Tabletat e Besimit 16 Shkurt "Bariu ynë e jep veten në ushqim"

"Kush mund të tregojë mrekullitë e Zotit, të bëjë të gjitha lavdërimet e tij të kumbojnë?" (Ps 106,2) Cili bari ka ushqyer delet e tij ndonjëherë me trupin e tij? Edhe vetë nënat shpesh ushqejnë fëmijët e tyre të porsalindur. Nga ana tjetër, Jezusi nuk mund ta pranojë këtë për delet e tij; ai na ushqen me gjakun e tij dhe kështu na bën të bëhemi një trup me të.

Merrni parasysh, vëllezër, që Krishti lindi nga substanca jonë njerëzore. Por, ju do të thoni, çfarë rëndësie ka? Kjo nuk vlen për të gjithë burrat. Na vjen keq, vëlla, me të vërtetë është një avantazh i madh për të gjithë ata. Nëse ai u bë njeri, nëse do të vinte të merrte natyrën tonë njerëzore, kjo ka të bëjë me shpëtimin e të gjithë njerëzve. Dhe nëse ai erdhi për të gjithë, ai erdhi edhe për secilin prej nesh. Ndoshta do të thoni: Pse atëherë të gjithë njerëzit nuk kanë marrë frytin që duhet të kishin marrë nga kjo ardhje? Padyshim nuk është faji i Jezusit, i cili zgjodhi këtë mjet për shpëtimin e të gjithëve. Faji është i atyre që e refuzojnë këtë të mirë. Në fakt, në Eukaristi, Jezu Krishti është i bashkuar me secilin prej besimtarëve të tij. Ai i bën ata të rilindin, i ushqen me veten e tij, nuk i braktis tek dikush tjetër dhe kështu, ai i bind ata, edhe një herë, se ai me të vërtetë ka marrë mishin tonë.