisë për veten, nuk do të mund të bekoheshim: as nuk do ta kuptonim se jemi në Parajsë ..." (Misteri i Purgatorit). Jam ne Parajse! “Nëse më doni, mos qani! Nëse do ta dinit misterin e pamasë ku unë tani jetoj; nëse do të mund të shihje dhe ndjeje atë që unë ndiej dhe shoh në këto horizonte të pafundme dhe në këtë dritë që investon dhe depërton në gjithçka, nuk do të qaja nëse më do! «Tani jam i zhytur në magjepsjen e Zotit, nga shprehjet e tij të bukurisë së pakufishme. Gjërat e vjetra janë kaq të vogla dhe të ulëta në krahasim! «Unë akoma kam dashuri për ju, një butësi që nuk e keni njohur kurrë! Ne e kemi dashur dhe e kemi njohur njëri-tjetrin me kalimin e kohës: por atëherë gjithçka ishte kaq kalimtare dhe e kufizuar! «Unë jetoj në pritjen e qetë dhe të gëzueshme të ardhjes suaj mes nesh: ju mendoni për mua në këtë mënyrë; në betejat tuaja, mendoni për këtë shtëpi të mrekullueshme, ku nuk ka vdekje dhe ku ne do të shuajmë etjen tonë së bashku, në transportin më të pastër dhe më të fortë, në burimin e pazhdukur të gëzimit dhe dashurisë! "Mos qaj më, nëse vërtet më do!" (G. Perico, SJ). "Shndërrimi i një mëkatari ose lirimi i një shpirti nga Purgatori është një e mirë e pafund: sigurisht më e madhe se krijimi i qiellit dhe tokës, sepse zotërimi i Zotit i jepet një shpirti" (St. Louis M. i Montfort). "Jezusi e mori për dore vajzën dhe e thirri:" Vajzë, çohu "... Fryma iu kthye dhe në të njëjtin moment u ngrit" (Lk 8,54).

Ne lutemi për të Vdekurit tonë të dashur.