Atë Livio shpjegon kuptimin e Medjugorje dhe pontefektin e Gjon Pali II

Rëndësia kishtare e Medjugorje merr një rëndësi edhe më të madhe në dritën e pontifikatës së Gjon Pali II, e cila ka një konotacion Marian, siç nuk kishte ndodhur kurrë më parë në historinë e Kishës. Sulmi, për të cilin Ati i Shenjtë ishte viktimë në 13 maj 1981, veçanërisht e lidh personin e tij me Fatimen. Gjesti që ai bëri për të shkuar në një pelegrinazh në Cova da Iria për të dorëzuar plumbin nga i cili ishte goditur në Madonna tregon bindjen e Papës se ai ishte shpëtuar nga ndërhyrja e nënës së Marias. Në një kuptim të caktuar mund të thuhet se, pasi kishte marrë shpëtimin e Atit të Shenjtë nga Zoti, pontifikata, duke filluar nga ajo 13 maj, ishte vendosur më shumë se kurrë nën dritën dhe udhëheqjen e Nënës së Zotit dhe Church.

Por është pikërisht muaji pas sulmit, në 24 qershor 1981, festa e Shën Gjon Pagëzorit, që fillojnë të shfaqen aparatet e Mbretëreshës së Paqes në Medjugorje. Qysh atëherë është sikur Virgjëresha e Shenjtë ka shoqëruar veprimin e palodhshëm apostolik të Pasardhësit të Pjetrit, duke i thirrur njerëzit e humbur përgjatë shtigjeve të së keqes në shndërrim, duke zgjuar besimin ngurrues të shumë të krishterëve dhe duke i udhëhequr ata, me durim të pafund, deri në zemrën e Përvoja e krishterë, përmes lutjes dhe praktikës së sakramenteve. Edhe disa nga nismat më të suksesshme baritore të këtij pontifikati, siç është Dita Botërore e Rinisë dhe ajo e familjeve, kanë marrë një frymëzim dhe impuls të jashtëzakonshëm nga Medjugorje.

E megjithatë vetë Mbretëresha e Paqes, në një mesazh të 25 gushtit 1991, për të lidhur Medjugorje me Fatimën. Zonja jonë kërkon ndihmën tonë në mënyrë që gjithçka që ajo dëshiron të realizojë sipas sekreteve të filluara në Fatima mund të realizohet.A ka të bëjë me shndërrimin e botës në Zot, paqen hyjnore që do të vijë si pasojë dhe shpëtimin e përjetshëm të shpirtrave. Nëna e Zotit e mbyll mesazhin duke na nxitur të kuptojmë rëndësinë e ardhjes së saj dhe seriozitetin e situatës. Pastaj përfundon: "Unë dua të shpëtoj të gjithë shpirtrat dhe t'i ofroj para Zotit. Prandaj, le të lutemi, në mënyrë që gjithçka që filloj të realizohet plotësisht".

Me këtë mesazh Virgjëresha përqafon shekullin e fundit të mijëvjeçarit të dytë. Koha e errësirës dhe luftërave vëllavrasëse, përndjekjeve dhe martirizmit, mbi të cilën, megjithatë, Maria hap krahët e saj për nëna. Gjon Pali II është pjesë e këtij projekti si Papa i Marisë. Ai është paralajmëruesi i përsosmërisë së projektit Marian. Vetë rënia e komunizmit dhe liria e pasojave fetare në vendet e Evropës Lindore, veçanërisht Rusia, do të ishte e pakuptueshme pa veprimin e tij të guximshëm dhe forcën morale që buron nga figura e tij. Në Fatima Zonja jonë kishte paralajmëruar triumfin e Zemrës së saj të papërlyer, në fund të një kohe të gjatë gabimesh dhe luftërash. A mund të themi se kjo po ndodh? Nuk është e thjeshtë të lexosh shenjat e kohërave. Sidoqoftë, është e admirueshme të theksohet se, me fillimin e mijëvjecarit të tretë, është drejt këtij synimi që Mbretëresha e Paqes të kthejë shikimin tonë, duke kërkuar ndihmën tonë. Ju thoni që është e paduruar që bota e re e paqes të bëhet e vërtetë dhe njerëzimi të shijojë kohën e pranverës së shpejti. Por pikërisht sepse materializohet kjo utopi e mrekullueshme, Giovanni Paolo TI i shenjtëroi mijëvjeçarit të ri Marisë, në mënyrë që burrat, pasi të kishin arritur në kryqëzimin e historisë së tyre, të zgjedhin mënyrën e jetës dhe jo të vdekjes, mënyrën e paqes dhe jo të shkatërrimit.

A mund të ketë pasur një konvergjencë më të veçantë të objektivave midis Nënës së Kishës dhe Pasardhësit të Pjetrit? Gjon Pali II e çoi Kishën në pragun e mijëvjecarit të tretë. Sidoqoftë, para se të hynte, më 7 tetor 2000, përpara statujës së Zojës së Fatimes, ai dëshironte ta shenjtëronte atë në zemrën e tij të papërlyer. A mund të themi se do të jetë mijëvjeçari i Marisë? A do t'i shohin fëmijët tanë lumenjtë e paqes hyjnore që përmbytin tokën? Do të varet shumë nga përgjigja jonë në këtë kohë të hirit të qëndrueshmërisë së Nënës së Zotit midis nesh.