Parolin nën hetim: ai i dinte investimet e Vatikanit
Një letër nga Kardinali Pietro Parolin i rrjedhur një agjencie italiane të lajmeve tregon se Sekretariati i Shtetit ishte në dijeni dhe të aprovuar në shkallët më të larta të tij, për blerjen e pandershme të një prone luksoze të pasurive të patundshme në Londër tani në qendër të një Sondazhi i Vatikanit.
E përditshmja italiane Domani botoi më 10 janar një letër "konfidenciale dhe urgjente" drejtuar nga Kardinali Parolin, Sekretari i Shtetit i Vatikanit, Jean-Baptiste de Franssu, president i Institutit për Punë Fetare (IOR) i njohur gjithashtu si "banka e Vatikanit" ". "
Në letër, Kardinali Parolin i kërkoi IOR të huazonte 150 milion euro (rreth 182,3 milion dollarë) Sekretariatit të Shtetit të Vatikanit. Sekretariati i Shtetit kishte nevojë për para për të shlyer huanë nga Cheney Capital katër muaj më parë. Sekretariati i Shtetit mori huanë për të blerë aksionet në pronën e Londrës.
Kardinali Parolin e përcaktoi investimin si "të vlefshëm", tha se investimi duhej të mbrohej dhe kërkoi nga IOR huanë. Ai gjithashtu shkruajti se kredia ishte e nevojshme sepse situata financiare në atë kohë i sugjeroi Sekretariatit të Shtetit të mos përdorte rezervën e saj për "mbrojtjen e investimeve", por për "marrjen e likuiditetit shtesë".
Sekretari i Shtetit specifikoi gjithashtu që kredia do të kishte një "maturitet dy-vjeçar" dhe se IOR do të shpërblehej "në përputhje me tregun ndërkombëtar" për kredinë.
Sipas Domani, IOR menjëherë lëvizi për të përmbushur kërkesën dhe informoi Autoritetin Mbikëqyrës dhe të Inteligjencës Financiare. ASIF ka fuqi mbikëqyrëse mbi IOR, por jo Sekretariatin e Shtetit.
Në prill, ASIF e përcaktoi operacionin si "të realizueshëm", duke marrë parasysh që IOR kishte fonde të mjaftueshme për ta kryer atë. Në të njëjtën kohë, ASIF kërkoi kujdes të duhur për të respektuar ligjet në fuqi kundër pastrimit të parave.
Në maj, Dr. Gianfranco Mammì, drejtori i përgjithshëm i IOR, i kërkoi Imzot Edgar Peña, Zëvendës i Sekretariatit të Shtetit, të transkriptonte kërkesën në një letër të nënshkruar nga ai. Sipas Mammì, Zëvendësuesi ka "fuqi ekzekutive" dhe për këtë arsye letra nga Kardinali Parolin nuk ishte e mjaftueshme që IOR të kryente operacionin e kërkuar.
Imzot Peña Parra pranoi kërkesat e Mammì dhe nënshkroi një letër më 4 qershor dhe një tjetër më 19 qershor për të shpjeguar kërkesën për hua.
Më 27 qershor, ekspertët e IOR i dhanë dritën jeshile operacionit financiar. Më 29 qershor, IOR prezantoi planin ekonomik të huasë zyrtarëve të Sekretariatit të Shtetit.
Por më 2 korrik Mammì ndryshoi mendim dhe i tha prokurorit të Vatikanit se Kryepeshkopi Peña Parra nuk ishte i qartë dhe nuk do të tregonte se kush do të ishte përfituesi i vërtetë i huasë së kërkuar.
Një burim i Vatikanit konfirmoi për CNA se letra e Kardinalit Parolin është autentike dhe se historia e shkruar nga gazeta Domani është e saktë.
Pas ankesës së Mammì në Prokurorinë Publike, në 1 Tetor 2019 policia e Vatikanit kontrolloi dhe kapi ASIF dhe Sekretariatin e Shtetit.
Dy ditë më vonë, erdhi lajmi se Vatikani kishte pezulluar pesë zyrtarë: Msgr. Maurizio Carlino, Dr. Fabrizio Tirabassi, Dr. Vincenzo Mauriello dhe Znj. Caterina Sansone i Sekretariatit të Shtetit; dhe Z. Tommaso Di Ruzza, Drejtori i ASIF.
Më pas, Vatikani pezulloi gjithashtu Msgr. Alberto Perlasca, i cili drejtoi zyrën administrative të Sekretariatit të Shtetit nga 2009 në 2019.
Megjithëse nuk është ngritur asnjë akuzë penale kundër asnjërit prej tyre, të gjithë këta zyrtarë, me përjashtim të Caterina Sansone, nuk punojnë më në Vatikan. Di Ruzza nuk është rinovuar që kur drejtori i ASIF, Tirabassi dhe Mauriello, kanë rënë dakord për pension të parakohshëm dhe të dy Carlino dhe Perlasca janë dërguar në dioqezat e tyre të origjinës.
Megjithëse letra e dalë nga Kardinali Parolin nuk ka asnjë lidhje me hetimin, ajo ofron një kontekst të rëndësishëm.
Një nga këto është se Sekretariati i Shtetit ishte në dijeni të ekzistencës së shqetësimeve financiare dhe etike në lidhje me investimin 2011-2012 në pronë luksoze të pasurive të patundshme në 60 Sloane Avenue në Londër, të menaxhuar nga 60 SA Company.
Sekretariati i Shtetit të Vatikanit nënshkroi blerjen e tij për 160 milion dollarë me fondin luksemburgas Athena, në pronësi dhe të menaxhuar nga financieri italian Raffaele Mincione, i cili veproi si ndërmjetës.
Kur fondi i Athinës u likuidua, investimi nuk u kthye në Selinë e Shenjtë. Selia e Shenjtë rrezikoi të humbte të gjitha paratë nëse nuk e blinte ndërtesën.
ASIF shqyrtoi marrëveshjen dhe më pas propozoi të ristrukturonte investimin, duke përjashtuar ndërmjetësit dhe kështu duke shpëtuar Selinë e Shenjtë.
Në atë moment Sekretariati i Shtetit i kërkoi IOR-it burime të mjaftueshme për të mbyllur hipotekën e vjetër dhe për të lejuar një të re për të përfunduar blerjen.
Meqenëse investimi fillimisht u konsiderua "i mirë" nga IOR, mbetet ende një mister se çfarë e bëri Mammì të ndryshojë mendim dhe të raportojë operacionin financiar te prokurori publik; veçanërisht kur në shtator 2020, Administrata e Trashëgimisë së Selisë Apostolike (APSA) thuhet se pagoi huanë me Cheney Capital dhe mori një hua të re për të mbrojtur investimin. Ishte i njëjti operacion i sugjeruar nga letra e Kardinalit Parolin.
Atëherë, pse IOR nuk e kreu operacionin siç ishte planifikuar fillimisht?
Ndërsa më shumë detaje të operacionit dalin në dritë, arsyeja duket të jetë një luftë për pushtet në rrethin e ngushtë të Papa Françeskut, pa ndonjë fitues të qartë. Aktualisht, një vit e tre muaj pas kërkimeve dhe sekuestrimeve në Sekretariatin e Shtetit, hetimet e Vatikanit nuk kanë çuar në heqje dorë, por edhe në mosvendim për të mos vazhduar më tej. Derisa hetimi të çojë në konkluzione të qarta, skenari do të vazhdojë të jetë konfuz për atë se ku po shkojnë financat e Vatikanit.