Sot reflektoni mbi besimin tuaj

Së shpejti një grua, vajza e së cilës kishte një shpirt të papastër mësoi për të. Ajo erdhi dhe ra në këmbët e tij. Gruaja ishte një Greke, simpatike nga lindja, dhe i kërkoi që ta largonte demonin nga e bija. Ai i tha asaj: “Lëreni së pari foshnjat. Sepse nuk është e drejtë të marrësh ushqim për fëmijë dhe t’i hedhësh qenve. "Marku 7: 25-27

Pse foli Jezui me këtë grua në atë mënyrë? Ajo i afrohet, me siguri nga frika dhe dridhja, i bie këmbëve dhe i lutet që ta ndihmojë vajzën e tij. Në fillim, dikush mund të presë që Jezusi të arrinte me ëmbëlsi dhe dhembshuri, ta pyeste atë për vajzën e saj dhe të thoshte: “Oh, sigurisht do ta ndihmoj vajzën tënde. Më çoni tek ajo. "Por kjo nuk është ajo që thotë. Ai i thotë asaj se "nuk është e drejtë të marrësh ushqim për fëmijë dhe t'i hedhësh qenve". Ouch! Really? A e tha vërtet ai? Pse do të thoshte një gjë e tillë?

Para së gjithash, duhet të dimë që çdo gjë që thotë Jezui është një veprim dashurie. Shtë një veprim me mirësi dhe mëshirë të madhe. Ne e dimë atë sepse kjo është çka është Jezusi. Isshtë vetë dashuri dhe mëshirë. Pra, si mund ta pajtojmë këtë kontradiktë të dukshme?

Theelësi për të kuptuar këtë ndërveprim është të shikoni rezultatin përfundimtar. Ne duhet të shohim se si iu përgjigj kjo grua Jezusit dhe si përfundoi biseda. Kur e bëjmë këtë, shohim që gruaja i përgjigjet me përulje dhe besim të jashtëzakonshëm. Ajo që thotë Jezusi është e vërtetë. Në një kuptim, ne mund të interpretojmë atë që ai thotë se do të thotë se askush nuk ka të drejtë në hirin dhe mëshirën e tij. Askush, përfshirë ju dhe vajzën tuaj, "nuk meriton" që të keni Zotin në jetën tuaj. Jezusi e di këtë dhe duke thënë ato që thotë ai i ofron kësaj gruaje një mundësi të mrekullueshme për të manifestuar besimin e saj të thellë, në mënyrë që të gjithë ta shohin atë. Fjalët e saj lejojnë që ajo të shkëlqejë si një fener besimi, shprese dhe besimi. Ky është qëllimi i Jezusit dhe ai funksionoi. Ajo funksionoi sepse, kur erdhi tek ai, ai ishte menjëherë i vetëdijshëm se ai kishte vërtet një besim të thellë. Ai e dinte që do të përgjigjet me përulësi dhe besim. Gruaja bëri dhe prandaj ne jemi në gjendje të dëshmojmë shfaqjen e besimit dhe përulësisë së saj.

Reflektoni sot mbi besimin e bukur të kësaj gruaje të përulur. Mundohuni ta vendosni veten në këpucët e tij dhe të dëgjoni Jezusin duke thënë këto fjalë të njëjta për ju. Si do të përgjigjeshit? A do të përgjigjeshit me zemërim apo agjitacion? A do të dëmtonte krenaria juaj? Ose ju do të përgjigjeni me përulësi edhe më të thellë, duke pranuar se gjithçka që jep Zoti është një dhuratë që nuk kemi të drejtë ta marrim. Të përgjigjemi në këtë mënyrë ka shumë të ngjarë akti i besimit që Zoti pret nga secili prej nesh dhe është çelësi për atë derdhje të mëshirës së tij që na nevojitet.

Zotëri, të lutem më poshtëro. Zhduk krenarinë time. Më ndihmo të bie në këmbët e tua. Më ndihmoni të ju besoj aq thellë sa të detyroheni, nga dashuria ime për ju, të hapni depozitën tuaj të hirit dhe të derdhni mbi mua. Jezus besoj në ju.