Pas komës, Virgjëresha Mari u shfaq: një dëshmitare e re nga përtej
"U zgjova nga koma e induktuar, dhe isha i përgjumur dhe shikoja përreth, kur pashë diçka të gjatë që po më afrohej". "E kuptova që ishte Virgjëresha Mari, ai zbarkoi në të djathtën time, ai më goditi kokën. Ai ma ktheu dorën dhe më preku fytyrën pa thënë asgjë, pastaj ai shkoi".
Kështu që ai i tregon Camilo Andres Avila Gomez për takimin e tij me Virgjëreshën Mari, duke nënvizuar se ai mund ta shihte kur të dilte nga një operacion i ndërlikuar për shkak të një goditjeje që i shtrëngoi jetën. Me vetëm 18 vjet takim dje, ai pësoi atë që njihet zakonisht si tromboza në anën e tij të djathtë.
Pas procedurës tuaj të parë në të cilën u hoq anën e djathtë të kafkës dhe vlerësimet mjekësore treguan probabilitet shumë të ulët që mbijetojnë, ai pretendon se ai kishte shenjën hyjnore. Kur u zgjova plotësisht, pata një rruzare në krahun tim të djathtë. "Të gjithë e dinë që nuk mund të futesh në asgjë kur bëhet fjalë për kirurgji, madje as me rroba," tha ai. Camilo mbijetoi, por ana e djathtë e trupit të tij ishte e paralizuar, megjithatë, sot pas gati 3 muajsh nga aksidenti ata tashmë kanë ndodhur duke ecur pa fuçi dhe jeton për të treguar historinë e tij për shumë njerëz që nuk kanë asnjë shpresë për jetën.
Filloi me një dhimbje koke
Një dhimbje koke, e cila duket shumë e zakonshme për më të fortë, ishte alarmi i parë ishte Camilo. "Në nëntor të vitit të kaluar, unë shkova në Ishujt Rosario me disa miq dhe atje pata dhimbje koke më të rëndë të jetës time, ndjeva se do të shpërtheja. Ishte si gjeli, gjeli, gjumi!" Mendova se ishte gripi dhe mora gripin, por dhimbja vazhdoi. "Miqtë e mi menduan se isha i dehur dhe ata filluan të më hidratonin me serumin," ai ka kthjelltësi të madhe.
"Unë shkova në shtëpi për të fjetur dhe të nesërmen, kur shkova në shtrat, rashë sepse nuk kisha gjysmën e trupit". Unë isha atje derisa babai im ishte në dhomë për të më gjetur sepse doja ta dija nga unë, sepse nuk e kam parë atë që nga një ditë më parë; kur e pashë veten, unë flija në krah të tij deri në mbrëmje, dhe në përpjekjen e dytë për të ndaluar, u ktheva të binte. "Kështu që të paralajmërohet, me ndihmën e dikujt shkova në një makinë dhe më çuan në spital," shton ai.
Nëna e tij, Sandra Gómez, tha se "duke arritur në spital ata menduan se ishte i dehur, ai iu nënshtrua një testi të frymëmarrësit për frymë dhe nuk gjeti alkool në trupin e tij". "Mjekët thanë që shanset e tyre të jetës ishin shumë të pakta dhe ata gjithashtu më thanë që ai ishte në gjendje vegjetative."
Disa ditë pa gjysmë kafkë
I riu ishte në kujdesin intensiv disa ditë derisa u operua. "Camilo ishte e mbuluar me një arterie në tru dhe kjo pengesë shkaktoi një paralizë që njerëzit zakonisht njihen si trombozë në anën e djathtë, që do të thotë se personi nuk mund të lëvizë gjysmën e trupit." Në kurriz të pjesës së duhur të trurit, kjo u bë e përflakur duke vërejtur një rritje në bazën e kafkës e cila në një moment erdhi për të kryer gjendjen e saj neurologjike dhe e futi në gjendje kome. "Duke bërë teste neurologjike, ai nuk ka përmbushur stimuj normale dhe kishte nxënës të dilatuar, gjë që zakonisht tregon se pacienti do të vdesë, edhe nëse përfundimisht mund të mbijetojë", shpjegon Juan Carlos Benedetti, një kirurge neurokirurge që është pjesë e ekipit mjekësor që kreu procedura.
"Ne duhej ta linim pacientin pa gjysmën e kafkës, d.m.th., të heqim gjysmën e kockave të kafkës dhe urën e hapur ose një membranë të trurit që quhet nëna e vështirë për të lejuar trurin e përflakur të ketë më shumë hapësirë dhe jo një pëlhurë të shëndetshme checkerboard" . "Fragmenti i kafkës së hequr, e vendosur në barkun e pacientit për ta ruajtur atë dhe një herë pacienti u zgjua dhe riktheu statusin e tij neurologjik, ai u kthye të bënte një rindërtim të kockave," shtoi ai. Neurokirurgu tha që këto raste janë shumë të rralla tek fëmijët dhe të rinjtë e moshës Camilo dhe janë më të zakonshme tek të rriturit.
Evolucion shumë i shpejtë
Nëna e Camilos shënon se operacioni ku ju rindërtuat kafkën e djalit të saj u zhvillua në 17 dhjetor. Ende nuk ka dy muaj që ka ndodhur, dhe Camilo tashmë po ecën pa kallam. "Mjekët thonë se ai është i bekuar". "Ai eci tre javë pas operacionit të kallamit dhe tashmë e lëshoi atë në janar," tha nëna e tij. Vetë Camilo tregon historinë e tij me gjithë qartësi. Mjekët sqaruan se kjo për faktin se zona e prekur nuk ishte e majtë, e cila është përgjegjëse për qendrat gjuhësore. Ai thotë se ndjehet si një mrekulli.
"Ata që janë përgjegjës për këtë po më marrin sot përsëri, ata janë kryesisht Zoti dhe Virgjëresha, familja ime, miqtë e mi, njerëzit në shkollën time, trajtimi i mirë dhe njohuritë e ekipit mjekësor." Unë nuk dua të mbetem pas dhe nuk do të qëndroj pas, dua të vazhdoj me jetën time, të diplomoj, dua të jetoj dhe të jetoj me të njëjtin besim te Zoti. Unë besoj se ka mrekulli dhe sot e konsideroj veten një prej tyre. "Kur pashë pak jetëgjatësi, jo vetëm që jetova, por u shërova dhe përsëri po rigjenerohem, tani duhet të përpiqem të lëviz krahun dhe të sigurt se do të lëviz, me ndihmën e Zotit dhe Virgjëreshës", shprehet Camilo .
Camilo është i dyti nga tre vëllezërit. Këtë vit ai u diplomua në shkollën britanike dhe dëshiron të studiojë biznesin ndërkombëtar në Bogota, së bashku me vëllain e tij të madh, Juan David. Ai vazhdon të bëjë terapitë e tyre dhe, megjithëse ende nuk mund të lëvizë krahun e djathtë, ai siguron që me besim te Zoti do të lëvizë. Ndërkohë, ai iu përkushtua tregimit të historisë së tij për t'i dhënë shpresë jetës dhe për të falënderuar Zotin për gjithçka ishte e mundur dhe kjo dukej e pamundur. "Kam dy ditëlindje, njëra është 4 shkurt dhe tjetra është 16 nëntori, e cila ishte operacioni i parë, sepse u ktheva për të lindur më pas", përfundon ai.